டிசம்பர்‌ 12ம்‌ தேதி - மகா பரிசுத்த குவாடலூப்‌ மாதாவின்‌ திருநாள்

டிசம்பர்‌ 12ம்‌ தேதி 

மகா பரிசுத்த குவாடலூப்‌ மாதாவின்‌ திருநாள்

 உலகத்தில்‌ புராட்டஸ்டன்டு பதிதர்களும்‌, மகமதியர்களும்‌, மகா பரிசுத்த தேவமாதாவின்‌ பரிசுத்தப்‌ படங்களையும்‌ சுரூபங்களையும்‌, அவசங்கை செய்தும்‌, அழித்துப்‌ போட்டும்‌ அட்டூழியம்‌ செய்த அதே நேரத்தில்‌ மிகச்‌ சரியாக, பரலோகம்‌, மனுக்குலத்திற்கு, மகா பரிசுத்த தேவமாதாவினுடைய இந்த பரிசுத்த சாயலை, உலகத்திற்கு அளித்தது! மேலே காணப்படுகிற படத்தில்‌, குவாடலூப்‌ மாதாவின்‌ பரிசுத்த சாயல்‌ அற்புதமாகப்‌ பதியப்பெற்ற டில்மா என்கிற போர்வையின்‌ மூலப்பிரதி காண்‌பிக்கப்பட்டிருக்கிறது. இது, தற்போது, மெக்சிகோ குவாடலூப்‌ பசிலிக்கா தேவாலயத்தில்‌ குண்டு துளைக்காத கண்ணாடி சட்டத்தினுள்‌ வைக்கப்பட்டு பீடத்தில்‌ ஸ்தாபிக்கப்பட்டிருக்கிறது. 

முதல்‌ காட்சி 

1531ம்‌ வருடம்‌, டிசம்பர்‌ 9ம்‌ தேதியன்று, அண்மையில்‌ கத்தோலிக்கராக மனந்‌திரும்பிய ஜூவான்‌ தியேகோ என்ற மெக்சிகோ நாட்டின்‌ பூர்வீக இனத்தைச்‌ சேர்ந்தவர்‌, மெக்சிகோவின்‌ வில்லா தே குவாடலூப்பே என்ற நகரிலுள்ள டெப்பியாக்‌ என்ற ஒரு குன்றின்‌ மேல்‌,தேவமாதாவின்‌ காட்சியைப்பெற்றார்‌. மகா பரிசுத்த தேவமாதா,அந்நாட்டின்‌ இளவரசியின்‌ தோற்றத்தில்‌ ஒரு இளம்‌ பெண்ணரசியாகக்‌ காட்சி யளித்தார்கள்‌. ஜூவான்‌ தியேகோவிடம்‌, அவருடைய சொந்த மொழியிலேயே, தேவ மாதா பேசினார்கள்‌; அந்த இடத்தில்‌, தமக்குத்‌ தோத்திரமாக ஒரு தேவாலயம்‌ கட்டப்பட வேண்டும்‌ என்று கூறினார்கள்‌; அவர்கள்‌ கூறிய வார்த்தைகளிலிருந்து, மகா பரிசுத்த தேவமாதா தான்‌ தன்னிடம்‌ காட்சியளித்துப்‌ பேசினார்கள்‌, என்று ஜூவான்‌ கண்டுபிடித்தார்‌. இந்த காட்சியைப்‌ பற்றியும்‌, மகா பரிசுத்த தேவமாதா கூறியதைப் பற்றியும்‌, ஜூவான்‌ தியேகோ, அதிமேற்றிராணி யாரான வந்‌.ஜூவான்‌ சுமர்ரகா ஆண்டகையிடம்‌ அறிவித்தார்‌. 

 

2ம்‌ காட்சி

  அதி மேற்றிராணியார்‌, ஜூவான்‌ தியேகோ கூறியதை நம்ப மறுத்தார்‌. ஜூவான்‌ மறுபடியும்‌ டெப்பியாக்‌ மலைக்குத்‌ திரும்பி வந்தார்‌. அங்கு மகா பரிசுத்த தேவ மாதா, அவருக்காகக்‌ காத்திருந்தார்கள்‌. ஜூவான்‌, தான்‌ கூறியதை, அதிமேற்றிராணியார்‌ நம்பவில்லை, என்று தெரிவித்தார்‌; மகா பரிசுத்த தேவமாதா, அவரிடம்‌, அதிமேற்றிராணியாரிடம்‌, மறுபடியும்‌ அடுத்த நாள்‌ சென்று, தமது விருப்பத்தைப்‌ பற்றி தெரிவிக்கும்படி கூறினார்கள்‌. 

 3ம்‌ காட்சி

  அடுத்த நாள்‌, அதிமேற்றிராணியார்‌,காட்சியளிக்கும்‌ பெண்ணரசி தனக்கு ஒரு அடையாளத்தைக்‌ காண்பிக்க வேண்டும்‌ என்று விண்ணப்பித்தார்‌. அன்று மாலையில்‌, அதிமேற்றிராணியார்‌ கூறியதை, ஜூவான்‌, மகா பரிசுத்த தேவ மாதாவிடம்‌ அறிவித்தார்‌;அடுத்த நாள்‌ காலையில்‌, அதிமேற்றிராணியாரின்‌ விருப்பத்தை நிறைவேற்றுவதாக, மகா பரிசுத்த தேவமாதா வாக்களித்தார்கள்‌. ஆனால்‌, அடுத்த நாள்‌, ஜூவான்‌, தேவமாதா காட்சியளிக்கும்‌ அந்த மலைப்‌ பக்கமாகச்‌ செல்லாமல்‌ வேறு வழியாகச்‌ சென்றார்‌; காரணம்‌, அவருடைய மாமா ஜூவான்‌ பெர்னார்டினோ மிகக்‌ கடுமையான காய்ச்சல்‌ கண்டு மர ணத்தருவாயிலிருந்தார்‌.

 4ம்‌ காட்சி

 2 நாட்கள்‌ கழித்து, டிசம்பர்‌ 12ம்‌ தேதியன்று, ஜூவான்‌, இறந்து கொண்டிருக்கிற தன்‌ மாமாவிற்கு அவஸ்தைப்‌ பூசுதல்‌ அளிப்பதற்காக ஒரு குருவானவரைக்‌ கூட்டி வரும்படி, லடலோகோ என்ற ஊரிலுள்ள தேவாலயத்தை நோக்கி சென்று கொண்டிருந்தார்‌; அப்போது, மறுபக்கத்திலிருந்த டெப்பியாக்‌ மலையிலிருந்து கீழே இறங்கி வந்து, மகா பரிசுத்த தேவமாதா, ஜூவானை நிறுத்தினார்கள்‌. மகா பரிசுத்த தேவமாதா, ஜூவான்‌ முந்தின நாள்,‌ ஏன்‌ தம்மை வந்து பார்க்கவில்லை என்பதற்கான காரணத்தைக்‌ கேட்டார்கள்‌. மாமாவின்‌ வியாதியின்‌ காரணமாகவே அங்கு வரவில்லை என்று, ஜூவான்‌ கூறியதைக்‌ கேட்ட மகா பரிசுத்த தேவமாதா, அவரிடம்‌, “நல்லது. என்‌ பிள்ளைகளில்‌ மிகப்‌ பிரியமான மிகச்‌ சிறிய பிள்ளையே! இப்போது நான்‌ கூறப்போவதை நன்றாகக்‌ கவனித்துக்கேள்‌. உன்னை உபத்திரவப்படுத்துகிற எதைப்‌ பற்றியும்‌ கவலைப்படாதே! அதைப்‌ பற்றி பயப்படாதே! உன்‌ தாயாராக நான்‌ இங்கு இருக்கிறேனல்லவா? நீ என்‌ நிழலின்‌ கீழும்‌ பாதுகாப்பிலும்‌ இருக்கிறாயல்லவா? என்‌ கரங்களின்‌ அரவணைப்பிற்குள்‌ நீ இருக்கிறாயல்லவா? வேறு ஏதாவது உனக்குத்‌ தேவையாக இருக்கிறதா? உன்‌ மாமாவைப்‌ பற்றி, நீ பயப்படாதே! அவர்‌ சாக மாட்டார்‌. அவர்‌ ஏற்கனவே நலமடைந்துவிட்டார்‌; இதைப்‌ பற்றி நிச்சயித்திரு!” என்று கூறினார்கள்‌. மகா பரிசுத்த தேவ மாதா கூறியதைக்‌ கேட்டதும்‌, ஜூவான்‌, மகிழ்ச்சியடைந்தவராக, மேற்றிராணியாரிடம்‌ எடுத்‌துச்‌ செல்வதற்கான அவர்‌ கேட்ட அடையாளத்தைக்‌ கேட்டார்‌; மகா பரிசுத்த தேவமாதா, ஜூவானிடம்‌, மலை உச்சியை நோக்கி ஏறிச்‌ செல்லும்படி, கூறினார்கள்‌. அங்கு ஏற்கனவே மூன்றுமுறை அவர்கள்‌ காட்சி கொடுத்த அதே இடத்திற்குச்‌ சென்று, அங்குக்‌ கண்டடையக்‌ கூடிய அன்று மலர்ந்திருக்கும்‌ அநேக ரோஜாப்பூக்களைப்‌ பறித்துக்‌ கொண்டு, மறுபடியும்‌ தம்மிடம்‌ வரும்படிக்‌ கூறினார்கள்‌. அவரும்‌ மெக்சிகோவிலேயே காணக்கிடைக்காத அபூர்வமான காஸ்டிலியன்‌ ரோஜாபூக்கள்‌ மலை உச்சியில்‌, எப்போதும்‌ தரிசாக இருக்கும்‌ பாறை நிலத்தில்,‌ புதுமையாக மலர்ந்திருப்பதைக்‌ கண்டு, அம்மலர்களைப் பறித்து வந்தார்‌. 

