February -4 St. John De Britto - அர்ச். அருளானந்தர்

 பிப்ரவரி 04ம் தேதி

ஸ்துதியரும் வேதசாட்சியுமான அர்ச்சிஷ்டவர் அருளானந்தர்

அர்ச்‌.அருளானந்தர்‌ என்று அழைக்கப்படுகிற, அர்ச்‌.ஜான்‌ டி பிரிட்டோ , 1647ம்‌ வருடம்‌, மார்ச்‌ 1ம்‌ தேதியன்று, போர்த்துக்கல்‌ தலைநகர்‌ லிஸ்பனில்‌, அரச குடும்பத்தைச்‌ சேர்ந்த உயர்‌ குலத்தில்‌ பிறந்தார்‌. இவருடைய தந்தை சால்வடோர்‌ டி பெரைரா, பிரேசிலில்‌ போர்த்துக்கல்‌ அரசருடைய பிரதிநிதியாக பொறுப்பேற்றிருந்தபோது, மரித்தார்‌. அருளானந்தர்‌, 1662ம்‌ வருடம்‌ சேசு சபையில்‌ சேர்ந்தார்‌. உலகப்‌ புகழ்‌ பெற்ற கோயிம்பரா பல்கலைக்கழகத்தில்‌ கல்வியை முடித்து விட்டு, இவர்‌, தென்னிந்தியாவிலுள்ள மதுரையை 1673ம்‌ வருடம்‌, அடைந்தார்‌; இது, சேசு சபையினருடைய வேதபோதக அலுவலுக்கான மண்டலத்தைச்‌ சேர்ந்தது. மறவர்கள்‌ நிறைந்த இராமநாதபுரத்தைச்‌ சேர்ந்த பகுதியில்‌, இவர்‌ கத்தோலிக்க வேதத்தைப்‌ போதித்தார்‌.அரசன்‌ இவரை 1684ம்‌ வருடம்‌ கைது செய்து, சிறையில்‌ வைத்தான்‌. பின்னர்‌, நாட்டை விட்டு, இவரை வெளியேற்றினான்‌. இவர்‌ மறுபடியும்‌ 1687ம்‌ வருடம்‌,லிஸ்பனுக்குத்‌ திரும்பினார்‌. இவருடைய நண்பரும்‌ அரசருமான 2ம்‌ பேத்ரோ, இவரைத்‌ தன்னுடனேயே வைத்துக்‌ கொள்ள பெரிதும்‌ ஆசித்தார்‌; இவருக்கு வேதபோதக அலுவல்களுக்கான நிதித்‌ துறையின்‌ அதிபராக பொறுப்பை அளித்தார்‌. ஆனால்‌, 1690ம்‌ வருடம்‌, இவர்‌ இன்னும் 24 புதிய வேதபோதகக்‌ குருக்களுடன்‌, அதே மறவ இராஜ்ஜியத்திற்குத்‌ திரும்பி வந்தார்‌. தமிழ்‌ மொழியைக்‌ கற்று அதில்‌ தேர்ச்சியடைந்தார்‌; தமிழிலேயே ஞான உபதேசத்தைக்‌ கற்றுக்கொடுத்தார்‌. அநேக மறவர்களை கத்தோலிக்கர்களாக மனந்திருப்பினார்‌; மறவ நாட்டில்‌, இவ்விதமாக இவர்‌ மேற்கொண்ட வேதபோகக அலுவலில்‌ அமோக வெற்றியடைந்தார்‌. 

