Quotes in Tamil

சிருஷ்டிகளை எவ்வளவுக்கு அதிகமாய் நேசிப்போமோ அவ்வளவுக்கும் சர்வேஸ்வரனை அற்பமாய் நேசிப்போம்

- அர்ச். பிலிப்புநேரி

"சிருஷ்டிகளில் நின்று உங்களிருதயத்தை யகற்றி, கடவுளைத் தேடுங்கள். அப்போது அவரைக் காண்பீர்கள்

- அர்ச். தெரேசம்மாள் -

சர்வேஸ்வரனுக்குச் சொந்தமாயிராத அற்ப நரம்பிழை முதலாய் என்னிருதயத்தில் இருப்பதாகக் கண்டால் உடனே அதை அறுத்து எறிந்து போடுவேன்

- அர்ச். பிராஞ்சீஸ்கு சலேசியார்

saints life history லேபிளுடன் இடுகைகளைக் காண்பிக்கிறது. அனைத்து இடுகைகளையும் காண்பி
saints life history லேபிளுடன் இடுகைகளைக் காண்பிக்கிறது. அனைத்து இடுகைகளையும் காண்பி

செவ்வாய், 17 டிசம்பர், 2024

டிசம்பர்‌ 16ம்‌ தேதி - அர்ச்‌ யுசேபியுஸ்

டிசம்பர்‌ 16ம்‌ தேதி 
மேற்றிராணியாரும்‌, வேதசாட்சியுமான அர்ச்‌ யுசேபியுஸ்       

அர்ச்‌ யுசேபியுஸ்‌,கி.பி.283ம்‌ வருடம்‌, சார்டினியா தீவில்‌ பிறந்தார்‌. அந்த  தீவில்‌ தான்‌ அவருடைய தந்தை வேத விசுவாசத்திற்காக சிறைவைக்கப்‌பட்டு, கொடுமைப்படுத்தப்பட்டு, வேதசாட்சியாக மரித்தார்; யுசேபியுஸ்‌ உரோமாபுரியில்‌ வளர்க்கப்பட்டார்‌; பக்தியிலும்‌, கிறீஸ்துவ நல்லொழுக்‌கத்திலும்‌ சிறந்து விளங்கினார்‌.பியட்மோன்ட்‌ மாகாணத்திலுள்ள வெர்செல்லி நகரத்தில்‌ கல்வி பயின்றார்‌. 
அதே வெர்செல்லி நகரில்‌, இவர்‌ குருப்பட்டம்‌ பெற்றார்‌; திருச்சபைக்காக ஆர்வமுடனும்‌ உத்தமமான ஆன்ம ஈடேற்ற ஆவலுடனும்‌ உழைத்து வந்தார்‌; அந்நகர மேற்றிராணியார்‌ இறந்ததும்‌, திருச்சபை அதிகாரிகளும்‌, குருக்களும்‌ அந்நகர மக்களும்‌, ஏக மனதாக யுசேபியுஸை, மேற்றிராணியாராக தேர்ந்தெடுத்தனர்‌. நம்‌ பரிசுத்த மேற்றிராணியாரான யுசேபியுஸ்‌ ஆண்டகை, தனது மந்தையிலுள்ள விசுவாசிகளை ஊக்கப்படுத்தவும்‌, அர்ச்சிஷ்டவர்களாக உருவாக்கவும்‌, உத்தம கத்தோலிக்க வேகத்தில்‌ திடப்படுத்தவும்‌ , மிகச்சிறந்த முதன்மையான வழிமுறையாக, ஆர்வமும்‌ ஆன்ம ஈடேற்ற ஆவலும்‌ கொண்ட பரிசுத்த குருக்களை மேற்றிராசனம்‌ கொண்டிருக்க வேண்டும்!‌ என்பதைக்‌ கண்டுணர்ந்தார்‌.
 அர்ச்‌. அம்புரோஸியார்‌, அர்ச்‌. யுசேபியுஸினுடைய ஜீவியத்தைப்‌ பற்றிக்‌ குறிப்‌பிடும்போது, “மேற்கத்திய நாடுகளில்‌, தனது மேற்றிராசனத்திலுள்ள குருக்களுடைய ஜீவியமுறையை, கிழக்கத்திய நாடுகளில்‌ வனாந்தரத்தில்‌ ஜீவித்த தபோதனர்களுடைய ஜீவிய முறைக்கு ஒத்திருக்கும்படி செய்த ‌ மேற்கத்திய நாடுகளின்‌ முதல் மேற்றிராணியாராக அர்ச்‌. யுசேபியுஸ்‌ திகழ்ந்தார்!” என்று விவரிக்கின்றார்‌. வனாந்தரப்‌ பாலைநிலங்களில்‌, ஜீவித்த தபோதனர்கள்‌, துறவியரைப்‌ போலவே ஏறக்குறைய தனது மேற்றிராசனக்‌ குருக்களும்‌, திருச்சபை அதிகாரிகளும்‌ ஜீவிக்கும்படி, அர்ச்‌. யுசேபியுஸ்‌ செய்தார்‌. அவர்கள்‌, ஒரே இடத்தில்‌ தங்‌கியிருந்து, பொதுவான ஜெபத்திலும்‌, தபசிலும்‌ ஈடுபட்டனர்‌; மேற்றிராணியாருடைய இல்லத்திலேயே எல்லோரும்‌ தங்கியிருந்து ஜெப தப பரிகார ஜீவியத்‌தில்‌ ஈடுபட்டிருந்தனர்‌. ஆப்ரிக்காவில்‌ அர்ச்‌. அகுஸ்தினாருடைய மேற்றிராசனத்திலும்‌, இதேபோன்றதொரு ஜெப தப பரிகார ஜீவியத்தை மேற்றிராணியார்‌, மற்றும்‌ குருக்கள்‌ துறவியர்‌ யாவரும்,‌ பொதுவில்‌ அனுசரித்து வந்தனர்‌. 

அர்ச்‌. யுசேபியுஸ்‌, தனது ஞான மந்தைக்கு, சுவிசேஷ போதனைகளைப்‌ பற்றி, கற்பிப்பதில்‌ மிகுந்த கவனம்‌ செலுத்தி வந்தார்‌. தனது நன்மாதிரிகையுடன்‌ கூட, அவர்‌ போதித்த ஞான உபதேசத்தினுடைய சத்தியத்தினுடைய உத்வேகமானது, அநேக பாவிகளை மனந்திருப்பி, கத்தோலிக்க வேதத்திற்குக்‌ கொண்டு வந்து சேர்த்தது! 
அலெக்சான்டிரிய மேற்றிராணியாரான அர்ச்‌. அத்தனாசியாரைக்‌ கண்டிக்கும்‌ நோக்கத்துடன்‌ கான்ஸ்டன்ஸ்‌ பேரரசனும்‌, ஆரிய பதிதர்களும்‌ சேர்ந்து செய்த சதித்திட்டத்தினால்‌ இத்தாலியில்‌, கூட்டப்பட்டதிருச்சபை சங்கத்தில்‌, ஆரிய பதிதர்களை, அர்ச்‌ யுசேபியுஸ்‌, தைரியமாக எதிர்த்தார்‌. நீசே சங்கத்தினுடைய விசுவாச பிரமாணத்தில்‌ கூடியிருந்த சகலரும்‌ கையொப்பமிடும்படி, அர்ச்‌.யுசேபியுஸ்‌ எல்லாரிடமும்‌ கேட்டுக்கொண்டார்‌; ஆனால்‌, பதிதர்கள்‌, அவரிடமிருந்து அந்த பிரமாணத்தின்‌ தாளைப்‌ பறித்து, அவர்‌ முன்பாகவே கிழித்துப்‌ போட்டார்கள்‌; அவருடைய எழுதுகோலை உடைததுப் போட்டார்‌கள்‌. அர்ச்‌. அத்தனாசியாரைக்‌ கண்டனம்‌ செய்யும்படியாக வற்புறுத்தப்பட்ட போது, மிலான்‌ நகர மேற்றிராணியாரான அர்ச்‌. டென்னிசுடன்‌ சேர்ந்து, இவரும்‌ அதற்குக்‌ கையொப்பமிட மறுத்துவிட்டார்‌. உடனே, கான்ஸ்டன்ஸ்‌ பேரரசன்‌, அர்ச்‌. யுசேபியுசையும்‌, அர்ச்‌. டென்னிசையும்‌, பாலஸ்தனத்திலுள்ள ஸ்கைதோபோலிஸ்‌ என்ற இடத்திற்கு நாடு கடத்தினான்‌. அதன்‌ பிறகு, அங்கிருந்து கப்பதோசியாவிற்கு அனுப்பினான்‌. அங்கே, அர்ச்‌. டெனிஸ்‌ இறந்தார்‌. 