 மகா பரிசுத்த தேவமாதா தாமே, ரோஜா மலர்களை அடுக்கி வைத்து, ஜூவானுடைய டில்மா என்ற மேலங்கியில்‌ வைத்துக்‌ கொடுத்தார்கள்‌; ஜூவான்‌ 1531ம்‌ வருடம்‌ டிசம்பர்‌ 12ம்‌ தேதியன்று, தனது டில்மா மேலங்கியை அதிமேற்றிராணியாருக்குத்‌ திறந்து காண்பித்தபோது, பூக்கள்‌ தரையில்‌ விழுந்தன. டில்மா மேலங்கியில்‌ மகா பரிசுத்த தேவமாதாவின்‌ பரிசுத்த சாயல்‌ புதுமையாக பதிந்திருப்பதைக்‌ கண்ட அதிமேற்றிராணியார்‌, உடனே முழங்காலிலிருந்து, பக்திபற்றுதலுடன்‌, மகா பரிசுத்த தேவமாதாவை, வணங்கினார்‌; மகா பரிசுத்த தேவமாதாவின்‌ விருப்பத்தை நிறைவேற்றத்‌ தீவிரித்தார்‌. அதன்படி குவாடலூப்‌ மாதாவின்‌ பேராலயம்‌ கட்டப்பட்டது. அதில்‌ மகா பரிசுத்த தேவமாதாவின்‌ பீடத்தில்‌, மகா பரிசுத்த குவாடலூப்‌ தேவமாதாவின்‌ பரிசுத்த சாயல்‌ பதியப்பெற்ற டில்மா, குண்டு துளைக்காத ஒரு கண்ணாடி சட்டத்‌தினுள்‌ பொது வணக்கத்திற்காக ஸ்தாபிக்கப்பட்டிருக்கிறது. மகா பரிசுத்த குவாடலூப்‌ மாதாவின்‌ இப்படம்‌, மெக்சிகோ நாட்டின்‌ மிகப்‌ பெரிய அடையாளமாகக் கொண்டாடப்படுகிறது. இந்த பசிலிக்கா பேராலயம்‌, இன்று வரை உலகிலேயே மாபெரும்‌ தேவமாதாவின்‌ திருயாக்திரை ஸ்தலமாக விளங்குகிறது. 

 மகா பரிசுத்த குவாடலூப்‌ மாதாவின்‌ இப்புதுமை, அஞ்ஞான நாடாயி ருந்த மெக்சிகோ நாட்டை முழுவதுமாக , கத்தோலிக்க நாடாக மாற்றியது! பசாசின்‌ மதத்தை வழிபட்டு அனுசரித்துக்‌ கொண்டிருந்த 90 லட்சம்‌ அஞ்ஞானிகள்‌, 5 வருட காலத்திற்குள்‌ சத்திய கத்தோலிக்கர்களாயினர்‌. மனித சரித்திரத்திலேயே, இது, மாபெரும்‌ எண்ணிக்கையிலான மனந்திரும்புதலாகத்‌ திகழ்கிறது. 

மகா பரிசுத்த பாத்திமா மாதாவிடம்,‌ நாம்‌ அனுதின ஜெப தப பரிகாரங்கள் மூலமாகவும், மகா பரிசுத்த ஜெபமாலையின்‌ மூலமாகவும்,‌ தொடர்ந்து , திருச்சபைக்காக வேண்டிக்கொள்வோமாக!

 மகா பரிசுத்த குவாடலூப்‌ மாதாவே! எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்‌!

டிசம்பர்‌ 11ம்‌ தேதி அர்ச்‌.முதலாம்‌ டமாசுஸ்‌ பாப்பரசர்‌

டிசம்பர்‌ 11ம்‌ தேதி 

அர்ச்‌.முதலாம்‌ டமாசுஸ்‌ பாப்பரசர்‌ 

 (திருச்சபையின்‌ திருவழி பாட்டின்‌ மொழியை கிரேக்கத்திலிருந்து

 இலத்தீனுக்கு மாற்றியவர்‌) 

மேலும்‌, இன்றைய திருநாள்‌, சுவிசேஷத்தை வாசிக்கிற சகலராலும்‌ கொண்டாடப்பட வேண்டிய திருநாளாக இருக்கிறது.

 ஏனெனில்‌, அர்ச்‌.டமாசுஸ்‌ பாப்பரசர்‌ கத்தோலிக்க திருச்சபை முழுவதற்கும்‌ அதிகாரபூரவமான இலத்தீன்‌ மொழியில்‌, பரிசுத்த வேதாகமத்தை வுல்காத்‌ பதிப்பாக எழுதுவதற்கு அர்ச்‌ ஜெரோமை நியமித்தார்‌. 

டமாசுஸ்‌, 305ம்‌ வருடம்‌ பிறந்தார்‌.உரோமையைச்‌ சேர்ந்த லுசிடானியா பிராந்தியத்தில்‌ (இக்கால போர்த்துக்கல்‌ நாடு) எஜடானியா நகருக்கருகில்‌ பிறந்தார்‌. இவருடைய ஜீவியகாலத்தில்‌, மகா கான்ஸ்டன்டைன்‌ பேரரசர்‌ உரோமையை ஆளத்துவக்கினார்‌; கிறீஸ்துவ சாம்ராஜ்ஜியமாக உரோமையை உருமாற்றினார்‌. 

பாப்பரசர்‌ லிபேரியுஸ்‌ மரித்தவுடன்‌, டமாசுஸ்‌, 366ம்‌ வருடம்‌ அக்டோபர்‌ 1ம்‌ தேதியன்று, பாப்பரசராகத்‌ தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்‌. இவர்‌ பாப்பரசரானதிலிருந்தே, இவரை எதிர்த்து உர்சுஸினுஸ்‌ என்ற ஏதிர்பாப்பு, வேறு ஒரு கூட்டத்தினரால்‌ தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்‌; இரு குழுக்களுக்கும்‌ இடையே 12 வருட காலமாக இடைவிடா பகையும்‌ சண்டையும்‌ நிலவியது. மூன்றாம்‌ வாலென்டினியன்‌ பேரரசரால்‌, இவ்விரு குழுவினருக்கும்‌ இடையே நடை பெற்ற சண்டைகள்‌ நிறுத்தப்பட்டும்‌, எதிர்பாப்பரசர்‌, இரண்டு முறை நீக்கப்‌ பட்ட பிறகும்‌, அர்ச்‌. டமாசுஸ்‌ பாப்பரசர்‌, வாழ்நாள்‌ எல்லாம்‌ எதிராளிகளால்‌ அநேக துன்பங்களுக்கு ஆளானார்‌. இரு சாராருக்கும்‌ இடையே ஏற்பட்ட போராட்டத்தில்‌, அர்ச்‌. டமாசுஸ்‌ நேரடியான வெற்றியை பெறாமலிருந்த போதிலும்‌, இவர்‌ துவங்கிய அலுவல்கள்‌ நீடித்து நிலைபெற்றிருந்ததன்‌ மூலமாக, இவருடைய சகல எதிரிகளுடைய அலுவல்களையும்‌ முறியடித்து, அதில்‌ வெற்றியடைந்தார்‌. பரிசுத்த வேதாகமத்தின்‌ வுல்காத்‌ மொழிபெயர்ப்பிற்கான அலுவலை செய்வித்ததுடன்‌ கூட, திருச்‌சபையின்‌ திருவழிபாட்டின்‌ மொழியை, கிரேக்கத்திலிருந்து, இலத்தீனுக்கு மாற்றினார்‌. உரோமையிலிருந்த கொலோசியத்தின்‌ சுரங்கக்‌ கல்லறைகளைப்‌ புதுப்பித்தார்‌; வேதசாட்சிகளின்‌ கல்லறைகளில்‌ பெயர்பலகைகளில்‌ பொறிக்கப்பட வேண்டியிருந்த சொற்றொடர்களை இயற்றி, அவற்றில்‌ பொறிக்கப்படும்படிச்‌ செய்தார்‌. வேதசாட்சிகளுடைய கல்லறைகளையும்‌, அருளிக்கங்களையும்‌ பாதுகாத்தார்‌; அவற்றிற்கான பேழைகளில்‌ வைத்தார்‌. கவிதை நயத்துடன்‌ அர்ச்சிஷ்டவர்களைப்‌ பற்றியும்‌, வேதசாட்சிகளைப்பற்றியும்‌ சிறுகுறிப்புகளை எழுதி அவற்றை அவர்களுடைய கல்லறைகளில்‌ பொறிக்கப்படும்படிச்‌ செய்தார்‌.  

