To the Holy Virginity and Immaculate Conception, O Most pure Virgin purify my body and Sanctify my Soul.
லூர்து மாமலை
1. லூர்து மாமலையோரம் மசபியேல்
கெபியில் தோன்றிய தாய்
பாரில் வதியும் மைந்தர் பார்த்திட
வானலோகம் நீத்த தாய்
ஆவே ஆவே கீதம் தானுமே தேவாதி
தேவன் அன்னையர்க்கே
நாவால் போற்றுவோம் பாவால்
வாழ்த்துவோம் ஜீவ தாரகை மாதல்லோ
2. ஜென்ம தோஷம் ஏதுமில்லா
ஜெனித்த கன்னி மாமரியே
செல்வி சிறுமி பெர்னதெத்தை
ஜெபிக்க சொன்ன ஜெபமாலை - ஆவே ஆவே
3. பூவோர் தேடிடும் அன்பு ஆதிக்கம்மாறா
தென்றும் ஓங்கிடவே
சீராய் ஜெபமும் தீரா தபமும்
கோருவீர் என்றோதினார் - ஆவே ஆவே
அழகின் முழுமையே தாயே
பல்லவி
அழகின் முழுமையே தாயே
அலகையின் தலை மிதித்தாயே
உலகினில் ஒளி ஏற்றிடவே
அமலனை எமக்களித்தாயே
சரணங்கள்
1. இருளே சூழ்ந்திடும்போதே
உதய தாரகை போலே
அருளே நிறைந்த மாமரியே
அருள்வழி காட்டிடுவாயே
2. அன்பும் அறமும் செய்வோம்
அன்னை உனைப் பின் செல்வோம்
உன்னைத் துணையாய்க் கொள்வோம்
என்றும் பாவத்தை வெல்வோம்
வாழ்வை அளிக்கும்
வாழ்வை அளிக்கும் வல்லவா
தாழ்ந்த என்னுள்ளமே
வாழ்வின் ஒளியை ஏற்றவே
எழுந்து வாருமே
சரணங்கள்
1. ஏனோ இந்தப் பாசமே
ஏழை என்னிடமே
எண்ணில்லாத பாவமே
புரிந்த பாவிமேல்
2. உலகம் யாவும் வெறுமையே
உனை யான் பெறும்போது
உறவு என்று இல்லையே - உன்
உறவு வந்ததால்
3. எந்த மன்னர் உன்னைப்போல்
பொங்கும் அன்பினால்
வந்து எமது நடுவிலே
தங்கி மகிழுவார்
4. அன்பு ஒன்றைக் கேட்கின்றாய்
அதையே தருகின்றேன்
இதயத் தன்பு யாவுமே
இனிதே தருகின்றேன்
தேவநற்கருணை ஆத்துமத்தின் போஜனம்
1. வானோர் போஜனமே மாமரியாயின்
மகனாய் உதித்தோனே - உம்மை
வாழ்த்தி நாம் ஸ்துதித்து போற்றிடுவோமே
வானுலகாள்வோனே.
2. பூங்காவில் வைத்த தீங்கனி போலே
பொழிலுயிர் தருவோனே - நாங்கள்
தீங்கு சூழ்ந்திடும் பேய் ஆங்காரம் நின்று
நீங்கிட அருள்வாயே.
3. ஜீவியம் அளித்து பாவிகள் மோட்சம்
சேர்ந்திடச் செய் அமுதே - எம்மைத்
தேற்றியே நித்தம் காத்து ரட்சிப்பாய்
திவ்விய போஜனமே
4. மக்களைத் தேற்ற மிக்குறும் அன்பால்
வானில் நின்றே வருவாய் எம்மை
வானில் சேர்த்திடவே பானமாயுமது
மேனி ரத்தம் அளிப்பாய்.
5. தந்தை தன் மக்கள் நொந்திடா அருகில்
வந்திருப்பது போலே -நீயும் இந்தப்
பூவுலகில் சொந்தம் பாராட்டி
சந்நதமே இருப்பாய்.