இறுதியாக, அர்ச்‌. யுசேபியுஸ்‌, எப்திலுள்ள தேபாய்டின்‌ மேற்பகுதிக்கு அனுப்பி வைக்கப்பட்டார்‌. இங்கு, இவர்‌ மகாக்‌ கொடூரமாக உபத்திரவப்படுத்தப்பட்டார்‌. இங்கே, ஆரியப்‌ பதிதர்கள்‌, இவரை மிக இழிவாக அவமானப்படுத்தினர்‌; கொடூர சித்ரவதைகளால்‌ இவரை துன்புறுத்தினர்‌. அர்ச்‌. யுசேபியுஸ்‌, எங்கிருந்தாலும்‌, அங்கிருந்த ஆரிய பதிதர்களை, தமது உன்னதமான முன்மாதிரிகையாலும்‌, ஞானம்‌ நிறைந்த கூர்மதியாலும்‌, சிறுமைப்‌ படுத்தினார்‌. 
361ம்‌ வருடம்‌, கான்ஸ்டன்ஸ்‌ இறந்தவுடன்‌, அர்ச்‌. யுசேபியுஸ்‌ மறுபடியும்‌ தனது மேற்றிராசனத்திற்குத்‌ திரும்பி வந்தார்‌. தன்‌ ஜீவியகாலம்‌ முழுவதும்‌ ஆரிய பதிதத்திற்கு எதிரான போராட்டத்தில்‌ ஈடுபட்டார்‌; புவாரியே மேற்றிராணியாரான அர்ச்‌. ஹிலாரியுடன்‌ சேர்ந்து, ஆரிய பதிதத்தை முழுமூச்சாக எதிர்த்து வந்தார்‌. இவருடைய புகழைப்பாடும்‌ விதத்தில்‌, அர்ச்‌. அம்புரோஸியார்‌ எழுதிய இரண்டு பாடல்கள்‌ மூலம்‌, அர்ச்‌. யுசேபியுஸ்‌ ஒரு வேதசாட்சி என்று அழைக்கப்படுகின்றார்‌. 
இருட்டறை சிறையிலிருந்து, அர்ச்‌. யுசேபியுஸ்‌ எழுதிய இரண்டு கடிதங்‌கள்‌, மட்டுமே, அவர்‌ எழுதிய நூல்களில்‌ காப்பாற்றப்பட்டிருக்கின்றன.ஒரு கடிதம்‌, அவர்‌ திருச்சபைக்கு எழுதிய கடிதம்‌; மற்றொன்று, எல்விரா மேற்றிராணியாருக்கு எழுதிய கடிதம்‌ . இந்த கடிதத்தில்‌, பதிதனாக மாறியவனை எதிர்க்கும்படியாகவும்‌, அரசனுடைய அதிகார வல்லமையைக்‌ கண்டு பயப்பட வேண்டாமென்றும்‌, எல்விரா மேற்றிராணியாரை உற்சாகப்படுத்தி எழுதியிருந்தார்‌.  கி.பி.370ம்‌ வருடம்‌ அர்ச்‌. யுசேபியுஸ்‌ மரித்தார்‌; இவருடைய அருளிக்கங்கள்‌ வெர்செல்லி நகர கதீட்ரலில்‌ பீடத்தில்‌ ஸ்தாபிக்கப்பட்டிருக்கின்றன! 

வேதசாட்சியும் மேற்றிராணியாருமான அர்ச்‌.யுசேபியுஸே! எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்‌! 



December 16
ST. EUSEBIUS OF VERCELLI

Eusebius was born in a noble family in A.D. 283, on the island of Sardinia, where his father died in prison for the Faith. He was brought up in Rome in the practice of piety, and studied in Vercelli, a city of Piedmont.

Eusebius was ordained a priest there, and served the Church of Vercelli with such zeal that when the episcopal chair became vacant he was unanimously chosen, by both clergy and people, to fill it.

The holy bishop saw that the best and principal means to labor effectually for the edification and sanctification of his people was to have a zealous clergy. Saint Ambrose assures us that he was the first bishop who in the West united the monastic life with the clerical, living and having his clergy live almost like the monks of the East in the deserts.

They shared a common life of prayer and penance, in a single residence, that of the bishop, as did the clergy of Saint Augustine in his African see. Saint Eusebius was very careful to instruct his flock in the maxims of the Gospel. The force of the truth which he preached, together with his example, brought many sinners to a change of life.

When a Council was held in Italy, under the influence of the Emperor Constans and the Arian heretics, with the intention of condemning Saint Athanasius, bishop of Alexandria, Saint Eusebius courageously resisted the heretics. He attempted to have all present sign the Nicene Creed, but the paper was torn out of his hands and his pen was broken.

With Saint Dionysus of Milan, he refused to sign the condemnation of the bishop of Alexandria. The Emperor therefore had him banished to Scythopolis in Palestine with Saint Dionysus of Milan, then to Cappadocia, where Saint Dionysus died; and finally he was taken to the Upper Thebaid in Egypt, where he suffered grievously. The Arians of these places loaded him with outrages and treated him cruelly, and Saint Eusebius confounded them wherever they were.

At the death of Constans in 361, he was permitted to return to his diocese, where he continued to combat Arianism, concertedly with Saint Hilarion of Poitiers. He has been called a martyr in two panegyrics appended to the works of Saint Ambrose.

Two of his letters, written from his dungeons, are still extant, the only ones of his writings which have survived. One is addressed to his church, the other to the bishop of Elvira to encourage him to oppose a fallen heretic and not fear the power of princes.

St. Eusebius died in the year 370. His relics are enshrined in the Cathedral of Vercelli, Italy.

செவ்வாய், 10 டிசம்பர், 2024

Story about St. Lucy, written in a dialogue format

 Here’s a story about St. Lucy, written in a dialogue format to make it engaging for children:


Scene: A Cozy Living Room

Grandma sits on a rocking chair with her grandchildren, Mia and Leo, sitting cross-legged on a rug. The fireplace crackles warmly.

Mia: Grandma, can you tell us a story about a saint?

Grandma: Of course, Mia! Let me tell you about St. Lucy, a brave young girl who lived a long, long time ago.

Leo: Was she like a superhero?

Grandma: In a way, yes! Lucy had a heart full of courage and love. She lived in Sicily, a beautiful island in Italy, over 1,700 years ago. Back then, many people had to keep their faith in Jesus a secret because it was dangerous.

Mia: Why was it dangerous, Grandma?

Grandma: The rulers didn’t like Christians because they refused to worship the Roman gods. Lucy loved Jesus so much that she wanted to dedicate her whole life to Him.