இறுதியில்‌, அவருடைய கல்லறையில்‌ எழுதப்படவேண்டியதை முன்னதாக, அவர்‌ தாமே பின்வருமாறு எழுதினார்‌: “டமாசுஸ்‌ என்ற நான்‌, இங்கு புதைக்கப்பட ஆசிக்கிறேன்‌.ஆனால்‌, இங்கிருக்கும்‌ பரிசுத்தர்களுடைய சாம்பல்களை, நான்‌ அவசங்கை செய்துவிடுவேனோ என்று அஞ்சுகிறேன்‌!”  

ஆனால்‌, அர்ச்‌.டமாசுஸ்‌ 384ம்‌ வருடம்‌ இறந்தபிறகு, அவருடைய தாயாருடனும்‌, சகோதரியுடனும்‌ அடக்கம்‌ செய்யப்பட்டார்‌.

அர்ச்‌.முதலாம்‌ டமாசுஸ்‌ பாப்பரசரே! எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்‌!

Story about St. Lucy, written in a dialogue format

 Here’s a story about St. Lucy, written in a dialogue format to make it engaging for children:

---

Scene: A Cozy Living Room

Grandma sits on a rocking chair with her grandchildren, Mia and Leo, sitting cross-legged on a rug. The fireplace crackles warmly.

Mia: Grandma, can you tell us a story about a saint?

Grandma: Of course, Mia! Let me tell you about St. Lucy, a brave young girl who lived a long, long time ago.

Leo: Was she like a superhero?

Grandma: In a way, yes! Lucy had a heart full of courage and love. She lived in Sicily, a beautiful island in Italy, over 1,700 years ago. Back then, many people had to keep their faith in Jesus a secret because it was dangerous.

Mia: Why was it dangerous, Grandma?

Grandma: The rulers didn’t like Christians because they refused to worship the Roman gods. Lucy loved Jesus so much that she wanted to dedicate her whole life to Him.

Leo: How did she do that?

Grandma: Lucy decided she didn’t want to get married because she wanted to help the poor and pray to God. But there was a problem. Her mother wanted her to marry a rich man who didn’t believe in Jesus.

Mia: Oh no! What did Lucy do?

Grandma: Lucy prayed for guidance. She also prayed for her mother, who was sick, to be healed. Guess what?

Leo: What?

Grandma: Her mother was healed! Lucy’s mom was so amazed that she agreed to let Lucy follow her heart and live for Jesus.

Mia: That’s amazing! But what about the rich man?

Grandma: Ah, he wasn’t happy when Lucy said she wouldn’t marry him. He was so angry that he told the Roman governor Lucy was a Christian.

Leo: Oh no! Did she get in trouble?

Grandma: Yes, the governor tried to make Lucy worship the Roman gods, but she refused. She said, "I only serve Jesus." They tried to make her leave her faith, but Lucy stayed strong, even when they threatened her.

Mia: Wasn’t she scared?

Grandma: She must have been, but her love for Jesus made her brave. She trusted that God was with her.

Leo: What happened to her?

Grandma: Lucy suffered for her faith, but her story inspired so many people to be brave and kind. Today, St. Lucy is remembered as a saint, and her name means "light."

Mia: Why light?

Grandma: Because Lucy’s faith shone brightly, even in dark times. In some places, people celebrate her feast day, December 13th, by wearing crowns of candles to remember her light.

Leo: I want to be brave like Lucy!

Mia: Me too! Can we light candles for her feast day, Grandma?

Grandma: Absolutely, my loves. St. Lucy’s story reminds us to be kind, brave, and full of faith, no matter what.

The children hug Grandma, imagining themselves shining like little lights in the world.

---

This version is simple and engaging while highlighting St. Lucy’s courage and faith in a way that children can understand and admire.

A Visit from Our Lady of Guadalupe

 Title: A Visit from Our Lady of Guadalupe

Characters:

• Narrator
• Sofia (a curious child)
• Grandpa (a wise storyteller)

---

Narrator: It was a sunny morning, and Sofia sat on the porch with her grandpa. She loved listening to his stories. Today, he had a special one to share.

Sofia: Grandpa, can you tell me a story about Our Lady of Guadalupe? I’ve heard about her but don’t know the whole story.

Grandpa: Oh, Sofia, that’s one of my favorite stories! It happened many, many years ago, in 1531, in a place called Tepeyac, near Mexico City. Would you like to hear it?

Sofia: Yes, please!

Grandpa: Well, there was a kind and humble man named Juan Diego. He lived in a little village nearby. One day, as he was walking to church, something amazing happened.

Sofia: What was it?

Grandpa: The sky lit up, and he heard the sweetest music. Then, a beautiful lady appeared on the hill. She was surrounded by light, and her clothes sparkled like the stars.

Sofia: Was it Our Lady?

Grandpa: Yes, it was! She told Juan Diego that she was the Virgin Mary, the mother of Jesus. She asked him to go to the bishop and tell him to build a church on that hill so she could show her love and help to all people.

Sofia: Did Juan Diego go to the bishop?

Grandpa: Oh, he did, but the bishop didn’t believe him at first. He thought, “Why would Mary appear to a simple man like Juan Diego?”

Sofia: That’s not very nice.

Grandpa: True, but Juan Diego didn’t give up. When he told Our Lady, she smiled and asked him to come back the next day for a special sign to show the bishop.

Sofia: What was the sign?

Grandpa: Early the next morning, Juan Diego met Our Lady again. She told him to pick roses from the hill, even though it was winter and roses shouldn’t have been growing.

Sofia: Winter roses? That sounds magical!

Grandpa: Exactly! Juan Diego gathered the roses in his tilma, a kind of cloak. When he brought them to the bishop and opened the tilma, something incredible happened.

Sofia: What? Tell me!

Grandpa: The roses fell to the ground, and on the tilma was a beautiful image of Our Lady, just as Juan Diego had described her.

Sofia: Wow! Did the bishop believe him then?

Grandpa: Oh, yes! The bishop was amazed. He built the church just as Our Lady asked. And guess what? The tilma with her image is still there today, over 490 years later, in the Basilica of Our Lady of Guadalupe!

Sofia: That’s so cool! Why is she so important?

Grandpa: Our Lady of Guadalupe reminds us that God loves everyone, no matter who they are. She appeared to a humble man to show that even the smallest voices can carry big messages.

Sofia: I like that story, Grandpa. It makes me feel special, like I can do something important too.

Grandpa: You absolutely can, Sofia. Just like Juan Diego, you can share kindness and love wherever you go.

Narrator: Sofia smiled, imagining herself as brave and kind as Juan Diego. The story of Our Lady of Guadalupe filled her heart with hope and inspiration.

The End.

The story of Our Lady of Guadalupe

 Here’s a dialogue-style retelling of the story of Our Lady of Guadalupe designed for children:

---

[Scene: A sunny hill in Mexico. Juan Diego, a humble farmer, is walking along the path, talking to himself.]

Juan Diego: (talking to himself) Another cold morning. I hope the priest understands my prayers. I wish I could do more for my people and their faith.

[Suddenly, a soft, heavenly music fills the air. A bright light shines nearby, and a beautiful lady appears on the hill.]

Lady: (with a kind smile) Juan Diego, my dear child.

Juan Diego: (startled but bows) Who… who are you, my Lady?

Lady: I am the Virgin Mary, the mother of Jesus. I love you, my son, and I have a special message for you.

Juan Diego: (awed) A message? For me? But I am just a poor farmer.

Lady: That’s exactly why I chose you. I want you to go to the bishop and tell him that I wish for a church to be built here, on this hill. It will be a place where I can show my love and help everyone who comes to me.

Juan Diego: (nervously) The bishop? But he’s so important, and I am... well, just Juan Diego. Will he even listen to me?

Lady: Do not fear, my child. I will guide you. Trust in my love.

[Juan Diego bows and hurries to the city. He tells the bishop the Virgin’s request, but the bishop is skeptical.]

Bishop: (thoughtfully) Juan Diego, I will need a sign to know this is truly from the Virgin Mary. Go and ask her for proof.

[Juan Diego returns to the hill, feeling unsure. The Virgin Mary appears again.]

Juan Diego: (bowing) My Lady, the bishop says he needs a sign to believe your words.

Lady: (gently) Do not worry. Return tomorrow, and I will give you the sign he asks for.

[The next day, Juan Diego comes back, and the Lady points to a patch of roses blooming on the barren hill in the winter.]

Lady: Pick these roses, Juan Diego, and carry them in your tilma. They are the sign for the bishop.

Juan Diego: (amazed) Roses in winter? Truly, this is a miracle!

[Juan Diego gathers the roses into his cloak (tilma) and hurries to the bishop. When he opens his cloak, the roses fall to the floor, and an image of the Virgin Mary is miraculously imprinted on the fabric.]

Bishop: (kneeling in awe) This is a miracle! The Holy Virgin has truly spoken. We will build her church as she wishes.

[Juan Diego smiles, and the bishop embraces him.]

[Scene shifts to the completed church with people praying inside and outside. The tilma is displayed, showing the image of Our Lady of Guadalupe.]

Narrator: And so, Our Lady of Guadalupe became a symbol of love, hope, and unity for all people. Her image remains a sign of her care, and her story reminds us that even the humblest among us can do great things when we trust in God.