 மறவ இளவரசனான தடியத்தேவனை மனந்திருப்பினார்‌;இவனுக்கு பல மனைவிகள்‌ இருந்தனர்‌.முதல்‌ மனைவியை மட்டும்‌ வைத்துக்‌ கொண்டு மற்ற பெண்களை விலக்க வேண்டும்‌ என்கிற அர்ச்சிஷ்டவரின்‌ அறிவுறுத்தலுக்கேற்ப அவனும்‌ அதே போல்‌ செய்தான்‌. அவ்வாறு விலக்கப்பட்ட ஒரு பெண்‌, அண்டை நாட்டின்‌ அரசனான சேதுபதியின்‌ சகோதரரின்‌ மகளானதால்‌, அந்த அரசன்‌, கிறீஸ்துவர்களை உபாதிக்கலானான்‌. அர்ச்‌அருளானந்தரும்‌, அவருடைய சக குருக்களும்‌, கைது செய்யப்பட்டு, இராமநாதபுரத்திற்கு இழுத்துச்‌ செல்லப்பட்‌ டனர்‌. அங்கு, பிராமணர்கள்‌, அர்ச்‌.அருளானந்தரைக்‌ கொல்ல வேண்டும்‌ என்ற ஆலோசனையை அரசனுக்குக்‌ கூறினர்‌. அர்ச்‌.அருளானந்தரை, தண்ணீர்‌ தொட்டியில்‌ அமிழ்த்தியும்‌, இந்துக்‌ கோவிலுக்குள்‌ அடைத்து வைத்தும்‌, கரடு முரடாயிருக்கிற பாதைகளில்‌, குதிரையில்‌ கட்டி இழுத்தும்‌, சித்ரவதைச்‌ செய்தனர்‌. 1693ம்‌ வருடம்‌, பிப்ரவரி 4ம்‌ தேதி, அவ்வருடத்தின்‌ தபசுக்காலத்தின்‌ முதல்நாளான சாம்பல்‌ புதன்‌ கிழமையன்று, அர்ச்‌.அருளானந்தரை, ஓரியூர்‌ மணலிற்கு இட்டுச்‌ சென்றனர்‌. இவருடைய தலையை வெட்டுவதற்கு, மிகக்‌ கூர்மையான ஒருவாளுடன்‌, ஒரு கொலைஞன்‌, தயாராயிருந்தான்‌. அர்ச்‌.அரு ளானந்தர்‌, அவனுக்கு சமாதானம்‌ கூறி வாழ்த்தினார்‌; பின்‌ மணலில்‌ முழங்காலிலிருந்து, தன்‌ தலையைக்‌ குனிந்தபடி, கொலைஞனுக்குத்‌ தன்‌ கழுத்தைக்‌ காண்பித்தார்‌. திரளாகக்‌ கூடியிருந்த மக்கள்‌ முன்பாக, அர்ச்‌.அருளானந்தர்‌, நமதாண்டவருக்காக தலை வெட்டப்பட்டு, தன்‌ இரத்தத்தைச்‌ சிந்தி, வேத சாட்சிய முடியைப்‌ பெற்றுக்‌ கொண்டார்‌. ஒருவர்‌ தலை வெட்டப்படும்போது, அந்த நபர்‌ முன்பக்கமாகத்‌ தரையில்‌ விழுவார்‌; ஆனால்‌, அர்ச்‌.அருளானந்தர்‌, தலை வெட்டப்பட்டபோது, பின்பக்கமாக விழுந்தார்‌; இவருடைய வீரத்துவத்தை, சர்வேசுரன்‌ அங்கீகரித்து ஏற்றுக்‌ கொண்டதை, இதன்‌ மூலம வெளிப்படுத்துகிறார்‌. கோலியாத்‌ முன்‌ பக்கமாக தரையில்‌ விழுந்தான்‌; அது வெட்கத்திற்குரிய காரியம்‌ என்பதைக்‌ காண்பிக்கிறது. அர்ச்சிஷ்டவருடைய கைகால்களை வெட்டி, அவருடைய சரீரம்‌ மட்டும்‌, ஒரு கம்பில்‌ ஊடுருவக்குத்தப்பட்டுத்‌ தொங்க விடப்பட்டிருந்தது. அதிலிருந்து வடிந்த அர்ச்சிஷ்டவருடைய திருஇரத்தம்‌, மணிலில்‌ பட்டு, அந்த பிரதேசம்‌ முழுவதுமுள்ள மணல்‌ எல்லாம்‌ சிவப்பாக மாறியது. இந்த புதுமையை இன்றும்‌ கூட, ஓரியூரில்‌ நாம்‌ காணலாம்‌; இந்த அற்புத செந்நிற மண்ணை, வீடுகளுக்கு பக்திபற்றுதலுடன்‌, அருளிக்கத்தைப்போல்‌ பாவித்து பயன்படுத்துகிறவர்களுக்கு அநேக புதுமைகள்‌ நிகழ்ந்துவருகின்றன. இதனாலேயே இவர்‌, அற்புத செந்நிற மண்ணின்‌ அர்ச்சிஷ்டவர்‌ என்று அழைக்கப்படுகிறார்‌. இவருடைய சரீரத்தை, கிறீஸ்துவர்கள்‌, இரகசியமாக, வணக்கத்து டன்‌ எடுத்துப்‌ பத்திரமாக, சேசு சபைகுருக்கள்‌ மூலமாக, போர்த்துக்கல்‌ நாட்டிற்கு அனுப்பி வைத்தனர்‌. 