6. கன்னியின் வயிற்றில் உன்னரும் வகையாய்
கனியென உதித்தோனே - எம்மைக் காத்து
ஆண்டிடுவாய் பார்த்துத் தேற்றிடுவாய்
கன்னியர் போஜனமே.
தேவ திரு அமுது
1. விண்ணோர் வீடும் போதாதே என்னே உமது தயை
மண்ணோர் உயர்ந்திடவே மறைந்தாய் அப்பாதில்
தேவ திரு அமுதே ஜீவன் தரு கனியே
பாவ வினையகற்றும் பரம போஜனமே!
2. அன்னை தந்தை எவர்தானும் உம்மை போலுண்டோ
தன்னைப் பலியாக்கும் பெலிக்கான் ஆனீரே
3. என்பால் கொண்ட அன்பதுவே அரசே நீருமது
என்பும் தசை யாவும் ஈந்தீர் ஆண்டவரே
4. நீவிர் என்னுள் எழுந்தருள ஏழை தகுதியல்லேன்
சொல்வீர் ஓர் வார்த்தை நானே சுகம் பெறுவேன்
5. பூவில் வருந்தி சுமை சுமப்போர் அருகில் வாருமென்று
கூவி அழைத்திடுமோர் ஆண்டவர் குரல் கேண்மின்
கீழே உள்ள பரிசீலனைகள் துறவறத்தில் உள்ளோருக்கு எழுதப் பட்டுள்ளன, ஆனால் சில தழுவல்களுடன், எந்த கிறிஸ்தவருக்கும் பொருந்தும். அவை உண்மையில், மந்தமான தன்மையின் அறிகுறிகள், எச்சரிக்கையாக இருக்க வேண்டிய அறிகுறிகள், ஏனென்றால், பெரும்பாலும், நம்மை அறியாமலேயே நாம் பாதிக்க படுகிறோம்.
ஆர்வமுள்ள மனிதன் சிறிய விஷயங்களில் கூட தனது நடவடிக்கை(விதி)களை கவனிக்கிறான்; சர்வேசுரனை அதிருப்தி அடையச் செய்யும் என்ற சிறிதளவு பயம் அவரை எல்லாவற்றிற்கும் கட்டாயப்படுத்த போதுமானது. மாறாக, ஒரு மந்தமான மனிதன் அடிக்கடி தனது விதியை மீறுகிறான், பரிந்துரைக்கப்பட்ட பயிற்சிகளை தன்னால் முடிந்தவரை வழங்குகிறான், செபம், படிப்பு அல்லது ஆன்மீக வாசிப்பை விரும்புவதில்லை; அவர் மனித தீர்ப்புகளுக்கு மிகவும் உணர்ச்சி வசம் படக்கூடியவர் மற்றும் எண்ணற்ற அற்ப விஷயங்களில் தனது நேரத்தை வீணடிக்கிறார்.
ஒரு ஆர்வமுள்ள மனிதன் பொதுவாக தனது கடமையில் மகிழ்ச்சி அடைகிறான். சில சமயங்களில் அவர் சிரமங்களை எதிர் கொண்டால், அவர் சோர்வடைவதில்லை; அவரது ஆன்மாவில் பரவும் அபிஷேகத்தின் மூலம் அவரது உற்சாகம் கஷ்டங்களை மகிழ்ச்சியாக மாற்றுகிறது. செபம், துறவுகள் மற்றும் பக்தி நடைமுறைகளை கட்டாய வேலைகளில் சேர்க்க இது அவரை வழிநடத்துகிறது. இவை அனைத்தையும் அவர் தனது மேலதிகாரியின் அனுமதியுடன் செய்கிறார். எனவே, அவர் எப்பொழுதும் மனநிறைவுடன் இருப்பதோடு, பிரச்சனையை ஏற்படுத்தக் கூடியவர்களிடம் கூட மென்மையான மற்றும் கருணையுள்ள நடத்தைகளை மட்டுமே வெளிப்படுத்துகிறார்.