December 12 - Feast of Our Lady of Guadalupe

 Here’s a simplified and engaging dialogue-style story about Our Lady of Guadalupe designed for children:

---

Mom: "Okay, kids, gather around. I’m going to tell you a special story about Our Lady of Guadalupe!"

Sophia: "Ooh, is this a story about Mary, the mother of Jesus?"

Mom: "Yes, Sophia! This story happened a long, long time ago in 1531, in a place called Mexico."

Liam: "Whoa, that's so long ago! What happened?"

Mom: "There was a man named Juan Diego. He was a kind and humble man who loved God very much. One morning, he was walking to church near a hill called Tepeyac, and he heard the most beautiful singing. He looked around and saw a bright light at the top of the hill."

Sophia: "Was it an angel?"

Mom: "Not quite. It was a lady! She appeared wearing a bright, colorful robe covered in stars, and her face was kind and gentle. She said, 'Juanito, my dear little son, I am Mary, the mother of God.'"

Liam: "What?! Mary appeared to him? What did she want?"

Mom: "She asked Juan Diego to tell the bishop—he was the leader of the church—to build a church on that hill. Mary said it would be a place where people could come to pray and receive her help."

Sophia: "Did the bishop listen to Juan Diego?"

Mom: "Well, at first, no. The bishop wanted proof that Juan Diego was really telling the truth. So, Juan Diego went back to Mary and told her. She smiled and said, 'Come back tomorrow, and I’ll give you a sign for the bishop.'"

Liam: "Ooh, I bet it was something really cool!"

Mom: "It was! The next day, Mary told Juan Diego to gather flowers from the hilltop. But remember, it was winter, and flowers don’t grow in winter."

Sophia: "What? How could there be flowers?"

Mom: "That’s the miracle! When Juan Diego went to the hill, he found beautiful roses blooming! He picked them and carried them in his tilma—a cloak made of rough cloth—and took them to the bishop."

Liam: "So, did the bishop believe him now?"

Mom: "Oh, yes! When Juan Diego opened his tilma, the roses fell out, and there on the cloth was a picture of Mary, just as Juan Diego had seen her! The bishop was amazed and knew it was a sign from heaven. He built the church like Mary asked."

Sophia: "Wow! What happened to Juan Diego?"

Mom: "Juan Diego spent the rest of his life sharing Mary’s message of love and hope. And the tilma with Mary’s image is still there in Mexico City, in the Basilica of Our Lady of Guadalupe. Millions of people visit it every year!"

Liam: "That’s amazing! Mary really cared about the people."

Mom: "Exactly, Liam. She appeared to Juan Diego to show that God loves everyone, especially those who feel small or unimportant. Her message is one of love, peace, and caring for others."

Sophia: "Can we visit her someday?"

Mom: "Maybe one day, Sophia. But for now, we can pray to Our Lady of Guadalupe and ask for her help and protection. She’s always with us!"

டிசம்பர்‌ 08ம்‌ தேதி - மகா பரிசுத்த தேவமாதாவின்‌ அமல ‌ உற்பவத்தின் ‌ திருநாள்‌

டிசம்பர்‌ 08ம்‌ தேதி 

மகா பரிசுத்த தேவமாதாவின்‌ அமல ‌ உற்பவத்தின் ‌ திருநாள்‌ 

ஒவ்வொரு கத்தோலிக்கருடைய இருதயத்திற்‌கும்‌ மிகவும்‌ பிரியமான இம்மாபெரும் திருநாளில்‌, சகல காலங்களையும்‌ தொலைநோக்குடன்‌ காண்பிக்கக்‌ ‌ கூடிய ஒரு காட்சியில்‌, எல்லாம்‌ வல்ல சர்வேசுரன்‌, ஆதியிலே, நமது முதல்‌ பெற்றோர்களுக்கும்‌, பசாசிற்கும்‌, மகா பரிசுத்த திவ்ய கன்னிகையான அர்ச்‌.கன்னிமாமரியை, எதிர்காலத்தில்‌ வரவிருக்கும்‌ திவ்ய இரட்சகருடைய மகா பரிசுத்த கன்னித்தாயாராகவும்‌, ஆதி சர்ப்பமாகிய பசாசின் ‌ஆங்காரம்‌ நிறைந்த தலையை தமது காலால்‌ மிதித்து நசுக்கப்போகிற மகா பரிசுத்த ஸ்திரீயாகவும்‌ காண்பித்த அம்‌ மணித்துளி நேரத்தை, நாம்‌ முதலாவதாகக்‌ கொண்டாடுகிறோம்‌. பரம இரகசியமான இந்நிகழ்வைப்‌ பற்றி, ஆதியாகமத்தில்‌ (ஆதி 3:75) வாசிக்கிறோம்‌. வேதாகமத்தில்‌ மறுபடியும்‌, கடைசி தீர்க்கதரிசனப்‌ பகுதியான காட்சியாகமத்தில்‌ (12ம்‌ அதிகாரம்‌), மகா பரிசுத்த தேவமாதாவை, சூரியனை ஆடையாக அணிந்தவர்களும்‌, 12 நட்சத்திரங்களாலான கிரீடத்தை தலையில்‌ அணிந்திருப்பவர்களுமான மகா பரிசுத்த ஸ்திரீயாகக்‌ காண்கிறோம்‌. 

மேலும்‌, தேவ மாதா, ஜென்மப்‌ பாவமில்லாமல்‌ பிறந்தார்கள்‌ என்கிற சத்தியத்தை வேத விசுவாச சத்தியமாக 9ம்‌ பத்திநாதர்‌ பாப்பரசர்‌, 1854ம்‌ வருடம்‌ டிசம்பர்‌ 8ம்‌ தேதி, அகில திருச்சபைக்கும்‌ பிரகடனம்‌ செய்தபோது, உலகெங்கிலுமுள்ள கத்தோலிக்கர்களும்‌ கிறீஸ்துவர்களும்‌ மாபெரும்‌ சந்தோஷமடைந்தனர்‌.  

சிரியாவில்‌ , மகா பரிசுத்த தேவமாதாவின்‌ அமல உற்பவத்திருநாள்‌, 5ம்‌ நூற்றாண்டிலிருந்து கொண்டாடப்பட்டு வந்தது. அர்ச்‌. தமாசின்‌ அருளப்பர்‌ காலத்தில்‌, இந்த திருநாள்‌ பிரபலமடைந்தது. கி.பி.750ம்‌ வருடம்‌, மத்திய கிழக்கு நாடுகளில்‌ பரவலாக இந்தத்‌ திருநாள்‌ எல்லா இடங்களிலும்‌ கொண்டாடப்பட்டது. 1476ம்‌ வருடம்‌, 4ம்‌ சிக்ஸ்துஸ்‌ பாப்பரசர்‌, பிரான்சிஸ்கன்‌ துறவியாயிருந்தவர்‌, இம்மகா திருநாளை எந்தெந்த மேற்றிராசனங்களில்‌ கொண்டாட விரும்புகிறார்களோ, அங்கெல்லாம்‌ கொண்டாடலாம்‌ என்று அதிகார பூர்வமான அறிவிப்பை வெளியிட்டார்‌; 1477ம்‌ வருடம்‌, தனது மேற்றிராசனமான உரோமையில்‌, இந்த திருநாளைக்‌ கொண்டாடினார்‌; திருநாளுக்கான விசேஷ திவ்ய பலிபூசை ஜெபங்களையும்‌, கட்டளை ஜெபத்தையும்‌ இயற்றினார்‌; அதற்கான கும்‌ புரக்செல்சா என்ற பாப்பரசரின்‌ ஆணை மடலையும்‌ எழுதி, 1477ம்‌ வருடம்‌, பிப்ரவரி 28ம்‌ தேதியன்று, பிரகடனம்‌ செய்தார்‌.1483ம்‌ வருடம்‌ செப்டம்பர்‌ மாதம்‌ 4ம்‌ தேதியன்று, இந்த திருநாளை, “என்றும்‌ கன்னிகையான அர்ச்‌.கன்னிமாமரியின்‌ அமல உற்பவத்திருநாள்!”‌ என்று அழைத்தார்‌.

  16ம்‌ கிரகோரி பாப்பரசர்‌ ஆண்ட காலத்தில்‌, பல்வேறு நாடுகளிலிருந்த மேற்றிராணியார்கள்‌, மகா பரிசுத்த தேவமாதாவின்‌ அமல உற்பவத்தை வேத சத்தியமாக பிரகடனம்‌ செய்ய வேண்டும்‌ என்று வலியுறுத்தத்‌ துவக்கினர்‌. 

 திருச்சபையின்‌ எல்லா மேற்றிராணியார்களுடைய ஆதரவுடன்‌, முத்‌.9ம்‌ பத்திநாதர்‌ பாப்பரசர்‌, 1854ம்‌ வருடம்‌ இந்த விசுவாச சத்தியத்தை பிரகடனம்‌ செய்தார்‌; இதற்கு முன்பாக எல்லா மேற்றிராணியார்களுடன்‌, 1851-53ம்‌ வருடங்களில்‌ இந்த வேத சத்தியத்தைப்பற்றி ஆலோசனை நடத்தியிருந்தார்‌. இன்‌ எஃபாபிலிஸ்‌ தேவுஸ்‌ (வார்த்தைகளால்‌ விவரிக்கமுடியாத சர்வேசுரன்‌ என்று பொருள்‌) என்கிற ஒரு ஆணை மடலை வெளியிட்டு, தமது தவறா வரத்தைக்‌ கொண்டு, “மகா பரிசுத்த தேவ மாதா ஜென்மப்‌ பாவமில்லாமல்‌ பிறந்தார்கள்!”‌ என்கிற சத்தியத்தை, வேத சத்தியமாக அதிகாரபூர்வமாக பிரகடனம்‌ செய்தார்‌. இதை ஏற்காத எவனும்‌ திருச்சபைக்குப்‌ புறம்பாவான்‌; அவிசுவாசியும்‌ பதிதனுமாவான்‌.