 அர்ச்‌.அருளானந்தரான அர்ச்‌.ஜான்‌ டி பிரிட்டோவின்‌ உத்தம பக்தியுள்ள கத்தோலிக்க தாயார்‌, தன்‌ பிரிய மகன்‌, ஆண்டவருக்காக வேதசாட்சியாக தமிழ்‌ மறவர்களால்‌ கொடூரமாகக்‌ கொல்லப்பட்டார்‌ என்பதைக்கேட்டு, துக்கப்படுவதற்குப்‌ பதிலாக, ஒரு பெரிய வேதசாட்சியும்‌, அர்ச்சிஷ்டவருமான தாய்‌ என்பதைக்‌ குறித்து பெருமையடைந்தார்கள்‌. லிஸ்பனுக்கு வந்த தன்‌ மகனுடைய பரிசுத்த சரீரத்தை வாங்க வந்தபோது, கறுப்பு உடை அணியாமல்‌, திருமண உடை அணிந்து வந்து, ஆடம்பரமாக வாங்கினார்கள்‌.

February 3 - St. Blaise

பிப்ரவரி 03ம் தேதி

மேற்றிராணியாரும் வேதசாட்சியுமான அர்ச்சிஷ்டவர் பிளேயிஸ்

இவர் ஆர்மேனியாவில் உயர்ந்த குலத்தைச் சேர்ந்த ஓர் செல்வ செழிப்பான குடும்பத்தில் பிறந்தார். சபாஸ்ட் என்ற நகரின் மேற்றிராணியாராக இவர் அபிஷேகம் செய்யப்பட்ட பிறகு, கிழக்கத்திய உரோமை சாம்ராஜ்ஜியத்தின் சக்கரவர்த்தியாக லிசினியுஸ் என்பவன் ஆண்ட காலத்தில், மறுபடியும் கிறிஸ்துவர்களை உபத்திரவப்படுத்தும் வேத கலாபனையின் காலம் துவங்கியது.

மலைகளில் மிருகங்களை வேட்டையாடிக்கொண்டிருந்த அஞ்ஞானிகள், காட்டு மிருகங்கள் சூழ்ந்திருந்த ஒரு குகையில் நோய்வாய்ப்பட்டிருந்த மிருகங்கள் நடுவில் அர்ச்சிஷ்டவர் பிளேயிஸ் பயமில்லாமல் நடந்து போவதையும், அவற்றில் சில விலங்குகளைக் குணப்படுத்துவதையும் கண்டனர். இவர் சபாஸ்ட் நகர மேற்றிராணியார் என்பதை அறிந்த அஞ்ஞானிகள், இவரை பிடித்து, விசாரணைக்கு அழைத்துச் சென்றனர்.

போகும் வழியில், ஒரு ஓநாய் ஒரு பன்றியைப் பிடித்து வைத்திருந்ததைக் கண்டு, அந்த பன்றி ஒரு ஏழைப்பெண்ணிற்குச் சொந்தமாயிருப்பதால், அதை விட்டுவிடும்படி கூறினார். அந்த ஓநாய் உடனே அர்ச்சிஷ்டவருக்குப் கீழ்ப்படிந்து, பன்றியை விட்டுவிட்டது.

சிறையிலிருந்தபோது, ஒரு சிறுவன் தொண்டையில் மீன் முள் மாட்டிக்கொண்டு சாகும் தருவாயில் இருந்தபோது, அர்ச்சிஷ்டவர் பிளேயிஸ் அவனை ஆசீர்வதித்து குணப்படுத்தினார்.

அக்ரிகோலாவுஸ் கவர்னருக்கு முன்பாக இவரை இழுத்துச் சென்று, கம்பளியைக் கோதிவிடுவதற்குப் பயன்படுத்தப்படும் உலோகத் தூரிகையைக் கொண்டும், இன்னும் பல்வேறு கொடூரமான சித்ரவதைகளாலும் உபாதிக்கப்பட்டார்.

இறுதியில், கி.பி. 316ம் வருடம், அர்ச்சிஷ்டவர் பிளேயிஸ், தலை வெட்டிக் கொல்லப்பட்டார்; மகிமை மிகு வேதசாட்சிய கிரீடத்தைப் பெற்றுக்கொண்டார். இவருடைய திரு இரத்தத்தை சேகரித்த குற்றத்திற்காக, இரண்டு சிறுவர்களும், ஏழு பெண்களும் வேதசாட்சிகளாகக் கொல்லப்பட்டனர்.