மாறாக, ஒரு மந்தமான மனிதன் தனது கடமைகளை தாங்க முடியாத சுமையாக கருதுகிறான். அவர் இனிமையை உணராமலும் தகுதிக்கு தகுதியற்றவராகவும் அனைத்து கசப்புகளையும் தாங்குகிறார். இதன் விளைவாக, அவர் எப்போதும் தனக்கு ஒரு சுமையாக இருக்கிறார், அதை வெளியில் தெரியப்படுத்தாமல் இருக்க முடியாது.
ஒரு ஆர்வமுள்ள மனிதன் மனசாட்சியின் ஒரு சிறந்த தூய்மையைப் பேணுகிறான், மேலும் அற்ப தவறுகளைச் செய்வதைத் தவிர்க்கிறான், அவதூறானவை கூட. தீமைக்கு இட்டுச் செல்லும் மற்றும் பரிசுத்ததணத்திலிருந்து அவரைத் திசைதிருப்பக்கூடிய சிறிய சந்தர்ப்பங்களிலிருந்து அவர் விலகிச் செல்கிறார். மறுபுறம், ஒரு மந்தமான மனிதன் சந்தர்ப்பங்களைத் தவிர்க்க தன்னால் முடிந்ததை முடியாது; அதற்காக எந்த முயற்சியும் செய்ய மறுக்கிறார். அவர் தொடர்ந்து அற்பத் தவறுகளைச் செய்கிறார், சில சமயங்களில் அவை மிகவும் கணிசமானவை, அவர் சாவான பாவத்தின் நிலையில் இல்லையா என்று ஒருவர் ஆச்சரியப்படுகிறார்.
ஒரு ஆர்வமுள்ள மனிதன், எவ்வளவு பரிசுத்ததணத்தில் முன்னேற்றம் அடைந்திருந்தாலும், எப்போதும் பரிசுத்ததணத்தில் முன்னேற வேலை செய்கிறான். அர்ச். அகஸ்டின் பரிந்துரைத்தபடி, : “எப்போதும் சேர், எப்போதும் நடக்கவும், எப்போதும் தொடரவும்; அசையாமல் நிற்காதே, பின்வாங்காதே, விலகாதே; நிற்பவன் தொடரவில்லை; அவர் தொடராது பின்னே செல்கிறார்; அவர் கலகம் என்று விலகுகிறார்; தன் வழியை விட்டு விலகுகிறவனை விட, தன் வழியிலே கண்டிப்புடன் செல்கிறவன் நன்றாகப் போகிறான்." (அப்போஸ்தலர்களின் வார்த்தைகள் பற்றிய பிரசங்கம்). இதற்கு நேர்மாறாக, ஒரு மந்தமான மனிதன் சிறந்து விளங்க கவலைப் படுவதில்லை. அவர் முன்னேறுவதற்கான வாய்ப்புகளைப் பயன்படுத்துவதில்லை, அவற்றைக் கவனிக்கவில்லை என்று பாசாங்கு செய்கிறார். அவரது நிலை மரணத்திற்கு அருகில் உள்ளது, அவர் எதற்கும் அஞ்சவில்லை, அதனால் அவர் கண்மூடித்தனமாக இருக்கிறார்: "Vicina mort labes, torpor animarum: ஆன்மாவின் வேதனை மரணத்திற்கு ஒத்த அழிவாகும்."