 1858ம்‌ வருடம்‌ மகா பரிசுத்த தேவமாதா, லூர்து நகரில்‌ காட்சியளித்தபோது, “நாமே அமல உற்பவம்!”, என்று அறிவித்தார்கள்‌. “இம்மாபெரும்‌ திருநாளில்‌, நாம்‌ சுத்தக்கருத்துடன், பரிசுத்தர்களாக ‌ ஜீவிப்பதற்கு, மகா பரிசுத்த தேவ மாதாவைக்‌ கண்டுபாவிக்க வேண்டும்!” என்று அர்ச்‌.அல்‌ஃபோன்ஸ்‌ மரிய லிகோரியார்‌ நம்மை வலியுறுத்துகின்றார்‌. 

 செபம்

தேவதாயாரான மிகவும்‌ பரிசுத்த கன்னிமரியாயின்‌ அமலோற்பவம்‌ ஸ்துதிக்கப்படக்கடவது! (300 நாள்‌) 

டிசம்பர் 10 - மகா பரிசுத்த லொரேத்தோ மாதா

டிசம்பர் 10ம் தேதி

மகா பரிசுத்த லொரேத்தோ மாதா திருநாள்

மகா பரிசுத்த திருக்குடும்பத்தின் பரிசுத்த இல்லம் புதுமையாக நாசரேத்திலிருந்து இத்தாலியிலுள்ள லொரேட் நகருக்கு சம்மனசுகளால் கொண்டு வரப்பட்ட திருநாள்.

அகில உலகத்தில், மகா பரிசுத்த தேவமாதாவின் திருயாத்திரை ஷேத்திரங்களிலேயே,  மகா விலையுயர்ந்த பொக்கிஷ திரவியமாகப் பேணி பாதுகாக்கப்படுவதும், மகா சங்கை மேரையுடன் வணங்கப்பட்டுவருவதுமான மகா பரிசுத்த தேவமாதாவின் திருயாத்திரை ஷேத்திரமாக,  இத்தாலியின் லொரேட் நகரிலுள்ள மகா பரிசுத்த தேவமாதாவின் பசிலிக்கா விளங்குகிறது!  இந்த பசிலிக்காவினுள், மகா பரிசுத்த திருக்குடும்பம் வசித்த நாசரேத்தின் பரிசுத்த இல்லம் ஸ்தாபிக்கப்பட்டிருக்கிறது! மிக நீதியுடன், பாரம்பரிய குறிப்பிற்கேற்ப, பாப்பரசர்கள் மற்றும் அநேக அர்ச்சிஷ்டவர்கள் அளித்த சாட்சியங்களின் பிரகாரம், இப்பரிசுத்த இல்லத்தில் தான் , உன்னதமான மறு சிருஷ்டிப்பும்- நம் இரட்சணியமும்- துவங்கின!!

இப்பரிசுத்த இல்லத்தில் தான், மகா பரிசுத்த தேவமாதா ஜீவித்தார்கள்; இங்கு தான், அதிதூதரான அர்ச்.கபிரியேல் சமமனசானவர், மகா பரிசுத்த தேவமாதாவை நோக்கி,  “பிரியதத்தத்தினாலே பூரண மரியாயே! வாழ்க!” என்கிற மங்கள வாழ்த்தைக் கூறினார்; இப்பரிசுத்த இல்லத்தில் தான், மகா பரிசுத்த தமதிரித்துவத்தின் இரண்டாம் ஆளாகிய சுதனாகிய சர்வேசுரன்,மகா பரிசுத்த திவ்ய கன்னி மாமரியின் திருவுதரத்தில் மாமிசமாகி, பரிசுத்த மனிதவதாரத்தை எடுத்தார்! பின், இங்கு தான், ஆண்டவர், தமது 30வது வயது வரை, மகா பரிசுத்த பிதாப்பிதாவான அர்ச்.சூசையப்பருக்குக் கீழ்ப்படிந்து, தச்சுத் தொழில் செய்து வந்தார். 

“சேசு , மரி, சூசை”  என்கிற மகா பரிசுத்த திருக்குடும்பம் தங்கி வாசம் செய்த இப்பரிசுத்த இல்லம் தான், உண்மையில் பூமியிலேயே மகா பரிசுத்த இல்லமாகத் திகழ்கிறது! உரோமையிலுள்ள அர்ச்.இராயப்பர்  பசிலிக்காவை விட, மற்ற எந்த கதீட்ரல் தேவாலயங்களையும் விட, கூடுதல் அதிக பரிசுத்தமான இல்லமாகத் திகழ்கிறது! நாசரேத்தின் இப்பரிசுத்த இல்லத்தினுடைய சரித்திரம், அப்போஸ்தலர் காலம் வரை பின்னோக்கிச் செல்கிறது; ஆதிக் கிறீஸ்துவர்களின் காலத்திலிருந்து, இப்பரிசுத்த இல்லம், ஆதித்திருச்சபையின் திருவழிபாட்டினுடையவும், திருயாத்திரை யினுடையவும் பரிசுத்த ஸ்தலமாகத் திகழ்கிறது!

313ம் வருடத்திற்கு சிறிது காலத்திற்குப் பிறகு, முதல் கத்தோலிக்க உரோம சக்கரவர்த்தியான மகா கான்ஸ்டன்டைன் பேரரசர், நாசரேத்தில் இப்பரிசுத்த இல்லத்தை, பரிசுத்த சன்னிதியாகக் கொண்டு, மாபெரும் பசிலிக்கா தேவாலயத்தைக் கட்டுவித்தார். 

1291ம் வருடம், மகமதியர்கள், நாசரேத்தைக் கைப்பற்றினர்.  இச்சமயத்தில், மகா பரிசுத்த திருக்குடும்பத்தின் இப்பரிசுத்த இல்லம்,  கொடூர மகமதியரால் ஏற்படக்கூடிய   அவசங்கையிலிருந்து, காப்பாற்றப்படும்படியாக, அஸ்திவாரத்துடன்  பெயர்த்தெடுக்கப்பட்டு, 1291ம் வருடம் மே 10ம் தேதியன்று, பாலஸ்தீனத்திலிருந்து ஆகாய மார்க்கமாக, மத்தியதரைக் கடலைக் கடந்து, டால்மேஷியா (குரோஷியா) விலுள்ள டெர்சட்டோ என்ற சிறிய நகரத்திற்கு , சம்மனசுகளால், தூக்கிச் செல்லப்பட்டு, இடமாற்றம செய்யப்பட்டது!

அல்பேனியா நாட்டை மகமதியர் ஊடுருவியதால், 1294ம் வருடம், டிசம்பர் 10ம் தேதியன்று, இப்பரிசுத்த இல்லம், சம்மனசுகளால், மறுபடியும், முதலில், இத்தாலியிலுள்ள ரிகான்டி என்ற இடத்திற்கு இடமாற்றம் செய்யப்பட்டது; பின் சிறிது காலத்திற்குள், இப்போதிருக்கிற லொரேட் நகருக்கு சம்மனசுகளால் கொண்டு வரப்பட்டு, ஸ்தாபிக்கப்பட்டது!கட்டிடக் கலை நிபுணர்களுடைய ஒரு குழு, லொரேட்டிலுள்ள இப்பரிசுத்த இல்லம், உண்மையாகவே, நாசரேத்திலிருந்து இடம் பெயர்ந்து கொண்டு வரப்பட்டிருக்கிறது! என்ற முடிவிற்கு வந்தனர். 

இப்பரிசுத்த இல்லம், சாதாரணமான கட்டிடத்தினுடைய அஸ்திவார அமைப்புகள் இல்லாமலிருக்கிறதைச் சுட்டிக் காண்டிபித்தனர். இப்பரிசுத்த இல்லத்தைக் கட்டுவதற்காகப் பயன்படுத்தப்பட்ட கற்கள், “ஜெபெஸ்” என்று அழைக்கப்படுகின்றன. இவ்வகைக் கற்கள், கலிலேயா பிரதேசத்திலுள்ள மலைகளில் காணப்படுகின்றன. இத்தாலியிலும், மற்ற எந்த இடங்களிலும் இவ்வகைக் கற்கள் கிடைக்காது.