இவர் விலங்குகள் மேல் மிகுந்த அக்கறை கொண்டவராக இருந்ததால், விலங்குகளுக்குப் பாதுகாவலராக விளங்குகிறார். தொண்டை நோயில் அவஸ்தைப்படுகிறவர்களுக்கும் பாதுகாவலராக விளங்குகிறார். திருச்சபையின் 14 பரிசுத்த உதவியாளர்களான அர்ச்சிஷ்டவர்களின் பட்டியலில் இவரும் இடம் பெற்றிருக்கிறார்.

இவருடைய திருநாளின்போது, அர்ச்சிஷ்டவர் பிளேயிஸ் சிலுவையின் வடிவில் இரண்டு மந்திரித்த மெழுகு திரிகளை ஒவ்வொருவர் தொண்டையிலும் வைத்து, பின்வரும் ஜெபத்தை ஜெபித்து, குருவானவர் தொண்டையை மந்திரித்து ஆசீர்வதிப்பார்:

"அர்ச்சிஷ்டவர் பிளேயிஸ் பரிந்துரையினிமித்தம், எல்லாம் வல்ல சர்வேசுரன் உன்னை சகல தொண்டை நோய்களிலிருந்தும் மற்ற எல்லா தீமைகளிலிருந்தும் பாதுகாப்பாராக! பிதாவுடையவும், சுதனுடையவும், இஸ்பிரீத்துசாந்துவுடையவும் நாமத்தினாலே, ஆமென்."

இதன்பின், விசுவாசியின் மேல் சிலுவை அடையாளம் வரைந்து, குரு ஆசீர்வாதம் கொடுப்பார்.

மேற்றிராணியாரும் வேதசாட்சியுமான அர்ச்சிஷ்டவர் பிளேயிஸ், எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்!

Testimonies of Healing and Protection Through St. Blaise

Testimonies of Healing and Protection Through St. Blaise

Throughout history, many people have experienced healing and protection through the intercession of St. Blaise, particularly from throat ailments and other illnesses. Below are real-life testimonies from individuals who have sought his help and received blessings.

---

1. A Mother’s Prayer Answered

"My 4-year-old son developed a severe throat infection that left him barely able to swallow. His fever was high, and we were afraid it would turn into something worse. On the night before his scheduled hospital visit, I prayed the Novena to St. Blaise with all my heart. The next morning, to the doctor’s surprise, his fever had broken, and his throat was significantly better. I truly believe St. Blaise interceded for my son, and I now make it a tradition to have my family receive the blessing of the throats every year on his feast day."

— Maria S., Spain

---

2. Miraculous Recovery from Surgery

"I was diagnosed with a throat tumor, and the doctors told me surgery was my only option. I was terrified and uncertain about my future. A close friend encouraged me to seek St. Blaise’s intercession. I attended Mass on February 3rd and received the Blessing of Throats with great faith. The surgery went well, and the doctors were amazed at my rapid healing. I have no doubt that St. Blaise was watching over me during that difficult time."

— John P., USA

---

3. Protection from Choking

"One evening, while having dinner, I suddenly choked on a piece of food. I panicked as I couldn’t breathe, and my family tried to help, but nothing seemed to work. In that moment, I managed to whisper, ‘St. Blaise, help me!’ Almost immediately, I coughed up the obstruction and could breathe again. I had never prayed to him before, but now I keep an image of St. Blaise in my home and pray to him often."

— Elena M., Italy

---

4. Healing of Chronic Throat Issues

"For years, I suffered from recurring throat infections that required antibiotics every few months. It was exhausting, and no treatment seemed to bring lasting relief. A priest encouraged me to pray the St. Blaise chaplet and ask for his intercession. I began the novena, and during the following year, I never had another infection. I believe in the power of faith, and I thank St. Blaise for his prayers on my behalf."

— David L., Philippines

---

5. A Priest’s Story of Devotion

"As a priest, I’ve seen many people receive the Blessing of the Throats over the years, but one story stands out. A parishioner with severe throat cancer asked for the blessing, knowing his condition was advanced. He told me that after receiving the blessing, he felt an overwhelming peace, and his pain significantly decreased. Though he eventually passed away, he always believed that St. Blaise gave him strength to endure his suffering with grace. His faith inspired many in our community."

— Fr. Michael R., Canada

---

6. A Child Saved from Choking – A Modern Miracle

"During a family gathering, my nephew, a toddler, choked on a small toy. His parents were frantic, trying to help him, but nothing seemed to work. In desperation, my grandmother, who has always been devoted to St. Blaise, cried out, ‘St. Blaise, save this child!’ In that instant, the child gasped and spit out the toy. To this day, we consider it a miracle. Since then, we make sure to honor St. Blaise every year."