ஒரு ஆர்வமுள்ள மனிதன் பிறருக்கு உதாரணமாக மாறுகிறான்; அவரது உதாரணத்தின் மூலமும், அனைத்து பயிற்சிகளிலும் புனித மரபுகளையும் துல்லியத்தையும் பராமரிக்கிறார். அவருடைய இருப்பு மற்றவர்களை தங்கள் கடமையில் வைத்திருக்கும். மாறாக, ஒரு மந்தமான மனிதன் ஒழுங்கை அழிப்பான். விதியின் புள்ளிகள், நடைமுறைக்கு வந்தவுடன், அபூர்வமாக மட்டுமே கடைபிடிக்கப்படுகின்றன, புனித பழக்கவழக்கங்கள் படிப்படியாக மறைந்துவிடும், துஷ்பிரயோகங்கள் ஊடுருவி, ஒழுக்கம் மற்றும் நல்ல ஒழுங்கு மந்தமாகிறது. அவர் தன்னுடன் அலட்சியமாக நடந்துகொள்பவர்களை இழுத்துச் செல்கிறார், நீண்ட காலத்திற்கு, ஒரு முழு குடும்பத்தையும் கெடுக்கும் திறன் கொண்டவர், குறிப்பாக அவர் தனது வயதால் பாராட்டப்படக்கூடியவராக இருந்தால் அல்லது அவர் செல்வாக்கு, திறமை அல்லது மனித தகுதியுடையவராக இருந்தால். துரதிர்ஷ்டவசமான மனிதன் குழந்தைகள் மற்றும் சாதாரண விசுவாசிகளை மட்டுமல்ல, சலுகை பெற்ற ஆன்மாக்களையும்-உலகின் இரட்சிப்பாக இருக்க வேண்டிய ஆன்மாக்களை அவதூறு செய்கிறான். இது ஒரு பயமுறுத்தும் பொறுப்பு அல்லவா?
Prayer
I ask you, O my God, for the grace never to be among the lukewarm souls but among the fervent ones. If I do not yet have the fervor I should possess or even that which I had in the early years of my conversion, having relaxed due to my weakness and inconstancy, I will apply myself even more to pray to strengthen one, to establish the other, and to implore all Your Saints to intercede with You so that I do not fall into spiritual lethargy.
Père Hyacinthe-Marie Cormier O.P.
தந்தை ஹயசின்தே-மேரி கோர்மியர் OP
நன்றி: கத்தோலிக்கக் களஞ்சியம், திருச்சி. 1941
மற்ற தேவதிரவிய அநுமானங்களைப் போலவே, அவஸ்தை பூசுதலும் நமது திவ்விய இரட்சகரால் ஏற்படுத்தப்பட்டது தான்; ஆனால், சுவிசேஷங்களில் அதைப் பற்றி விபரம் ஒன்றுமில்லை என்பது உண்மை. ஆயினும், அர்ச். இயாகப்பருடைய நிருபத்தில் இது தெளிவாய் கூறப்பட்டிருக்கிறது. அவர் சொல்வதாவது: "உங்களில் யாதொருவன் வியாதியாயிருக் கிறானோ. அவன் சபையின் குருக்கனை வரவழைப்பானாக, அவர்கள் ஆண்டவரு டைய நாமத்தினாலே, அவனைத் தைலத்தால் பூசி, அவனுக்காக ஜெபம் பண்ணுவார்கள். அப்போது விசுவாசமுள்ள ஜெபம் வியாதிக்காரனை இரட்சிக்கும். ஆண்டவரும் அவனுடைய வருத்தத்தை இலகுவாக்குவார் அன்றியும் அவன் பாவங்களோ டிருந்தால் அவைகள் அவனுக்கு மன்னிக்கப்படும்" (இயாக. 3:14-15).
குருவானவரை அழைத்தல்
1. வியாதிக்காரன் வைத்தியரால் கைவிடப்படும் வரையில் காத்திராதே. இன்னும், பேச்சு மூச்சின்றிக் கிடக்கு வரையில் காத்திருப்பது பெருந்தவறு.
2. வியாதிக்காரன் புத்தித் தெளிவோடு இருக்கும் போதே குருவானவரை அழைக்கும்படி அவனது உறவினர்கள் முயற்சிக்க வேண்டும்.
3. குருவானவரை அழைப்புதற்கு. சிறு பிள்ளைகளையாவது, வீரம் சொல்லத் தெரியாதவர்களையாவது அனுப்ப கூடாது. வியாதிக்காரனுடைய இருப்பிடம், வியாதியின் தன்மை. இவைகளைப்பற்றிய விபரங்களும், திவ்விய நற்கருணை உட்கொள்ளக்கூடுமா, அன்னபானம் உள்ளே செல்கிறதா, வாத்தி அல்லது இடைவிடாத இருமல் உண்டா என்னும் கேள்விகளுக்குச் சரியான பதிலும் சொல்லத் தெரிந்த்த ஆளை அனுப்பவேண்டும்.