நாசரேத்தின் பரிசுத்த இல்லம், மிகச் சிறிய கற்கட்டிடம்; இதன் அளவு: 9.52மீ  நீளம், 4.1 மீ அகலம், 4.3 மீ உயரம்.இதன் உள்சுவர்களில், மத்திய நூற்றாண்டு கால சித்திரங்கள் காணப்படுகின்றன! இதன் கிழக்கு சுவரில் (பின்னாளில் சேர்க்கப்பட்ட பகுதி), “இங்கு தான் வார்த்தையானவர் மாமிசமானார்”. என்று இலத்தீனில் ("Hic Verbum Caro Factum Est!") பொறிக்கப்பட்ட ஒரு பரிசுத்த பீடம் ஸ்தாபிக்கப்பட்டிருக்கிறது! இப்பீடத்தின் மேல், மகா பரிசுத்த தேவமாதாவின் சுரூபம் ஸ்தாபிக்கப்பட்டிருக்கிறது!

1469ம் வருடம், லொரேட் நகரிலிருந்த இப்பரிசுத்த இல்லத்தை பரிசுத்த சந்நிதானமாகக் கொண்டு, ஒரு மாபெரும் பசிலிக்கா தேவாலயம் கட்டப்பட்டது! இன்று வரை  இருக்கிறது! 1507ம் வருடம், ஒரு அழகிய சலவைக்கல்லினாலான அடைப்பு, பசிலிக்கா தேவாலயத்தினுள்ளே, இப்பரிசுத்த இல்லத்தைச் சுற்றிலும் கட்டி எழுப்பப்பட்டது!1510ம் வருடம், திருயாத்திரை ஸ்தலமாக அதிகாரபூர்வமாக ஏற்று அறிவிக்கப்பட்டது!

பல நூற்றாண்டு காலமாக, பல பாப்பரசர்கள், இப்பரிசுத்த இல்லம், நாசரேத்திலிருந்து , சம்மனசுகளால், இங்கு இடமாற்றம் செய்யப்பட்டிருக்கிறது, என்றும், இங்கு நிகழும் அநேக புதுமைகளும் உண்மையானவை என்றும் சாட்சியளித்திருக்கின்றனர். பாப்பரசர்கள், இப்பரிசுத்த இல்லத்தின் மீது கொண்டிருந்த பக்திபற்றுதல், மேரை மரியாதையை, இப்பரிசுத்த இல்லத்திற்குத் திருயாத்திரை செல்வதற்காக அளித்த அவர்களுடைய அநேக ஞானப் பலன்கள் மூலம் எண்பிக்கப்படுகிறது! முதலில் 12ம் ஆசிர்வாதப்பர் பாப்பரசரும், அவருக்கு அடுத்தபடியாக, 6ம் உர்பன் பாப்பரசரும், மகா பரிசுத்த தேவமாதா பிறந்த திருநாளுக்காக அளித்த ஞானப்பலன்கள், இப்பரிசுத்த இல்லத்தின் மீது, அவர்கள் கொண்டிருந்த பக்திபற்றுதல் வெளிப்படுகின்றது! இந்த ஞான பலன்களை, 9ம் போனிஃபேஸ், மற்றும், 5ம் மார்டின் பாப்பரசர்கள் உறுதிப்படுத்தினர்.

உண்மையில், லொரேட் பரிசுத்த இல்லத்தினால், மூன்று பாப்பரசர்கள் வியாதியிலிருந்து புதுமையாகக் குணமடைந்தனர். திருச்சபையால் அர்ச்சிஷ்டவர்கள் என்றும், வணக்க்திற்குரியவர்கள் என்றும்,  பிரகடனம் செய்யப்பட்ட இரண்டாயிரத்திற்கும் அதிகமான பேர்கள், இப்பரிசுத்த தேவாலயத்திற்கு திருயாத்திரையாக வந்து ஜெபித்திருக்கின்றனர்! அர்ச்.லிசியே குழந்தை சேசுவின் தெரசம்மாள், கார்மல் மடத்திற்கு செல்வதற்கு முன்பாக, திடீரென்று அவளுடைய மனதில் ஏற்பட்ட ஞான ஏவுதலினால், இப்பரிசுத்த இல்லத்திற்கு திருயாத்திரை சென்றதாக, தனது ஜீவிய சரிதையில் குறிப்பிடுகிறாள்; இப்பரிசுத்த இல்லத்தை திருயாத்திரையாக வந்து சந்தித்தவர்களில், அர்ச்.அல்ஃபோன்ஸ் மரிய லிகோரியார், அர்ச்.கப்ரீனி பிரான்செஸ், கர்தினால் நியூமன்,அர்ச்.ஜான் நியூமன்,அர்ச்.பிரான்சிஸ் சலேசியார், ஆகியோர், சில குறிப்பிடத்தக்க அர்ச்சிஷ்டவர்கள் ஆவர்.

13ம் நூற்றாண்டின் துவக்கத்தில், அர்ச்.பிரான்சிஸ் அசிசியார், ரிகேனாட்டியின் வடக்கிலுள்ள சிரோலோ என்ற இடத்தில், ஒரு துறவற மடத்தைக் கட்டினார். இங்கு ஏன் கட்டவேண்டும், என்று  இதைப் பற்றிய திகைப்பிலிருந்த தன் சிடர்களின் கூட்டத்திடம், அர்ச்.பிரான்சிஸ் அசிசியார்,  இந்நூற்றாண்டு முடிவதற்குள், இங்கு அருகில் ஒரு பரிசுத்த ஷேத்திரம் கட்டப்படும் என்றும், இது, உரோமை மற்றும் ஜெருசலேம் பசிலிக்கா தேவாலயங்களை விட  அதிகமான திருயாத்ரீகர்கள், உலகம் முழுவதிலிருந்தும், இப்பரிசுத்த சன்னிதானத்திற்கு வருவார்கள், என்று தீர்க்கதரிசனமாகக் கூறினார். அர்ச்.பிரான்சிஸின் இத்தீ்ர்க்கதரிசனம், 1294ம் வருடம், டிசம்பர் 10ம் தேதி, இப்பரிசுத்த இல்லம் லொரேட் நகரில் ஸ்தாபிக்கப்பட்டபோது, நிறைவேறியது!

1910ம் வருடம், மகா பரிசுத்த லொரேத்தோ மாதா, விமான ஓட்டிகளின் பாதுகாவலராக அறிவிக்கப்பட்டார்கள்! ஏனெனில், பரிசுத்த பாரம்பரிய குறிப்பின்படி, பரிசுத்த இல்லம், நாசரேத்திலிருந்து ஆகாய மார்க்கமாக, பாலஸ்தீனத்திலிருந்து சம்மனசுகளால் தூக்கி வரப்பட்டது.செப்டம்பர் 8ம் தேதியன்று,  மகா பரிசுத்த தேவமாதாவின் பிறந்த திருநாளன்று, விமான ஓட்டிகள், லொரேட்டிலுள்ள இப்பரிசுத்த சந்நிதானத்திற்கு, திருயாத்திரையாக வந்து, ஆடம்பரமான வண்ண நிற சுற்றுப்பிரகாரத்தில் கலந்துகொண்டு, மகா பரிசுத்த தேவமாதாவிடம் பக்திபற்றுதலுடன் ஜெபித்து வேண்டிக் கொள்வார்கள். கடந்த பல நூற்றாண்டுகளால் உலகின் பல்வேறு நாடுகளிலிருந்து மகா பரிசுத்த தேவமாதாவின் சகாய உதவியை நாடி திரளான மக்கள் திருயாத்திரையாக இங்கு வந்து சென்று கொண்டிருக்கின்றனர்; அபரிமிதமான புதுமைகள் நிகழ்கின்றன! தேவ சலுகைகளையும், தேவ வரப்பிரசாதங்களையும் பெற்று, மக்கள் மனந்திரும்பி உத்தம கத்தோலிக்க ஜீவியம் ஜீவிக்கின்றனர்.

மகா பரிசுத்த லொரேத்தோ மாதாவே! எங்களுக்காக வேண்டிக் கொள்ளும்!

Dec. 9 அர்ச்‌.பீட்டர்‌ ஃபூரியர்‌ (St. Peter Fourier)

 டிசம்பர்‌ 09ம்‌ தேதி 

ஸ்துதியரும்‌, தேவமாதா துறவற சபையின்‌ ஸ்தாபகருமான அர்ச்‌.பீட்டர்‌ ஃபூரியர்‌ 

 பிரான்சிலுள்ள லொரேயின் பகுதியைச் சேர்ந்த மைர்கோர்ட்‌ என்ற இடத்தில்‌, இவர்‌,1563ம்‌ வருடம்‌ பிறந்தார்‌. அர்ச்‌.அகுஸ்தீனாரின்‌ துறவற சபையில்‌ சேர்ந்து, 1585ம்‌ வருடம்‌ குருப்பட்டம்‌ பெற்றார்‌.

 பிரான்சிலேயே மிகுந்த வறுமை நிலையிலிருந்ததும்‌, ஒழுக்கக்கேடு நிறைந்ததுமான நகரத்தைக்‌ தேர்ந்தெடுத்து, அங்கே தனது குருத்துவப்‌ பணியை ஆற்றினார்‌; மட்டெயின்கோர்ட்‌ என்ற அந்நகரம்‌ கால்வினிஸ்ட்‌ பதிதர்களுடைய அச்சுறுத்தலுக்கு உட்பட்டிருந்தது. 