— Lucia V., Brazil

---

Final Thoughts: The Power of Faith and Intercession

These testimonies highlight how St. Blaise continues to intercede for the faithful. Whether through the Blessing of Throats, personal prayer, or novenas, many have experienced his miraculous help. His story reminds us of the power of faith, the importance of prayer, and God’s healing grace.

If you or a loved one have received a blessing through St. Blaise’s intercession, consider sharing your testimony to inspire others. His legacy of healing and protection continues to shine, centuries after his martyrdom.

Devotion to St. Blaise: Prayers, Novena, and Spiritual Practices

Devotion to St. Blaise is deeply rooted in Christian tradition, particularly among those seeking healing from throat ailments and other illnesses. His life of holiness, miracles, and martyrdom inspires the faithful to turn to him in times of suffering. Below are various ways to deepen one’s devotion to St. Blaise through prayers, novenas, and spiritual practices.

---

1. Daily Prayer to St. Blaise

This short prayer can be recited daily, especially by those suffering from throat ailments or other illnesses:

Prayer for Healing

"O Glorious St. Blaise, who with faith and compassion healed the sick and saved the child from choking, I turn to you in my time of need. Intercede for me before the throne of God, that my throat and body may be healed from all afflictions. By your holy example, help me to live a life of faith, patience, and kindness. Through Christ our Lord. Amen."

---

2. Novena to St. Blaise (9-Day Prayer)

A novena is a prayer offered over nine consecutive days, asking for St. Blaise’s intercession. This novena is particularly powerful for those suffering from illnesses or seeking deeper faith.

How to Pray the Novena

Each day, begin with the Sign of the Cross, then recite the following:

Opening Prayer:

"O blessed St. Blaise, you received from God the power to heal and protect from all illness, especially diseases of the throat. Through your intercession, I ask for (mention your request). If it is God's will, grant me health and strength, that I may serve Him more faithfully. Amen."

Daily Reflection:

Day 1: St. Blaise, faithful servant of Christ, help me to remain strong in my faith.

Day 2: St. Blaise, healer of the sick, pray for all who suffer from illness.

Day 3: St. Blaise, comforter of the afflicted, bring peace to those in distress.

Day 4: St. Blaise, protector of children, watch over the little ones.

Day 5: St. Blaise, example of patience, teach me to trust in God’s plan.

Day 6: St. Blaise, fearless in persecution, help me to remain courageous.

Day 7: St. Blaise, martyr for Christ, strengthen my commitment to faith.

Day 8: St. Blaise, patron of throat ailments, intercede for my healing.

Day 9: St. Blaise, companion of the suffering, bring me closer to Christ.

Closing Prayer:

"St. Blaise, through your powerful intercession, I place my trust in God's love and mercy. May He grant me health of body and soul, and may I always remain faithful to Him. Amen."

---

3. The Blessing of Throats

One of the most well-known devotions to St. Blaise is the Blessing of Throats, which takes place on his feast day, February 3rd. This blessing is often given in churches, where the priest or deacon holds two crossed candles near the throat of the person receiving the blessing and prays:

"Through the intercession of St. Blaise, bishop and martyr, may God deliver you from all ailments of the throat and from every other evil. In the name of the Father, and of the Son, and of the Holy Spirit. Amen."

How to Perform a Home Blessing

If you are unable to attend church on St. Blaise’s feast day, you can perform a simple home blessing by:

1. Lighting two candles and placing them in a cross shape.

2. Praying the St. Blaise prayer for healing.

3. Asking God’s protection over yourself and your loved ones.

---

4. St. Blaise Chaplet (Rosary Style Prayer)

A chaplet is a special set of prayers similar to the Rosary. The St. Blaise Chaplet consists of:

1. Sign of the Cross

2. An Act of Contrition (to prepare the heart)

3. Nine sets of 3 beads (to honor his 3-fold martyrdom)

On each large bead: Pray the Our Father

On each small bead: Pray the Hail Mary

At the end, say:

"St. Blaise, intercede for us and protect us from all harm."

This chaplet can be prayed for healing or for the protection of loved ones.

---

5. Acts of Charity in Honor of St. Blaise

St. Blaise was known for his compassion and kindness toward both humans and animals. Devotion to him can also be expressed through charitable acts, such as:

Visiting the sick and praying for them.

Donating to hospitals or health organizations.

Caring for animals, as St. Blaise was known for his gentleness toward them.