Leo: How did she do that?

Grandma: Lucy decided she didn’t want to get married because she wanted to help the poor and pray to God. But there was a problem. Her mother wanted her to marry a rich man who didn’t believe in Jesus.

Mia: Oh no! What did Lucy do?

Grandma: Lucy prayed for guidance. She also prayed for her mother, who was sick, to be healed. Guess what?

Leo: What?

Grandma: Her mother was healed! Lucy’s mom was so amazed that she agreed to let Lucy follow her heart and live for Jesus.

Mia: That’s amazing! But what about the rich man?

Grandma: Ah, he wasn’t happy when Lucy said she wouldn’t marry him. He was so angry that he told the Roman governor Lucy was a Christian.

Leo: Oh no! Did she get in trouble?

Grandma: Yes, the governor tried to make Lucy worship the Roman gods, but she refused. She said, "I only serve Jesus." They tried to make her leave her faith, but Lucy stayed strong, even when they threatened her.

Mia: Wasn’t she scared?

Grandma: She must have been, but her love for Jesus made her brave. She trusted that God was with her.

Leo: What happened to her?

Grandma: Lucy suffered for her faith, but her story inspired so many people to be brave and kind. Today, St. Lucy is remembered as a saint, and her name means "light."

Mia: Why light?

Grandma: Because Lucy’s faith shone brightly, even in dark times. In some places, people celebrate her feast day, December 13th, by wearing crowns of candles to remember her light.

Leo: I want to be brave like Lucy!

Mia: Me too! Can we light candles for her feast day, Grandma?

Grandma: Absolutely, my loves. St. Lucy’s story reminds us to be kind, brave, and full of faith, no matter what.

The children hug Grandma, imagining themselves shining like little lights in the world.


This version is simple and engaging while highlighting St. Lucy’s courage and faith in a way that children can understand and admire.

செவ்வாய், 6 ஆகஸ்ட், 2024

August 6 - Transfiguration of Our Lord - நமதாண்டவர்‌ மறுரூபமான திருநாள்

 

ஆகஸ்டு 06ம்தேதி

நமதாண்டவர்மறுரூபமான திருநாள்


 தமது பரிசுத்தப்பாடுகளுக்கு ஒரு வருடத்திற்கு முன்‌, நமதாண்டவர்‌,தம்பிரிய அப்போஸ்தலர்களான அர்ச்‌. இராயப்பர்‌, அர்ச்‌. யாகப்பா்‌, அர்ச்‌. அருளப்பருடன்கலிலேயாவிலுள்ள தாபோர்மலை உச்சிக்குச்சென்றார்‌. இந்த மலையின்உச்சி , திபேரியக்கடலிலிருந்து ஏறக்குறைய 2000 அடி உயரத்திலிருக்கிறது. இங்கு தான்‌, ஆண்டவர்தமது தேவமகிமையை வெளிப்படுத்தினார்‌: அவருடையமுகம்சூரிய னைப்போல்துலங்கினது; அவருடைய வஸ்திரங்கள்வெண்மை யாயின! (மத்‌ 17:2) வேத சட்டத்தையும்‌, தீர்க்கதரிசனங்களையும்குறிக்கும்விதமாக, மோயீசனும்‌, எலியாசும்‌, மறுரூபமான ஆண்டவரை ஆராதிக்கிறதாகக் காணப்பட்டார்கள்‌; “இவரே நமது பிரிய குமாரன்‌! இவரில்நாம்பூரண பிரியமாயிருக்கிறோம்!” என்று பகிரங்கமாக பிதாவாகிய சர்வேசுரன்தாமே,தமது ஏகக்குமாரனைப்பற்றி அறிவிக்கிற குரலொலி, மறுபடி‌, இச்சமயத்திலும்கேட்கப்படுகிறது. நமதாண்டவரின்பகிரங்க ஜீவியத்தின்உச்சக்கட்டமாகவும்‌, மோட்ச மகிமையின்முன்சுவையாகவும்திகழ்கிற நமதாண்டவரின்மகிமைமிகு மறுரூபத்திருநிகழ்வு, இப்பிரிய அப்போஸ்தலர்களின்இருதயங்களில்‌, ஆண்டவரின்பரிசுத்த உபாதனையினுடையபாடுகளின்நாளில்‌, தேவ விசுவாசத்தை உறுதிப்படுத்தும்விதமாக நிகழ்ந்தது!

பரம இரகசியமான இத்திருநிகழ்வு நிகழ்ந்த இடத்தில்‌, தாபோர்மலையில்‌,4ம்நூற்றாண்டில்ஒரு தேவாலயம்கட்டப்பட்டு, ஆகஸ்டு 6ம்தேதி அபிஷேகம்செய்யப்பட்டது. ஆண்டவருடைய மகிமைமிகு மறுரூபமான திருநிகழ்வுக்குத்தோத்திரமாக, மத்திய கிழக்கு நாடுளில்திருநாள்கொண்டாடும்வழக்கம்‌, இதே காலத்தில்‌, துவங்கியது. ஐரோப்பாவின்அநேக பகுதிகளில்‌ , இந்த திருநாள்கொண்டாடும்வழக்கம்‌, 8ம்நூற்றாண்டிலிருந்து துவங்கியது . 1456ம்வருடம்‌, ஜூலை 22ம்தேதியன்று, பெல்கிரேடிட்டில்  துலுக்கர்களுக்கு எதிராக நிகழ்ந்த ஒரு சிலுவைப்போரில்‌, மிகச்சிறிய கத்தோலிக்கர்களுடைய படை, ஒரு மாபெரும்துருக்கியப்படையை நசுக்கி, அதன் மீது வெற்றியடைந்தது! உரோமாபுரியை நோக்கி, அந்நகரத்தைக் கைப்பற்றும்படியாக அணிவகுத்துச்சென்ற 1,20,000 மகமதிய வீரர்களைக்கத்தோலிக்க இராணுவம்‌,கொன்று குவித்தது; பல்லாயிரக்கணக்கான துலுக்க வீரர்கள்‌,இப்போரில்படுகாய மடைந்தனர்‌; இப்போரில்கத்தோலிக்க இராணுவம்அடைந்த வெற்றியின்செய்தி, ஆகஸ்டு மாதம்‌ 6ம்தேதி , 3ம்காலிஸ்துஸ்பாப்பரசரை அடைந்தது. ஆண்டவருக்கு நன்றியறிதலாக, ஆண்டவருடைய மறுரூபமான திருநாளை, ஏற்படுத்தி,ஆகஸ்டு 6ம்தேதியன்று, அடுத்தவருடத்திலிருந்து, இத்திருநாளை அகில உலகம்முழுவதும்கொண்டாடும்படியாகக்கட்டளையிடடார்‌. மேலும்‌, இந்தபோரில்அடைந்த வெற்றிக்கு, மகா பரிசுத்த தேவ மாதாவிற்கும்நன்றியறிந்த ஸ்தோத்திரம்செலுத்தும்விதமாக, 3ம்காலிஸ்துஸ்பாப்பரசர்‌, இனிவரும்காலத்தில்‌, எல்லா தேவாலயங்களிலும்மத்தியம்‌ 12 மணிக்கு தேவமாதாவிற்குத்தோத்திரமகிமையாக, திரிகால ஜெபம்ஜெபிக்கும்படியாக, தேவாலய மணிகள்அடிக்கப்பட வேண்டும்என்று , உத்தரவிட்டார்‌. ஏனெனில்மத்தியம்‌ 12 மணிக்கு தான்‌, துலுக்கப்படை நசுக்கப்பட்டு அழிக்கப்பட்டது! எனவே, அடுத்த தடவை நீ மத்தியம்‌, தேவாலயங்களில்‌ 12 மணி திரிகால ஜெபத்திற்கான மணி சத்தத்தைக்கேட்கும்போது, திரிகால ஜெபத்தை பக்தி பற்றுதலுடன்ஜெபி! மேலும்‌, சத்துருக்களுக்கு எதிராக மகா பரிசுத்த தேவமாதா கொண்டிருக்கிற மகத்துவமிக்க இராணுவ வல்லமையைப்பற்றி நினைவு கூர்வாயாக!