அங்கு சென்று இரண்டு வருட காலத்திற்குள்‌, இவருடைய அர்ச்சிஷ்டதனத்தினுடைய முன்மாதிரிகையாலும்‌, தப பரித்தியாகங்களுடன்‌ கூடிய இவருடைய அத்தியந்த ஜெபங்களாலும்‌, இனிமையான ஞான உபதேச வகுப்புகளாலும்‌, அந்நகரம்‌ முழுவதும்‌ மனந்திரும்பியது. இவர்‌ தமது பங்கு மக்களுடைய நலனுக்காக, பரஸ்பர வங்கியை ஏற்படுத்தினார்‌; மேலும்‌, மக்களிடையே ஏற்படும்‌ சண்டை சச்சரவு, தகராறுகளை நிவர்த்தி செய்வதற்காக, நட்புறவை ஏற்‌ படுத்தி, அவற்றைத்‌ தீர்த்து வைப்பதற்கான ஒரு நீதிமன்றத்தையும்‌ ஏற்படுத்தினார்‌. 

அதே சமயம்‌, அவருடைய பங்கிலிருந்த ஏழை பிள்ளைகள்‌ தான், அவருடைய முக்கிய முதன்மையான அக்கறைக்குப்‌ பாத்திரவான்களாயிருந்தனர்‌; ஏழைப்‌ பெண்பிள்ளைகளுக்காக ஒரு பள்ளிக்கூடத்தை கன்னியர்களால்‌ நடத்தும்படியாக 1598ம்‌ ஆண்டு, திறந்து வைத்தார்‌.முத்‌.அலெக்ஸ்‌ டே கிளர்க்‌ என்பவர்களுடைய வழிநடத்துதலின்‌ கீழ்‌, கன்னியர்கள்‌, இப்பள்ளிக்கூடத்தை நடத்தி வந்தனர்‌. இது பின்னாளில்‌, தேவமாதா சபை என்ற துறவற சபையாக, அர்ச்‌.பீட்டர்‌ ஃபூரியரால்‌ ஸ்தாபிக்கப்பட்டது. இந்த சபையைச்‌ சேர்ந்த கன்னியர்களுடைய எண்ணிக்கை விரைவிலேயே மிகக் கூடுதலாக அதிகரித்தது. பிரஞ்சுப்புரட்சியின்‌ காலத்தில்‌, இந்த துறவற சபைக்‌ கன்னியர்கள்‌, 4000 பேர்‌ இருந்தனர்‌. அர்ச்‌.பீட்டர்‌ ஃபூரியர்‌, ஆச்சரியத்திற்குரிய ஆன்ம ஈடேற்ற ஆவலுடன்‌ விளங்கினார்‌. அநேக புராட்டஸ்டன்டு பதிதர்களை மனந்திருப்பி திருச்சபையில்‌ சேர்ப்பதில்‌ மாபெரும்‌ வெற்றியடைந்தார்‌. 6 மாத கால இடைவெளிக்குள்‌, இளவரசருக்குரிய பிராந்தியமான சால்ம்‌ என்ற இடத்திலிருந்த எல்லா பரிதாபத்திற்குரிய புதியவர்களான (அவர்‌ பதிதர்களை அவ்வாறு தான் அழைப்பார்!) புராட்டஸ்டன்டு பதிதர்களையும்‌, பீட்டர்‌ மனந்திருப்பி சத்திய திருச்சபையில்‌ சேர்த்தார்‌. அர்ச்‌.பீட்டர்‌ ஃபூரியர்‌ 1640ம்‌ வருடம்‌ பாக்கியமாக மரித்தார்‌. 1897ம்‌ வருடம்‌, 13ம்‌ சிங்கராயர்‌ பாப்பரசர்‌ அவருக்கு அர்ச்சிஷ்டப்பட்டம்‌ அளித்தார்‌. பின்னாளில்‌, இவர்‌ கன்னியர்களுக்காக ஸ்தாபித்த தேவமாதா சபை,முத்‌. மார்கிரட்‌ பொர்கொய்ஸ்‌ என்ற கன்னியாஸ்திரியால்‌, கனடா நாட்டில்‌ அறிமுகப்‌படுத்தப்பட்டது. 

ஸ்துதியரான அர்ச்‌.பீட்டர்‌ ஃபூரியரே! எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்‌! 

November 28 - St. Catherine Laboure

 நவம்பர் 2️8️ம் தேதி

அர்ச்‌.கத்தரீன்‌ லபூரே

 

கத்தரீன்‌, பிரான்சின்‌ பர்கண்டி பிரதேசத்தைச்‌ சேர்ந்த ஃபெயின்‌ லே மோ ஷியர்‌ என்ற ஊரில்‌, பியர்ரே லபூரே என்ற விவசாயியின்‌ மகளாகப்‌ பிறந்தார்‌. இவருடைய தாயார்‌ பெயர்‌ லூயிஸ்‌ லபூரே. இவருடைய பெற்றோர்களுக்குப்‌ பிறந்த 11 குழந்தைகளில்‌ 9வது குழந்தையாக, 1806ம்‌ வருடம்‌, மே 2ம்தேதியன்றுப்‌ பிறந்தார்‌. சிறு வயதிலேயே, தன்னை சர்வேசுரன்‌ அழைப்பதை , துறவற அந்தஸ்திற்கான தேவ அழைத்தலை, உணர்ந்தார்‌.

அர்ச்சிஷ்டதனத்தில்‌ கத்தரீனை வளர்த்த அவருடைய தாயார்‌, லூயிஸ்‌ லபூரே, கத்தரீனுக்கு 9 வயதானபோது, 1815ம்‌ வருடம்‌, அக்டோபர்‌ 9ம்‌ தேதி மரித்தார்கள்‌. தாயாரை அடக்கம்‌ செய்தபிறகு, தன்‌ அறைக்குத்‌ திரும்பிய கத்தரீனம்மாள்‌, ஒரு நாற்காலியின்‌ மேல்‌ ஏறி, சுவற்றில்‌ ஒரு பீடத்தில்‌ வைக்கப்பட்‌டிருந்த மகா பரிசுத்த தேவமாதாவின்‌ சுரூபத்தைப்‌ பக்தி பற்றுதலுடன்‌ எடுத்து, சுரூபத்தைப்‌ பக்தி பற்றுதலுடன்‌ முத்தி செய்தபடியே, முழங்காலிலிருந்து, “ஓ! மகா பரிசுத்த தேவமாதாவே! என்‌ இனிய சிநேகமுள்ள தேவமாதாவே! இனி மேல்‌, நீங்கள்‌ தான்‌ என்‌ தாயாராக இருக்கவேண்டும்‌!” என்று கூறினார்‌.

 1818ம்‌ வருடம்‌, கத்தரீன்‌ புதுநன்மை வாங்கினார்‌. அச்சமயம்‌ ஒருநாள்‌, கத்தரீனுக்கு ஒரு கனவு வந்தது. அதில்‌ ஒரு குருவானவர்‌, “என்‌ மகளே! நீ இப்போது, என்னை விட்டு ஓடிப்போகலாம்‌.ஆனால்‌, ஒரு நாள்‌, நீ என்னிடம்‌ வருவாய்‌! சர்வேசுரன்‌ உனக்காக திட்டங்களைக்‌ கொண்டிருக்கிறார்‌, என்பதை மறவாதே! என்று கூறி மறைந்தார்‌.

 சிறிது காலம்‌ கழித்து, சாடிலோன்‌ சுர் ‌சீன்‌ என்ற இடத்திலிருந்த பிறர்‌ சிநேகக்கன்னியரின்‌ மருத்துவமனைக்குக்‌ கத்தரீன்‌ சென்றபோது, அங்கே சுவரில்‌ மாட்டப்பட்டிருந்த குருவானவருடைய படத்தைப்‌ பார்த்தவுடன்‌ திடுக்‌கிட்டார்‌; அதே குருவானவரை கத்தரீன்‌ தன்‌ கனவில்‌ பார்த்திருந்தார்‌. அந்த குருவானவர்‌ தான்‌, பிறா்சிநேகக்‌ கன்னியர்‌ துறவற சபையை ஸ்தாபித்த அர்ச்‌. வின்சென்ட்‌ தே பவுல்‌ என்பதை அங்கு கத்தரீனம்மாள்‌ அறிந்துகொண்டார்‌.