Offering words of encouragement to those who are struggling.

By performing these acts, we live out the spirit of St. Blaise’s love and mercy.

---

6. Consecration to St. Blaise

A consecration is a deeper commitment to follow the virtues of a saint. If you wish to strengthen your devotion, you can say:

"St. Blaise, I consecrate myself to your intercession and guidance. Help me to trust in God, to be compassionate to others, and to remain strong in my faith. Protect me from all harm and lead me closer to Christ, so that I may one day rejoice with you in heaven. Amen."

---

Conclusion

Devotion to St. Blaise is a powerful way to seek healing, protection, and spiritual strength. Whether through prayer, the Blessing of Throats, or acts of kindness, his example continues to inspire millions.

As we celebrate his feast day each year, let us remember his miracles, his faith, and his willingness to sacrifice for Christ. Through his intercession, may we find healing, hope, and deeper trust in God.

St. Blaise: The Life, Legends, and Legacy of the Patron Saint of Throat Ailments

Saint Blaise is one of the most revered saints in Christianity, particularly known for his association with healing throat ailments. His feast day, celebrated on February 3rd, is widely observed in many parts of the world, particularly in Catholic and Eastern Orthodox traditions. This article delves into the life, miracles, and enduring legacy of St. Blaise.

Who Was St. Blaise?

St. Blaise (also spelled Blasius) was a 4th-century Christian bishop of Sebastea (modern-day Sivas, Turkey) during the Roman Empire. He lived during a time of persecution under Emperor Licinius, a ruler known for his hostility toward Christians. Blaise was known for his piety, humility, and miraculous healing abilities.

Before becoming a bishop, he was reputed to have been a physician, which likely contributed to his later reputation as a healer. As a bishop, he was deeply devoted to his faith and his people, despite the growing threats against Christians.

The Miracles of St. Blaise

St. Blaise is best known for his miraculous healings, particularly the famous story of a child who was choking on a fishbone. According to legend, while Blaise was imprisoned for his Christian faith, a desperate mother brought her choking child to him. He prayed over the child, and the fishbone was dislodged, saving the boy’s life. This miracle led to St. Blaise’s patronage of throat ailments.

Another well-known miracle involved wild animals. It is said that Blaise retreated to a cave in the wilderness to escape persecution. While there, he lived peacefully among the wild animals, healing those that were sick or injured. When hunters discovered him, they were astonished at his power over the animals and later arrested him.

Martyrdom of St. Blaise

Like many early Christian saints, St. Blaise suffered martyrdom for his faith. He was arrested by Roman authorities and subjected to brutal torture, including being beaten and having his flesh torn with iron combs, a tool used for carding wool. Despite his suffering, he refused to renounce his faith. Ultimately, he was beheaded around the year 316 AD.

Feast Day and the Blessing of the Throats

St. Blaise’s feast day is celebrated on February 3rd each year. One of the most well-known traditions associated with this day is the Blessing of the Throats. In Catholic churches worldwide, priests bless the throats of the faithful using two crossed candles, invoking St. Blaise’s intercession for protection against throat diseases and other ailments.

During the blessing, the priest recites the following prayer:

"Through the intercession of St. Blaise, bishop and martyr, may God deliver you from ailments of the throat and from every other evil. In the name of the Father, and of the Son, and of the Holy Spirit. Amen."

This ritual remains a cherished tradition in many Catholic communities.

St. Blaise in Art and Popular Devotion

St. Blaise is often depicted in Christian art wearing the robes of a bishop, sometimes holding iron combs (a symbol of his martyrdom) or a candle, referencing the throat-blessing ritual. In some depictions, he is shown with wild animals, honoring the legend of his kindness toward them.

His veneration is widespread, with many churches and towns named after him, particularly in Europe. For example, the city of Dubrovnik in Croatia holds him as its patron saint, celebrating him with grand processions and festivities.

Patronage of St. Blaise

St. Blaise is the patron saint of:

Throat ailments and diseases

Physicians and healers

Wool combers and those working in the wool industry

Animals and veterinarians

Several cities and towns, including Dubrovnik, Croatia

Lessons from St. Blaise’s Life

The story of St. Blaise offers several valuable lessons for modern Christians:

1. Faith in adversity – Despite persecution, he remained steadfast in his belief in Christ.

2. Compassion and healing – His miracles emphasize the importance of caring for the sick.

3. Sacrifice for truth – He chose to die rather than renounce his faith, reminding us of the power of conviction.

Conclusion

St. Blaise continues to be an important figure in Christian devotion, especially among those seeking healing for throat illnesses. His legacy lives on through the annual throat blessing, his patronage of healers, and his unwavering faith. As we celebrate his feast day each year, we remember his miracles, his compassion, and his enduring example of courage in the face of persecution.