! மகா பரிசுத்த மரியாயே! தேவரீர்போரணியிலிருக்கும்இராணுவத்தைப்போல்‌, மகா வல்லமையுள்ளவர்களாயிருக்கிறீர்‌!

திபேரிய ஏரி, கலிலேயக்கடல்‌, ஜெனசரேத்ஏரி, திபேரியக்கடல்ஆகிய பெயர்கள்எல்லாம்‌, இஸ்ரேலில்உள்ள ஒரே ஏரியைக்குறிக்கின்றன. இது மிகப்பெரிய நல்ல தண்ணீர்ஏரி; இதன்சுற்றளவு ஏறக்குறைய 53 கி.மீ. இதன்நீளம்‌, 23 கி.மீ ; அகலம்‌ 13 கி.மீ. கடல்மட்டத்திலிருந்து, 209 மீ கீமே தாழ்வாக இருக்கிறது! உப்புத்தண்ணீர்ஏரியான சாக்கடலுக்கு அடுத்தபடியாக, உலகத்திலேயே இரண்டாவது மிக தாழ்ந்த ஏரியாக, இந்த ஏரி இருக்கிறது. இந்த கலிலேயக்கடலிற்கு பூமிக்கு அடியிலிருக்கும்நல்ல தண்ணீர்ஊற்றுகளிலிருந்து தண்ணீர்வருகிறது; அத்துடன்‌, இதற்கு வருகிற தண்ணீருக்கு முதன்மையான முக்கிய ஆதாரமாயிருப்பது, யோர்தான்நதியாகும்‌. யோர்தான்நதி, பாலஸ்தீனத்தின்வடக்கிலிருந்து, தெற்குப்பகுதிக்கு, இக்கலிலேயக்கடல்வழியாகப்பாய்ந்து ஓடுகிறது.


August 4 - St. Dominic (அர்ச். சாமிநாதர்)

ஆகஸ்டு 4ம் தேதி

போதக துறவியர் சபையின் ஸ்தாபகரும், மகா பரிசுத்த ஜெபமாலையின் மூலம் ஆல்பிஜென்சிய பதிதத் தப்பறையிலிருந்து, உலகத்தைக் காப்பாற்றிய மகிமைமிகு பிதாப்பிதாவுமான அர்ச். சாமிநாதர் திருநாள்

 

 அர்ச்‌.தோமினிக்‌ என்கிற அர்ச்‌. சாமிநாதர்‌, கி.பி.1170ம்‌ வருடம்‌, ஸ்பெயின்‌ நாட்டில்‌ பிறந்தார்‌. கர்ப்பஸ்திரீகளான தாய்மார்களுக்குப்‌ பாதுகாவலரான அர்ச்‌. சீலோஸ்‌ தோமினிக்கின்‌ பெயரையே இவருக்கு வைத்தனர்‌.பலேன்சியா பல்கலைக்கழகத்தில்‌, கல்வி பயின்றார்‌; 24வது வயதில்‌,குருப்பட்டம்‌ பெற்றார்‌. 1199ம்‌ வருடம்‌, ஓஸ்மா நகர கதீட்ரல்‌ தேவாலய அதிபராக நியமிக்கப்பட்டார்‌. 1203ம்‌ வருடம்‌, ஓஸ்மா நகர மேற்றிராணியாருடன்‌ பிரான்சின்‌ தெற்குப்‌ பகுதிகளுக்குச்‌ சென்றபோது, அப்பகுதிகளில்‌, ஆல்பிஜென்சியப்‌ பதிதத்தப்பறை, பிரான்ஸ்‌ மக்களுடைய ஞான ஜீவியத்தில்‌ ஏற்படுத்திய மாபெரும்‌ ஆத்தும சேதத்தையும்‌, சீரழிவையும்‌, துயரமான சூழலையும்‌ கண்டு பெரிதும்‌ மனச்‌ சஞ்சலமடைந்தார்‌.

1208ம்‌ வருடம்‌, பிரான்‌சின்‌ தெற்குப்பகுதியை ஆக்ரமித்‌ திருந்த ஆல்பிஜென்சியரிடமிருந்து கத்தோலிக்க மக்களைப்‌ பாதுகாக்கும்படி அனுப்பப்பட்ட பாப்பரசரின்‌ தூதுவரான காஸ்டெல்னெனின்‌ பீட்டர்‌ என்பவர்‌, ஆல்பிஜென்சியரால்‌ கொல்லப்பட்டபோது, 3ம்‌ இன்னசென்ட்‌ பாப்பரசர்‌,ஆல்பி ஜென்சிய பதிதர்களுக்கு எதிரான ஒரு சிலுவைப்போரை, 4ம்‌ சைமன்‌ டி மோன்ஃபோர்ட்‌ என்ற பிரபுவின்‌ தலைமையில்‌ துவக்கி வைத்தார்‌; இப்போர்‌ அடுத்த ஏழு வருடகாலம்‌ நீடித்தது. இவருடைய படை வீரர்களுடன்‌ அர்ச்‌.சாமிநாதர்‌ கூட சென்று, அப்பகுதியிலிருந்த ஆல்பிஜென்சிய பதிதர்களுக்கு ஞானப்பிரசங்கங் கள்‌ நிகழ்த்தினார்‌. இச்சமயம்‌, அர்ச்‌.சாமிநாதர்‌ நிகழ்த்திய பிரசங்கங்களால்‌, அதிக நன்மை ஏற்படவில்லை!

1214ம்‌ வருடம்‌,சைமன்‌ பிரபு, காஸ்ஸெனேவுயில்‌ என்ற இடத்திலிருந்த ஒரு கோட்டையை அர்ச்‌. சாமிநாதருக்கு அளித்தார்‌. இங்கு, சத்திய கத்தோலிக்க வேத சத்தியங்களைப்‌ பாதுகாப்பதற்கும்‌, ஆல்பிஜென்சிய பதிதத் தப்பறையை அழிப்பதற்கும்‌, ஆல்பிஜென்சிய பதிதர்களை மனந்திருப்புவதற்குமாக, ஆறு துறவியருடன்‌, அர்ச்‌. சாமிநாதர்‌ போதக துறவியர்‌ சபையை ஸ்தாபித்தார்‌; அதே சமயம்‌, ஆல்பிஜென்சிய பதிதம்‌ வளர்ந்ததற்குக்‌ காரணம்‌, பாவம்‌ தான்‌! என்பதையும்‌, அவர்கள்‌ மனந்திரும்புவதற்குத்‌ தடையாயிருப்பதும் பாவம்‌ தான்!‌ என்பதையும்‌ உணர்ந்த அர்ச்‌. சாமிநாதர்‌, ஆல்பிஜென்ய பதிதத்தை, அழித்து ஒழிப்பதற்காகவும்‌, இப்பதிதர்கள்‌ மனந்திரும்புவதற்காகவும்‌, தூலோஸ்‌ நகரத்திற்கு அருகிலுள்ள ஒரு காட்டில்‌, மூன்று இரவும்‌ மூன்று பகலுமாக தொடர்ந்து, ஜெபத்திலும், தபசிலும்‌ ஈடுபட்டிருந்த போது, அர்ச்‌.சாமிநாகருக்கு,மகா பரிசுத்த தேவ மாதா காட்சியளித்து, இப்பதிதத்தை அழிப்பதற்காகவும்‌ ஆல்பிஜென்‌ சியப்‌ பதிதர்களையும்‌, பாவிகளையும்‌ மனந்திருப்புவதற்காகவும், மகா பரிசுத்த ஜெபமாலையை அளித்தார்கள்‌. மகா பரிசுத்த தேவமாதா, அப்போது, அர்ச்‌.சாமிநாதரிடம்‌, “இத்தகைய போராட்டத்தின்போது, புதிய ஏற்பாட்டின்‌ அஸ்திவாரக்கல்லாகத்‌ திகழ்கிற சம்மனசானவரின்‌ சங்கீதமாலை (அருள்நிறை மந்திரம்‌) தான்‌, எப்போதும்‌ முதன்மையான ஆயுதமாகக்‌ திகழ்கிறது! என்பதை நீ அறிந்து கொள்ள வேண்டுமென்று நான்‌ விரும்புகிறேன்‌.