4. குருவானவரை அழைப்பதில் தாமதிக்கக் கூடாது என்பது சரி, ஆனால், அநாவசியமாய் அல்லது காத்திருக்கக் கூடியபோது, இராத்திரியில் அழைப்பது சரியன்று.
திவ்விய நற்கருணை கொடுப்பது
1. குருவானவரை அழைக்குமுன், பின் வருங் காரியங்களைக் கவனித்துத் திட்ட மிட்டுக் கொள்ள வேண்டும்.
(1) ஒரு சிறு மேசையும், அதன்மேல் ஓர் வெள்ளைத் துணியும் விரித்து வைக்கவும்.
(2) மேசையின்மேல், ஒரு பாடுபட்ட சுரூபமும், இரண்டு மெழுகுவர்த்திகளும் (மந்திரித்தவைகள்) ஓர் சிறு பாத்திரத்தில் தண்ணிரும் இருக்கவேண்டும். இந்தத் தண்ணிர் குருவானவர் நற்கருணை கொடுத்தபின், தமது விரல் நுனியில் ஓட்டிலிருக்கக்கூடிய நற்கருணை துகள்களைக் கழுவி, வியாதி யுற்றவருக்குக் கொடுப்பதற்காக; ஆகையால். இந்தத் தண்ணீர் அடங்கிய பாத்திரம் வெகு சிறிதாயிருக்க வேண்டும்.
(3) குருவானவர் கடைசியில் தமது கரங்களைக் கழுவிக் துடைப்பதற்காக வேறொரு பாத்திரத்தில் தண்ணீரும், ஒரு துவாலையும் வைத்திருப்பது நல்லது.
(4) வியாதியுற்றிருப்பவரின் முகம், சுரங்கள், பாதங்களை கழுவிச் சுத்தமாய் வைத்துக்கொள்ள வேண்டும்
2. மேற்கூறியவைகளைத் தயாராக வைத்துக்கொண்டு. குருவானவருண ய வருகையை எதிப்பார்த்திருக்கவும்.
3. குருவானவர் வருகிறாரென்று அறிந்தவுடன், எதிர் கொண்டுபோய். அவரை அறைக்குள் அழைத்துச் செல்லவும்.
4. அவர் பிரவேசித்ததும், அங்குள்ள அனைவரும். திவ்விய நற்கருணைக்கு ஆராதனையாக முழத்தாளிலிருக்க வேண்டும்.
5. குருவானவரை அழைத்தாயிற்று. கடமை முடித்து போயிற்று என்றாற்போல், அவர் வந்ததும் வீட்டிலுள்ளவர்கள் வழக்கம் போல் தங்கள் வேவைகளைக் கவனித்துக்கொண்டும், பேசிக்கொண்டும் இருப்பது திவ்விய நற்கருணைக்கு அவசங்கையும், அநாச்சாரமும், தகுதியற்ற செயலுமாகும்.
6. வியாதியுற்றவர் அருகிலிருந்து, சமயத்திற்கு ஏற்ற உதவிபுரிந்து, அவருக்காக வேண்டிக்கொள்வதே தகுதியானது.
7. குருவானவர் வீட்டிற்குள் பிரவேசிக்கையில், "இந்த வீட்டிற்கும் இதில் வசிக்கிறவர்களெல்லோருக்கும் சமாதானம் உண்டாவதாக" என்று சொல்கிறார். உடனே. "ஆண்டவரே, என்னை ஈசோப் என்கிற புல்லினால் தெளிப்பீர், நானும் சுத்தமாவேன் : என்னைக் கழுவுவீர், நானும் பணிக்கட்டி யிலூம் வெண்மையாவேன்" என்னும் சங்கீத வசனங்கனைக் கூறிக்கொண்டு, வியாதியுற்றவர் மேலும், அறையையும், அங்கு இருக்கிற மற்றவர்கள் மேலும் தீர்த்தத்தைத் தெளிப்பார்.