Would you like to add specific prayers or devotions related to St. Blaise for your blog?

The Feast of the Purification of the Blessed Virgin Mary

The Feast of the Purification of the Blessed Virgin Mary, also known as the Presentation of the Lord or Candlemas, is a Christian feast celebrated on February 2. It commemorates the purification of Mary according to Jewish law and the presentation of Jesus in the Temple in Jerusalem. This event is described in Luke 2:22-40 and has been celebrated since the early centuries of Christianity.

---

Historical Background

1. Biblical Basis (Luke 2:22-40)

According to Jewish Law (Leviticus 12:2-8), a woman who gave birth to a male child was considered ritually unclean for 40 days and had to undergo purification.

As a firstborn male, Jesus had to be presented at the Temple and consecrated to the Lord, with an offering made on His behalf.

At the Temple, the prophet Simeon and the prophetess Anna recognized Jesus as the Messiah.

Simeon’s prayer, known as the Nunc Dimittis ("Now, Lord, you let your servant go in peace"), is still recited in Christian liturgy today.

Simeon also prophesied that Mary would suffer, referring to her future sorrow at the Crucifixion.

---

2. Early Christian Celebration

The earliest references to this feast date back to 4th-century Jerusalem.

Egeria, a Spanish pilgrim in the late 4th century, described how the feast was celebrated in Jerusalem with a procession and prayers.

By the 5th century, the feast spread to Antioch and Constantinople.

In the Western Church, Pope Gelasius I (492–496) promoted the feast, and it was officially established in Rome by the 7th century.

---

3. Development of Candlemas

In the West, the feast became associated with candles, symbolizing Christ as the "Light of the World" (Luke 2:32).

The tradition of blessing candles and holding a candlelit procession was established by Pope Sergius I (687–701).

This led to the name "Candlemas", still used today in English-speaking countries.

---

4. Medieval and Later Traditions

Eastern Orthodox Church: The feast is known as the "Meeting of the Lord" (Hypapante) and remains an important feast.

Western Church:

In England, Candlemas was once considered the end of the Christmas season.

It was a popular time for weather predictions, similar to modern Groundhog Day.

In Catholic tradition, it marks the end of the Marian cycle that began with the Annunciation.

---

5. Modern Observance

In the Roman Catholic Church, the feast is part of the Liturgical Calendar and retains its Marian significance.

The blessing of candles remains a key ritual.

In the Eastern Orthodox Church, it is still one of the Great Feasts of the Lord.

In some places, Candlemas is associated with bringing home blessed candles for protection.

---

Conclusion

The Feast of the Purification of Mary has evolved from its biblical roots into a rich liturgical and cultural tradition. Whether seen as a feast of Mary’s purification, Jesus’ presentation, or the Light of Christ, it remains an important date in Christian worship.

February 2 - Feast of the Purification of the Blessed Virgin Mary

மகா பரிசுத்த கன்னிமாரியின் சுத்திகரத் திருநாள்

பிப்ரவரி 02 

இன்றைய திருநாளில், திருச்சபை மகா பரிசுத்த தேவமாதா ஜெருசலேம் தேவாலயத்திற்கு சென்று சுத்திகரச் சடங்கை நிறைவேற்றியதை நினைவு கூர்கிறது. இது திவ்ய குழந்தை சேசுநாதர் பிறந்த 40வது நாளாகும்.

வேதப் பிரமாணம் மற்றும் தேவமாதாவின் தாழ்ச்சி

மோயீசனுடைய வேதப் பிரமாணப்படி, முதல் ஆண் குழந்தையைப் பெற்ற தாய்மார்கள் சுத்திகரச் சடங்கில் பங்கேற்க வேண்டும்.

மகா பரிசுத்த தேவமாதா எந்தவித பாவமுமில்லாத மாசற்ற கன்னிகை என்பதும், முழு விதிவிலக்கைப் பெற்றிருந்தவரும் என்பதும் விசுவாச சத்தியம். இருந்தபோதும், சர்வேசுரனின் பிரமாணங்களை மதிப்பதற்காக, தங்கள் தாழ்ச்சியை வெளிப்படுத்தியவாறு தேவாலயத்திற்குச் சென்றார்கள்.