ஆகவே, இந்த கடினப்பட்ட ஆத்துமங்களை அணுகுவதற்கும்‌, அவர்களை, சர்வேசுரனிடம்‌ மனந்திருப்பிக்‌ கொண்டு வருவதற்கும்‌, என்னுடைய சங்கீத (அருள்‌ நிறை மந்திர மாலை) மாலையை அவர்களுக்குப் பிரசங்கி!” என்று கூறினார்கள்‌. அதன்படியே, மகா பரிசுத்த ஜெபமாலையின்‌ மூலமாக, ஆல்பிஜென்சிய பதிதத்தை, பிரான்ஸ்‌ நாட்டில்‌ அழித்தொழித்தார்‌; 3ம்‌ ஹொனோரியுஸ்‌ பாப்பரசர்‌, போதகர்‌ துறவற சபையை (இப்போது அர்ச்‌.சாமிநாதர்‌ சபை என்று அழைக்கப்படுகிறது), 1217ம்‌ வருடம்‌ அங்கீகரித்து, அகில உலகத்திலும் போதிப்பதற்கான அதிகாரத்தை, போதகத்‌ துறவியருக்கு அளித்தார்‌. (பிற்காலத்தில்‌ வரவிருந்த பதிதத்‌ தப்பறைகளையும்‌, அர்ச்‌.சாமிநாதர்‌ சபையினர்‌, மகா பரிசுத்த ஜெபமாலையின்‌ உதவியினால்‌, உலகத்தில்‌ அழித்தொழிப்பதை, திருச்சபையின்‌ சரித்திரத்தில்‌ காணலாம்‌).அர்ச்‌. சாமிநாதா்‌, தனது ஜீவிய காலத்தின் இறுதி வருடங்களை,தனது துறவற சபையை, நிர்வகிப்பதிலும்‌, சீரமைப்பதிலும்‌,ஸ்திரப்படுத்துவதிலும்‌, புதிய உறுப்பினர்களை ஏற்‌றுக்கொண்டு, அவர்களுக்கான புதிய மடங்களை ஸ்தாபிப்பதிலும்‌, இத்தாலி,ஸ்பெயின்‌,பிரான்ஸ் நாடுகளெங்கும்‌, இதற்காக பயணிப்பதிலும்‌, ஈடுபட்டிருந்தார்‌. ஒரு இலட்சம்‌ பதிதர்களை, மனந்திருப்பி, சத்திய திருச்சபையில்‌ சேர்த்தார்‌. அர்ச்‌.சாமிநாதர்‌,தனது 51வது வயதில்‌, 1221ம்‌ வருடம்‌, ஆகஸ்டு 6ம்‌ தேதியன்று, இத்தாலி, பொலோஞா நகரில்‌, பாக்கியமாய்‌ மரித்தார்‌. 9ம்‌ கிரகோரி பாப்பரசரால்‌, 1234ம்‌ வருடம்‌, ஐூலை 13ம்‌ தேதியன்று, இவருக்கு,அர்ச்சிஷ்டப்பட்டம்‌ அளிக்‌கப்பட்டது.

 

ஆல்பிஜென்சியப்‌ பதிதம்‌ என்றால்‌ என்ன?

இத்தப்பறை, மத்திய நூற்றாண்டுகளில்‌, ஆல்பி என்ற ஒரு தெற்குப்‌ பிரான்சின்‌ நகரத்திலிருந்து தோன்றிய தப்பறையாகும்‌. இப்பதிதத்‌ தப்பறை, இரண்டு கடவுள்கள்‌ இருப்பதாகவும்‌, அதில்‌, நமதாண்டவரை நல்லகடவுள்‌ என்றும்‌, பழைய ஏற்பாட்டின்‌ கடவுளை கெட்ட கடவுளாகவும்‌, பசாசையே அந்த கெட்டகடவுளாகவும்‌ கூறி பிதற்றியது. இந்த தப்பறையை , மகா பரிசுத்த ஜெபமாலை அழித்து நிர்மூலமாக்கியது; அர்ச்‌.சாமிநாதர்‌ சபைத்துறவியர்‌ மூலமாகவே, மகா பரிசுத்த ஜெபமாலை மீதான பக்தி உலகம்‌ முழுவதும்‌ பரவியது. அர்ச்‌.சாமிநாதர்‌ துறவற சபைத்‌ துறவியருக்கும்‌, மால்டா தீவின்‌ அரசாங்கத்திற்கும்‌, மிக நெருங்கிய தொடர்பு இருக்கிறது; அர்ச்‌.சாமிநாதர்‌ துறவற சபையைச்‌ சேர்ந்த துறவியும்‌, மாபெரும்‌ அர்ச்சிஷ்டவருமான அர்ச்‌. 5ம்‌ பத்திநாதா் பாப்பரசர்‌, மால்டா தீவிலுள்ள அர்ச்‌.அருளப்பரின்‌ வீரர்கள்‌ வலெட்டா என்ற நகரத்தைக்‌ கட்டுவதற்கு உதவினார்‌.

“தன்‌ ஆசாபாசங்களை ஆண்டு நடத்துகிற ஒரு மனிதன்‌, உலகத்தினுடைய அதிபதியாகத்‌ திகழ்கிறான்‌; ஒன்றில்‌ நாம்‌, நம்‌ ஆசாபாசங்களைக்‌ கட்டாயமாக ஆண்டு நடத்த வேண்டும்‌; அல்லது. அவை நம்‌மை ஆண்டு நடத்திவிடும்‌! ஆகவே, அடிக்கப்படுகிற ஒரு பட்டறைக்‌ கல்லாக இருப்பதைவிட, அடிக்கிற ஒரு சுத்தியலாக இருப்பதே மேல்‌!” 📚🏻 + அர்ச்‌.சாமிநாதர்‌.

 

காண்பவர்‌ இருதயங்களில்‌ தேவசிநேக நெருப்பைத்தூண்டுகிறவரும்‌, மகா பரிசுத்த ஜெபமாலை மூலமாக பதிதத்‌ தப்பறைகளை அழித்தவரும்‌, போதக துறவியர்‌ சபையின்‌ ஸ்தாபகரும்‌, சரீரமெடுத்த பக்தி சுவாலகரும்‌, மகிமை மிகுந்த பிதாப்பிதாவுமான அர்ச்‌.சாமிநாதரே! எங்களுக்காக வேண்டிக்‌ கொள்ளும்‌!  

சனி, 6 ஜனவரி, 2024

சேசுசபையை உண்டாக்கின அர்ச்.இலொயோலா இஞ்ஞாசியார் (St. Ignatius of Loyalo)

 திருநாள் ஜூலை 31ம் தேதி.