8. பிறகு, வியாதியற்றவர் பாவசங்கீர்த்தனம் செய்ய வேண்டியிருந்தால். அவர் அதை செய்துமுடிக்கிறவரையில், மற்றவர்கள் அறையைவிட்டு அகன்றுபோய், பாவமன்னிப்பு அளித்தபின்னர், திரும்பிவந்து முழத்தாளிலிருப்பார்கள்.
9. அப்போது, இலத்தீனில் அல்லது தமிழில் பாவசங்தீர்த்தன மந்திரம் சொல்லவேண்டும். அதற்குப்பின் திவ்விய நற்கருணை கொடுக்கப்படும்.
10. திவ்விய நற்கருணை கொடுப்பதற்காக மாத்திரம் குருவானவர் வந்திருந்தால், அவர் வீட்டிலிருந்து திரும்பிப் போகுமுன், திவ்விய நற்கருணைச் சிமிளைக்கொண்டு ஆசீர்வதிக்கிறாராவென்று கவனிக்கவும்: அவ்விதம் செய்வாராகில், இன்னும் திவ்விய நற்கருணை அவரது கரங்களில் இருக்கிறதென்று அறித்து. அவர் போகும்வரையில் அதற்கு ஆராதனை செய்யவும்.
11. இல்லாவிடில், வியாதியுற்றவர் அருகிலிருந்து. அவரது உள்ளத்தில் இப்போது வீற்றிருக்கும் ஆண்டவருக்கு அவர் நன்றி செலுத்துவதற்கு உதவிபுரியுமாறு, திவ்விய நற்கருணை உட்கொண்டபின் சொல்லத்தகும் முயற்சிகளை வாசிப்பாயாக.
திவ்விய நற்கருணை (அவஸ்தை நன்மை) கொடுத்த பின், இந்தத் தேவதிரவிய அநுமானமாகிய அவஸ்தைபூசுதல் கொடுப்பது வழக்கம்; வியாதியுற்றவர் திவ்விய நற்கருணை கொள்ளக்கூடாதாகில் முத்தின 7-வது பிரிவில் கூறியுள்ள பிரகாரம் செய்தானவுடன், அவஸ்தைபூகதல் கொடுக்கப்படும்.
அவஸ்தைப்பூசுதல் யாருக்கு கொடுக்கக் கூடாது?
1. ஞானஸ்தானம் பெறாதவர்களுக்கும்:
2. திருச்சபைக்குப் புறம்பாயிருக்கிறவர்களுக்கும்; உதாரணமாக: பதிதர், பிரிவினைக்காரர், திருச்சபையால் சபிக்கப்பட்டவர்கள் முதலியவர்கள்,
3. புத்திவிபரம் அறியாத குழத்தைகளுக்கும்;
4. பிறந்த நாள் துவக்கி எப்போதும் பைத்தியம் பிடித்து இருப்பவர்களுக்கும்:
5. தங்கள் பாவங்களுக்குக் கஸ்தியும், மனஸ்தாபமும் இல்லாதவர்களுக்கும்: இப்படியே புறத்தியாருடைய சொத்துக்காவது, நல்ல பேருக்காவது வருவித்த நஷ்டத்துக்கும் பரிகாரம் செய்யக் கூடுமாயிருத்தும். அதைச் செய்ய மனது இல்லாதவர்களும், பகை வர்மமாயிருந்து, தங்கள் எதிராளிகளோடு சமாதானமாய்ப் போக சம்மதியாதவர்களும்.
6 பாவ அந்தஸ்தில் பகிரங்கமாய் ஜீவிப்பவர்களுக்கும்; உதாரணமாக: திருச்சபைக் கலியாணம் பண்ணாமல் தனக்கு மனைவியாக ஏற்றுக்கொண்ட வைப்பாட்டியை அகற்றிப் புறம்பாக்க மனமில்லாதவர்கள்.
மேற்கூறப்பட்டவர்களுக்கு அவஸ்தை பூசுதல் கொடுக்கக் கூடாது. இது திருச்சபைக் கட்டளை.