 1830ம்‌ வருடம்‌ ஜனவரி மாதம்‌, சாடிலோனிலுள்ள பிறா்சிநேகக்‌ கன்னியா்‌ மடத்தில்‌ , கத்தரீனம்மாள்‌, போஸ்டுலன்ட் என்கிற விருப்பநிலை உறுப்பினராக சேர்ந்தார்‌. அதே வருடம்‌, ஏப்ரல்‌,21ம்‌ தேதியன்று, பாரீஸிலிருந்த ரூ டூ பாக்கிலுள்ள பிறா்சிநேகக்‌ கன்னியர்‌ சபையின்‌ தாய்‌ மடத்தில்‌, நவசந்நியாசியாகச்‌ சேர்ந்தார்‌. அந்த வருடம்‌, ஜூலை 19ம்‌ தேதி, அவர்களுடைய சபையின் ஸ்தாபகரான அர்ச்‌.வின்சென்ட்‌ தே பவுலின்‌ திருநாளுக்கு முந்தின நாளன்று, மடத்தின்‌ தாயார்‌, நவசந்நியாசிகளுடைய கூட்டத்தில்‌, அர்ச்‌.வின்‌செந்தியாரின்‌ புண்ணியங்களைப்‌ பற்றி விளக்கிக்கூறி, அவற்றைக்‌ கண்டு பாவிக்கும்படி அறிவுறுத்தினார்‌. ஒவ்வொரு நவசந்நியாசிக்கும்‌, அர்ச்சிஷ்டவருடைய அருளிக்கமாக பூசிக்கப்பட்டிருந்த அர்ச்சிஷ்டவருடைய சர்ப்ளீஸிருந்து ஒரு சிறு துண்டை கொடுத்தார்‌. அர்ச்‌.வின்சென்ட்‌ தே பவுலின மீது கொண்ட அளவு கடந்த சிநேகத்தின்‌ காரணமாக, கத்தரீன்‌, அந்த அருளிக்கத்‌துண்டை இரு துண்டுகளாக வெட்டி, ஒன்றை வாயில்‌ போட்டு, விழுங்கி விட்டு, மற்றதை, தன்‌ ஜெபப்புத்தகத்தில்‌ வைத்துக்‌ கொண்டார்‌. “மகா பரிசுத்த தேவமாதாவை தன்னுடைய கண்களால்‌ நேரடியாகக்‌ காண்பதற்கு உதவி செய்ய வேண்டும்!”‌ என்று, கத்தரீன்‌, அர்ச்‌.வின்செந்தியாரிடம்‌, தினமும்‌ வேண்டிக்கொண்டிருந்தார்‌. அர்ச்‌.கத்தரீன்‌ லபூரேவிற்கு தேவமாதா காட்சியளிக்கத்‌ துவங்கியபோது தான்‌, மகா பரிசுத்த தேவமாதாவின்‌ யுகம்‌ துவங்கியது. அநேகக்‌ காட்சிகளை மகா பரிசுத்த தேவமாதா, கத்தரீனம்மாளுக்கு அளிப்பதற்குத்‌ திருவுளம்‌ கொண்டார்கள்‌.

முதல்‌ காட்சி: 1830ம்‌ வருடம்‌ ஜூலை 18ம்‌ தேதி இரவு தான்‌, உலக சரித்திரத்தையே மாற்றி அமைத்தது.அந்த இரவில்‌ தான்‌, மகா பரிசுத்த தேவமாதா, நவீன காலத்தினுடைய தேவமாதாவின்‌ யுகத்தைத்‌ துவக்கினார்கள்‌.

1531ம்‌ வருடம்‌, குவாடலூப்பில்‌ காட்சியளித்ததற்குப்‌ பிறகு 300 வருட காலம்‌ சென்றபிறகு, 1830ம்‌ வருடம்‌ , மகா பரிசுத்த தேவமாதா மறுபடியும்‌ காட்சியளிக்கிறார்கள்‌. 1830ம்‌ வருடம்‌, ஜூலை 18ம்‌ தேதியன்று தான்‌ மகா பரிசுத்த தேவமாதா உலகத்திற்கும்‌ திருச்சபைக்கும்‌ வெகு நீண்ட காலமாக அளிக்கவிருந்த தொடர்காட்சிகள்‌ மற்றும்‌ அறிவுப்புகளுக்கான முதல்‌ காட்சி நிகழ்ந்தது.

24 வயதான இளம்‌ நவசந்நியாசியான அர்ச்‌.கத்தரீன்‌ லபூரேவைக்‌ கொண்டு, மகா பரிசுத்த தேவமாதா தமது திட்டங்களைத்‌ துவக்கினார்கள்‌. அன்று இரவு கக்தரீனை உறக்கத்திலிருந்து, அவருடைய காவல்‌ சம்மனசானவர்‌, பல முறை மிக மென்மையாக அழைத்து, எழுப்பி விட்டார்‌. கத்தரீன்‌ எழுந்தபோது, தன்‌ காவல்‌ சம்மனசானவரை மகா அழகிய 8 வயது குழந்தையாகப்‌ பார்த்தார்‌. காவல்‌ சம்மனசானவர்‌ அணிந்திருந்த உடை மகா பிரகாசமுள்ள ஒளியுடன்‌ விளங்கியது. காவல்‌ சம்மனசானவர்‌, கத்தரீனிடம்‌, “உடனே, சிற்றாலயத்திற்கு வா! மகா பரிசுத்த தேவமாதா, அங்கே உனக்காகக்‌ காத்துக்‌ கொண்டிருக்கிறார்கள்!” என்று கூறினார்‌.

 காவல்‌ சம்மனசானவரைப்‌ பின்தொடர்ந்து, சிற்றாலயத்திற்குச்‌ சென்ற கத்தரீன்‌, நடுச்சாம கிறீஸ்துமஸ்‌ திவ்ய பலிபூசைக்கு ஆயத்தம்‌ செய்யப்பட்டி ருப்பதுபோல்‌, சிற்றாலயத்தின்‌ எல்லா விளக்குகளும்‌ எரிந்துகொண்டு, எங்கும்‌ பிரகாசமான ஒளிமயமாக இருந்தது! பீடத்தின்‌ பரிசுத்த சந்நிதானத்தில்‌, ஆன்ம இயக்குனர்‌ பிரசங்கங்கள்‌ நிகழ்த்தப்‌ பயன்படுத்தும்‌ நாற்காலியின்‌ அருகில்‌ கத்தரீன்‌ முழங்காலிலிருந்தார்‌.

 திடீரென்று பட்டாடைகளின்‌ சலசலப்பின்‌ சத்தம்‌ கேட்டது; அப்போது மகா பரிசுத்த தேவமாதா மாபெரும்‌ ஒளியுடன்‌ கத்தரீனம்மாளை நோக்கி நடந்து வருவதைப்‌ பார்த்தார்‌. அந்த நாற்காலியில்‌ மகா பரிசுத்த தேவமாதா அமர்ந்தார்கள்‌. காவல்‌ சம்மனசானவர்‌, “இவர்கள்‌ தான்‌ மகா பரிசுத்த தேவ மாதா!” என்று கத்தரீனிடம்‌ கூறினார்‌ . உடனே, கத்தரீனம்மாள்‌, தன்‌ கரங்களால்‌, மகா பரிசுத்த தேவமாதாவின்‌ மேல்‌ ஊன்றி சாய்ந்தபடி, தேவமாதாவி னுடைய கனிவுமிக்க திவ்ய திருக்கண்களை நோக்கிப்‌ பார்த்தார்‌.

  அர்ச்‌.கத்தரீன்‌ லபூரேவிடம்‌, மகா பரிசுத்த தேவமாதா அற்புதப்பதக்கத்‌தைக்‌ காண்பித்தார்கள்‌; இதன்‌ விவரத்தை நாம்‌ நேற்றைய திருநாளில்‌ பார்த்தோம்‌. அற்புதப்‌ பதக்க சுரூபத்தை அணியும்‌ பழக்கம்‌ உலகம்‌ முழுவதும்‌ பரவியது. ஆயிரக்கணக்கான புதுமைகள்‌ உலகம்‌ முமுவதும்‌, அன்றிலிருந்து இன்று  வரை தொடர்ந்து நிகழ்ந்து வருகின்றன. “தீமை நிறைந்த உலகப்‌ பற்றுதல்‌களை நம்மிடமிருந்து துளைத்து அகற்றக்கூடிய பரிசுத்தக்‌ துப்பாக்கிக்‌ குண்டு!” என்று அர்ச்‌. மாக்ஸ்மிலியன்‌ கோல்பே, இந்த அற்புதப்பதக்கத்தை, அழைப்பார்‌. வெகு அநேக யூதர்கள்‌ இவ்வற்புதப்பதக்கத்தை, அணிந்ததால்‌ புதுமையாக மனந்திரும்பினர்‌! அல்‌ஃபோன்ஸ்‌ ராட்டிஸ்போன்‌, இந்த அற்புதப்பதக்கத்தை அணிந்ததால்,‌ விசேஷ தேவ சலுகையை மகா பரிசுத்த தேவமாதாவின்‌ அனுக்கிரகத்தால்‌ பெற்று மனந்திரும்பி, தன்‌ மூத்த சகோதரரான தியோடோர்‌ சுவாமியாருடன் சேர்ந்து, யூதர்களை மனந்திருப்பும்‌ வேதபோகக அலுவலை மேற்கொண்டு அதில்‌ பெரும்‌ வெற்றியும்‌ அடைந்தார்‌; அநேக பசாசின்‌ இரகசிய சபையினர்‌, கம்யூனிஸ்டுகள்‌, அஞ்ஞானிகள்‌, பிற மதங்களைச்‌ சேர்ந்த அநேகர்‌ மனந்திரும்பினர்‌! 

அர்ச்‌.கத்தரீன்‌ லபூரே 1876ம்‌ வருடம்‌ டிசம்பர்‌ 31ம்‌ தேதியன்று, பாக்கியமாய்‌ மரித்தார்‌. 1947ம்‌ வருடம்‌ அர்ச்சிஷ்டப்பட்டம்‌ அளிக்கப்பட்டது .இவருடைய பரிசுத்த சரீரம்‌ புதுமையாக இந்நாள்‌ வரை அழியாத சரீரமாக இருக்கிறது!

அர்ச்‌. கத்தரீன்‌ லபூரேவே! எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்‌!