ஸ்பெயின் நாட்டில் உயர்ந்த குலத்தைச் சேர்ந்த உத்தம கத்தோலிக்க கிறிஸ்துவ பெற்றோர்களுக்கு மகனாக அர்ச்.இஞ்ஞாசியார் 1491ம் வருடம் பிறந்தார். இஞ்ஞாசியார் மேல் அந்நாட்டின் அரசன் மிகவும் பிரியமாயிருந்ததினால் அரண்மனையில் இருந்த அரச அலுவலர்களிடையே அவர் மிகுந்த மகிமையுடன் திகழ்ந்தார். இராணுவத்தில் சேர்ந்து வீர தீரச் செயல்கள் புரிந்து புகழ்பெற்றார். "பாம்பலோனா" என்ற கோட்டையை எதிரிகளிடமிருந்து காப்பாற்றுவதற்காகப் போரிட்டபோது இவர் கால்முறிபட்டு கடினக் காயமடைந்தார். மருத்துவமனையில் சேர்க்கப்பட்டார்.
 அப்போது அவர் அங்கு, அர்ச்சிஷ்டவர்களுடைய சரித்திரத்தை வாசிக்கிறபோது இஸ்பிரீத்துசாந்துவாகிய சர்வேசுரனுடைய அர்ச்சிஷ்டவர்களைப் அனுக்கிரகத்தினாலேயே பின்பற்றி ஜீவிப்பதற்கு தீர்மானித்தார். பிரதான அப்போஸ்தலரான அர்ச்.இராயப்பர் அவருக்குத் தோன்றி புதுமையாக அவருடைய காலைக் குணப்படுத்தினார். மேலும் மோட்ச இராக்கினியான தேவமாதாவும் அவருக்குத் தோன்றி, பசாசு அவரை உபாதித்து வந்த கற்புக்கு எதிரான சோதனைகளையும், பாவநாட்டங்களையும் அவரிடமிருந்து அகற்றினார்கள். தேவமாதா செய்த புதுமையினால், அன்றிலிருந்து சாகுமட்டும், அர்ச்.இஞ்ஞாசியார் அத்தகைய சோதனைகளிலிருந்து ஜீவியகாலம் முழுவதும் காப்பாற்றப்பட்டார். தன் அரண்மனை ஜீவியத்தை விட்டு விட்டு, சாங்கோபாங்கமான அர்ச்சிஷ்ட ஜீவியத்தைக் கடைபிடிக்கும் பொருட்டு மோன்செராத் என்ற தேவமாதாவின் தேவாலயத்திற்கு தவயாத்திரையாகச் சென்றார். பயணத்தின்போது ஒரு பிச்சைக்காரனுக்கு தன்னுடைய நல்ல உடைகளைக் கொடுத்தார். அவனுடைய தரித்திர உடையை வாங்கி அணிந்து கொண்டார். இத்தரித்திர கோலத்திலேயே தேவமாதாவின் கோவிலுக்குச் சென்றார். தன்னுடைய போர்வாளை தேவமாதாவின் சந்நிதியில் வைத்தார். பிறகு மிகுந்த மனஸ்தாபத்துடன் பொதுப் பாவசங்கீர்த்தனம் செய்தார். தன் ஆத்துமத்தைப் பரிசுத்தப்படுத்தினார். தன் ஜீவியகாலம் முழுவதும் கற்புநிறை விரத்தனாயிருப்பதாக வார்த்தைப்பாடு கொடுத்தார். நித்தியத்திற்கும் தேவமாதாவின் சொந்த அடிமையாக தன்னை ஒப்புக்கொடுத்தார். பரிசுத்த கற்புநிறை விரதத்துவ ஜீவியம் தனக்குக் கிடைக்கும்படி ஒரு இரவு முழுவதும் தூங்காமல் தேவமாதாவின் சுரூபத்தின்முன் அழுதுகொண்டே மன்றாடிக் கொண்டிருந்தார். அந்த தயைமிகுந்த திவ்ய மோட்ச இராக்கினி அவருடைய மன்றாட்டை ஏற்றுக் கொண்டதினால் அவர் பெரிய அர்ச்சிஷ்டவரானார். அதன்பிறகு இஞ்ஞாசியார் வியாகுலமாதாவின் சுரூபத்தை தன் கழுத்திலே தரித்துக் கொண்டார். அநேக ஆபத்துக்களிலிருந்து வியாகுல மாதா தன்னைக் காப்பாற்றினார்கள் என்று அவரே வெளிப்படுத்தினார்.
மன்ரேசா என்ற ஊருக்குச் சென்று அங்கிருந்த நோயாளிகளுக்கும் தரித்திரர்களுக்கும் ஊழியம் செய்து வந்தார். கடின தபசும் அனுசரித்து வந்தார். ஆனால் அவ்வூர் மக்கள், தரித்திர கோலத்தில் இருந்த போதிலும் அவர் ஒரு உயர்குடிமகன் என்று அறிந்து அவருக்கு மிகவும் சங்கை மரியாதை செய்தனர். இதைத் தவிர்க்கும் பொருட்டு உடனே, இஞ்ஞாசியார் ஊரை விட்டு வெளியேறி, அருகிலிருந்து மலைக்குகைக்குச் சென்று மறைந்து ஜீவித்தார். நேச ஆண்டவருடைய பாடுபட்ட சுரூபத்தை தன் கழுத்தில் அணிந்து கொண்டார். அவர் அங்கு மிகுந்த கடினமான தபசுகளை அநுசரித்து வந்தார். பிச்சையெடுத்தே உண்டு வந்தார்.

 ஞாயிற்றுக் கிழமைதவிர மற்ற நாட்களில் ரொட்டியும் தண்ணீரும் மட்டுமே உட்கொண்டு ஒருசந்தியிருப்பார். நித்திரையை மிகவும் ஒறுத்துக் குறைப்பார். காயம் வருத்துவிக்கிற இரும்புமுள் ஒட்டியானத்தையும் மகா வேதனை வருத்துவிக்கிற சங்கிலியையும் இடுப்பிலே கட்டிக் கொள்வார். தினமும் தன் சரீரத்தை இரத்தம் புறப்படுகிறவரை அடித்துக் கொள்வார். இவ்வாறாக ஒருவருட காலம் அந்த "மன்ரேசா" குகையிலே கடின தபசு செய்தார்.

அப்படி ஒரு தபசில் ஈடுபட்டிருந்தபோது, விசேஷ தெளிவும் ஞான வெளிச்சமும் அடைந்து ஆண்டவராலே பிரகாசிக்கப்படுகிற போது வெகு ஆனந்தத்தை அவர் அனுபவித்ததுமல்லாமல் மேலான உன்னதமான உணர்ச்சிகள் அவருக்கு உண்டாயிற்று. இதைப்பற்றி குறிப்பிடுகையில் அவர், "அந்தக் குகையில் பரிசுத்த வேதாகமங்கள் இல்லாமல் போனாலும், ஆண்டவர் எனக்கு வெளிப்படுத்தின வேதகாரியங்களைப் பற்றி மாத்திரம், வேதத்திற்காக என் உயிரைக் கொடுக்க ஆயத்தமாயிருக்கிறேன்" என்று கூறினார். அர்ச். பரமதிரித்துவ இரகசியத்தை அவர் தரிசனமாகக் காட்சி கண்டார். தேவமாதாவும் அநேகமுறை அவருக்கு அக்குகையில் தோன்றினார்கள்.
அப்போது அதுவரை கல்வி சாஸ்திரங்களைப் படியாமல் இருந்த இஞ்ஞாசியார், அந்தக் குகையிலே "ஞான தியான பயிற்சிகள்" என்ற ஞானதியானத்திற்குரிய ஆச்சரியமான புத்தகத்தை எழுதினார். ஞானத்துக்கு இருப்பிடமான தேவமாதாவே அப்புத்தகத்தை அவர் எழுதும்படிச் செய்தார்கள். அத்தியானங்களின் வழியாக அர்ச்.இஞ்ஞாசியார் வெகு பக்தி சுறுசுறுப்பும் அடைந்ததுமல்லாமல் எண்ணமுடியாத அநேக ஆத்துமங்கள் அப்புத்தகத்தினால் ஞான நன்மையடைந்தன. பாப்பரசர் அதனால் ஏற்படும் ஞானநன்மைகளின் பொருட்டு, உடனே அப்புத்தகத்தை அங்கீகரித்தார். ஆத்துமங்களை இரட்சிக்க கல்வி சாஸ்திரம், முக்கிய தேவை என்று தீர்மானித்த அர்ச். இஞ்ஞாசியார் சிறு பிள்ளைகளுடன் சேர்ந்து பள்ளிக்கூடத்தில் தனது 30வது வயதில் சேர்ந்து கல்வி பயின்றார். அதற்குள்ளாக தான் உண்டாக்கின ஞான தியானங்களைக் கொண்டு அநேக பாவிகளை மனந்திருப்பினார். அதனால் காய்மகாரம் கொண்ட பசாசினாலேயும், மனந்திரும்பாத பாவிகளினாலேயும் அவருக்கு வந்த உபாதைகளுக்குக் கணக்கில்லை. அவரை மாயவித்தைக்காரன் என்று சொல்லி விலங்கிட்டு காவலிலே வைத்தார்கள். ஒருசமயம் பாவிகள் அவரைக் கொடூரமாய் அடித்ததினால் அவர் நினைவில்லாமல் கீழே விழுந்து கிடந்தார்.
ஒரு பாவியை மனந்திருப்புவதற்காக பனிஉறைந்திருக்கிற ஆற்றுத்தண்ணீரிலே வெகுநேரம் நின்றார். அதனால் அவருக்கு ஏற்பட்ட கடின அவஸ்தையையும் சட்டைபண்ணாமல் பாவியின் ஆன்ம ஈடேற்றத்தின் பொருட்டு மிகப் பொறுமையுடன் சகித்துக் கொண்டார். இஞ்ஞாசியார், தன் நல்ல நேச ஆண்டவரான சேசுநாதர்பேரில் கொண்டிருந்த சிநேகத்தின்பொருட்டு அளவற்ற ஜெருசலேமுக்கு திருயாத்திரையாகச் சென்றார். அங்கிருந்த திவ்ய கர்த்தர் பாடுபட்ட ஸ்தலங்களுக்கு சென்று அவற்றை, மகா உருக்கத்துடனும்அழுகையுடனும் சேவித்தார்.

இஞ்ஞாசியார் தவயாத்திரையை முடித்துக் கொண்டு பாலஸ்தீனத்திலிருந்து பாரீஸ் நகருக்குச் சென்றார். அங்கு பல்கலைக் கழகத்தில் சேர்ந்து உயர்கல்வி சாஸ்திரங்களைப் பயின்றார். அங்கிருந்த பல்கலைக்கழக மாணவர்களான இளைஞர்கள் சிலரைக் கொண்டு ஒரு துறவற சபையை உருவாக்க திட்டமிட்டார். தனது ஞானதியானங்களின் வழியாக அவர்களை ஞானஒடுக்கம் செய்ய வைத்தார். அதன்விளைவாக அவ்விளைஞர்கள் பக்தி சுறுசுறுப்புள்ளவர்களானார்கள். அர்ச். பிரான்சிஸ் சவேரியாரும் அந்த இளைஞர்களில் ஒருவர். அவர் அதே பல்கலைக்கழகத்தில் ஒரு பேராசிரியராக பணியாற்றினார். உலக மகிமையைத் தேடி தீவிரமாக அவர் அலைந்தபோது தான் இஞ்ஞாசியார் அப்பல்கலைக்கழகத்தில் கல்வி கற்கும் மாணவராக சேர்ந்தார்.
 "ஒருவன் உலகமெல்லாம் தனதாக்கிக் கொண்டாலும் தன் ஆத்துமத்தை இழந்துபோனால் அதனால் அவனுக்கு என்ன பயன்" என்ற சுவிசேஷ வார்த்தைகளின் போதனையைக் கொண்டு அர்ச்.இஞ்ஞாசியார் யார் அவரை மனந்திருப்பியிருந்தார். அந்த இளைஞர் களுடன் இஞ்ஞாசியாரும் சேர்ந்து 7 பேராக வேதசாட்சிகளின் இராக்கினியான தேவமாதாவின் தேவாலயத்திற்குச் சென்று கற்பு, கீழ்படிதல், தரித்திரம் என்ற மூன்று வார்த்தைப்பாடுகள் கொடுத்து இஞ்ஞாசியார் தொடங்கவிருந்த சந்நியாச சபைக்கு அஸ்திவாரமிட்டனர்.

 இஞ்ஞாசியார், தன் படிபபை முடித்ததும், குருப்பட்டம் பெற்றார். நம் ஆண்டவர் மேல் அவர் வைத்திருந்த அளவில்லாத நேசத்தின் பொருட்டும், தாழ்ச்சியினிமித்தமும், இஞ்ஞாசியார், தனது சபைக்கு "சேசுசபை" என்று பெயரிட்டார். பிறகு, ரோமாபுரிக்குச் சென்று தனது சபைக்கு பாப்பரசரிடத்தில் அங்கீகாரம் பெற்றார். பிறகு தன் சபையார் மூலம் சத்தியவேதம் போதிக்கவும் அப்பொழுதுதான் திருச்சபையை உலகெங்கும் சீர்குலைக்கும்படியாக தோன்றியிருந்த புரோட்டஸ்டான்ட் பதிதங்களை நிர்மூலம் பண்ணவும் கிறிஸ்துவர்களை சாங்கோபாங்கத்தின் சுகிர்தநெறியில் திருப்பவும் வேண்டிய அலுவல்களில் ஈடுபடலானார். சிந்துதேசமான இந்தியாவிற்கு அர்ச். பிரான்சிஸ் சவேரியாரின் தலைமையில் சில குருக்களை அனுப்பி அங்கு சத்திய வேதத்தைப் போதிக்கச் செய்தார். தேவபராமரிப்பினால் சேசுசபை உலகெங்கும் வெகுவிரைவாக பரவி ஆங்காங்கே சத்தியவேதம் போதிக்கப்பட்டது. “எல்லாம் சர்வேசுரனுடைய அதிமகிமைக்காக" A.M.D.G (AD MAJOREM DEI GLORIAM) என்பதையே விருதுவாக்காகக் கொண்டு இஞ்ஞாசியாரால் நிறுவப்பட்ட சேசுபையால் உலகம் முழுவதிலும் இருந்த அஞ்ஞானத்துக்கும் பதிதங்களுக்கும் குறிப்பாக லுாத்தரன் என்ற பதிதத்திற்கும் பசாசின் இராஜ்யங்களுக்கும் பெரும் அழிவு ஏற்பட்டது.
கிறிஸ்துவர்களிடையே தாழ்ந்து குளிர்ந்து போயிருந்த பக்திபற்றுதலை மறுபடியும் தூண்டி உயர்த்தும்படியாக அர்ச். இஞ்ஞாசியார் வெகுவாய் உழைத்தார். தேவாலயங்களை புதுப்பித்து வேதத்தைக் கடைபிடியாதவர்களுக்கு ஞானஉபதேசம் கற்பிக்கிறதும், ஞானபிரசங்கங்கள் கொடுப்பதும், பாவசங்கீர்த்தனத்தின் வழியாக ஆத்தும சுத்தம் பண்ணி திவ்ய நற்கருணை பந்திக்கு கிறிஸ்துவர்களை ஆயத்தம் செய்வதுமான பல்வேறு ஞான காரியங்களெல்லாம் அர்ச். இஞ்ஞாசியாராலே எங்கும் முக்கியமாக புண்ணிய பழக்க வழக்கங்களாக அனுசரிக்கப்படலாயின. இஞ்ஞாசியாரின் கட்டளையின்படி சேசுசபையார் அனைவரும் உலகெங்கும் பல நாடுகளில் மடங்களைக் கட்டி இளைஞர்களுக்கு இலவசமாக கல்விக் கற்பித்தனர். வேதசாஸ்திரங்களில் அவர்களைப் பயிற்றுவித்தனர்.
சேசுசபையில் உட்படும்படியாக ஏராளமான இளைஞர்கள் முன் வந்தனர். ஜெர்மனி தேசத்திலிருந்து சேசுசபையில் சேர்வதற்காக வந்த ஏராளமான அரசகுலத்தைச் சேர்ந்த ஆண்களுக்காக ரோமாபுரியில் ஒரு பெரிய குருமடத்தை நிறுவினார். அங்கு மற்ற நாடுகளினின்று வரும் இளைஞர்களுக்கும் வெவ்வேறு சிறு மடங்களையும் கட்டினார். திருமணமாகியும் இல்லறத்தில் ஈடுபடாமல் போன ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்கும் அவர்களுடைய பரிசுத்த கற்பைக் காப்பாற்றும்படியாகவும் அவர்கள் உத்தம கிறிஸ்துவ ஜீவியம் ஜீவிப்பதற்காகவும் அவர்களுக்கும் தனித்தனியாக மடங்களை ஏற்படுத்தினார். மேலும், அனாதை பெண்களுக்கும், சிறுவர்களுக்கும், ஆண்களுக்கும் ஞான உபதேசம் கற்பவர்களுக்கும் தனித்தனியாக மடங்களை நிறுவினார்.
 திருச்சபையிடமிருந்தும், பல்வேறு உபகாரிகளின் உதவியினாலும் இஞ்ஞாசியார், தான் நிறுவிய எல்லா மடங்களையும் போஷித்து வந்தார். பசாசுகளை ஓட்டுவதிலே இஞ்ஞாசியார் எவ்வளவுக்கு வல்லமை வாய்ந்தவரென்றால் அவருடைய உருவத்திற்கும் அவர் எழுதிய கடிதத்திற்கும் பயந்து பசாசுகள் ஓடின என்பதை அவருடைய சபைக்குருக்கள் வெளிப்படுத்தியுள்ளனர். தேவசிநேகத்தின் சுவாலை அவருடைய இருதயத்திலே அடிக்கடி கொளுந்து விட்டு எரியும். அப்போதெல்லாம் அவர் அடைந்த ஞான சந்தோஷத்தினாலே தன் இரு கண்களும் குருடாகும் அளவிற்கு வெகுவாய் கண்ணீர் விடுவார்.

அவர் திவ்யபலிபூசை நிறைவேற்றும்போது தேவசிநேக சுவாலை அவருடைய இருதயத்தில் மிகுதியாக கிளம்பினதால், திவ்யபலிபூசை முடிந்தவுடன் நடக்கக்கூட முடியாதபடிக்கு மிகவும் பலவீனமாகி சோர்ந்து போவார். அப்போது அவரை அவருடைய அறைக்குத் தூக்கிக் கொண்டு போவார்கள். அவர் தியானத்தில் இருக்கும்போது அநேகமுறை பரவசத்தில் ஆழ்ந்துவிடுவார். ஒருமுறை இஞ்ஞாசியார் அவ்வாறு ஒன்றும் சாப்பிடாமலும், பேசாமலும் 8 நாட்கள் தொடர்ந்து பரவசநிலையிலேயே இருந்தார். ஒருசமயம் இஞ்ஞாசியார் ரோமாபுரிக்கு போகிறபோது நம் ஆண்டவர் சிலுவை சுமந்த பிரகாரமாக அவருக்குக் காட்சி தந்து, "நாம் உனக்கு ரோமாபுரியில் பிரசன்னமாயிருப்போம்" என்றார். அன்றிலிருந்து இஞ்ஞாசியாரின் முகத்தைச் சுற்றிலும் ஒளிக்கதிர் புதுமையாக வீசுகிறதை அர்ச். பிலிப் நேரியார் முதலிய சிலர் கண்டனர். அர்ச். சவேரியார் இஞ்ஞாசியாரை மிகவும் சங்கை செய்தவராதலால் அவருக்குக் கடிதம் எழுதும்போது முழங்காலில் இருந்து எழுதுவார். அவரை அர்ச்சிஷ்டவரென்றே அழைப்பார். வேறுபெயரினால் அழைக்கமாட்டார். அர்ச்.இஞ்ஞாசியார் எழுதிய கடிதத்தின் இறுதியில் இருந்த அவருடைய கையொப்பத்தை சவேரியார் கத்தரித்து எடுத்து அதை ஒரு அர்ச்சிஷ்ட பண்டமாக தன் கழுத்திலே தரித்துக் கொண்டார். இதைப்பற்றிக் குறிப்பிடுகையில் சவேரியார், அவருடைய கையொப்பத்தை நம்பிக் கொண்டு பூமியிலேயும் கடலிலேயும் யாதொரு பயமுமின்றி பயணம் செய்யலாம். மேலும் நான் புண்ணியத்தில் உயர்வதற்கும் என்னுடைய வழியாக சிந்துதேசத்தாருக்கு வருகிற ஞான நன்மைகள் எல்லாவற்றிற்கும் அர்ச். இஞ்ஞாசியாருடைய புண்ணியங்கள் காரணமாயிருக்கின்றன. அவர் மகாபெரிய அர்ச்சிஷ்டவர்” என்றார்.

 அர்ச். இஞ்ஞாசியார் வாக்குக்கெட்டாத பக்திசுறுசுறுப்போடே புண்ணிய ஜீவியம் ஜீவித்தார். 65வது வயதில் அவஸ்தைபட்டு அர்ச்சிஷ்டவராக மரித்தார். அவரால் திருச்சபைக்கு விளைந்த திரளான ஞான நன்மைகளையும் அவர் செய்த எண்ணற்ற புதுமைகளையும் கண்ட 15ம் கிரகோரியார் பாப்பரசர் இஞ்ஞாசியாருக்கு 1622ம் ஆண்டு அர்ச்சிஷ்ட பட்டம் அளித்தார். தேவமாதாவின் கட்டளையின்படியே அர்ச். இஞ்ஞாசியார் ஒருதடவை உலகிற்கு வந்து அப்போது ஜீவித்துக்கொண்டிருந்த அர்ச். பாசி மரியமதலேனம்மாளுக்கு தாழ்ச்சி என்ற புண்ணியத்தின்பேரிலே ஞான பிரசங்கம் செய்தார். சேசுசபை என்ற இந்த மாபெரும் உன்னத சந்நியாச சபையினாலே இதுவரைக்கும் உண்டான மகாத்துமாக்களான அர்ச்சிஷ்டவர்களும் வேதசாஸ்திரிகளும் எவ்வளவு பேர் என்றும் இதனால் உலகிற்கு விளைந்த ஞான நன்மைகள் எவ்வளவு என்றும் மனிதரால் சொல்லமுடியாது. சம்மனசுக்குரிய உயர்ந்த புத்தியும் வார்த்தையும் தான் அந்த ஞானநன்மைகளைப்பற்றி விவரிக்கக்கூடும். A.M.D.G.t