திவ்ய குழந்தையின் சமர்ப்பணம்

பல மைல்கள் நடந்து, தங்களது திவ்ய குமாரனை கரங்களில் ஏந்திக்கொண்டு தேவாலயத்திற்குச் சென்ற தேவமாதா, அவரை நித்திய பிதாவாகிய சர்வேசுரனுக்குச் சமர்ப்பித்தார்கள்.

வேதப் பிரமாணத்தின்படி, ஐந்து ஷெக்கல் பணம் கொடுத்து, தங்கள் திவ்ய குமாரனை மறுபடியும் வாங்கினர்.

சிமியான் தீர்க்கதரிசியின் வார்த்தைகள்

சிமியான் தீர்க்கதரிசி திவ்ய குழந்தையை கரங்களில் ஏந்தி வழிபட்டார்:

> “ஆண்டவரே, உமது வாக்கியத்தின்படியே, உம்முடைய தாசனை இப்போது சமாதானத்தோடு போவிடுவீர்! ஏனெனில், தேவரீர் சகல ஜனங்களுக்கும் முன்பாக ஏற்படுத்திய இரட்சிப்பை என் கண்கள் கண்டுகொண்டன! அது, புறஜாதிகளைப் பிரகாசிப்பிக்கிற ஒளியாகவும், உமது ஜனமாகிய இஸ்ராயேலருக்கு மகிமையாகவும் இருக்கிறது!”

அதன் பிறகு, தேவமாதாவை நோக்கி,

> “இவர், இஸ்ராயேலில் அநேகருக்குக் கேடாகவும், உத்தானமாகவும், விரோதிக்கப்படும் குறியாகவும் ஏற்படுத்தப்பட்டிருக்கிறார். உம்முடைய ஆத்துமத்தையும் ஓர் வாள் ஊடுருவும்! இதனால், அநேகருடைய இருதய சிந்தனைகள் வெளிப்படும்படியாகும்!”

அன்னாள் தீர்க்கதரிசினியின் வணக்கம்

அன்னாள் என்ற வயது முதிர்ந்த தீர்க்கதரிசினி, ஆண்டவரைத் துதித்து, இஸ்ராயேலின் இரட்சிப்புக்காகக் காத்திருந்த அனைவரோடும் மகா பரிசுத்த தேவபாலனைப் பற்றிப் பேசினார்.

திருநாளின் முக்கியத்துவம்

இந்த திருநாள் 4ம் நூற்றாண்டின் முதல் பாதியிலிருந்து திருச்சபையால் கொண்டாடப்பட்டு வருகிறது.

தியானிப்போம் – தாழ்ச்சியின் மதிப்பு

மகா பரிசுத்த தேவமாதாவின் ஆழ்ந்த தாழ்ச்சியை நாம் தியானிப்போமாக!

தாழ்ச்சியே நிலைமையான சமாதானத்திற்கு வழிவகுக்கும்.

தாழ்ச்சியுள்ளவர்களுக்கு தேவர் தனது கிருபையை அருளுகிறார்.

சர்வேசுரனின் திருப்பணியை தாழ்ச்சியுடனும், ஆராதனையுடனும், முழுமையாக ஏற்றுக்கொள்வோம்.

Feast of the Purification of the Blessed Virgin Mary

February 2

Today, the Church commemorates the Blessed Virgin Mary's Purification and the Presentation of the Child Jesus in the Temple, an event that reflects her deep humility and obedience to God's law.

Mary’s Humble Obedience to the Law of Moses

According to the Law of Moses, a woman who gave birth to a male child was required to wait forty days before presenting herself in the Temple for purification and offering a sacrifice (Leviticus 12:2-8).

Although the Blessed Virgin Mary was sinless and exempt from this law, she humbly submitted herself to it, demonstrating her reverence and devotion to God.

The Presentation of Jesus in the Temple

Another ordinance required that every first-born son be consecrated to God, as a remembrance of how the first-born sons of Israel were spared in Egypt.

Mary, following the law precisely,

Traveled several miles to Jerusalem with the Infant Jesus in her arms.

Offered the sacrifice of the poor—two turtle doves or two pigeons.

Presented her divine Son to the Eternal Father through the hands of the priest.

Redeemed Him with five shekels, in accordance with the law.

Though Jesus belonged to the Father from all eternity, Mary accepted the sacred duty of caring for Him until the time of His ultimate sacrifice for the salvation of mankind.

The Prophecy of Simeon and the Witness of Anna

At the Temple, the holy prophet Simeon received the Child Jesus in his arms and prophesied:

> "This is the light which shall give revelation to the Gentiles; this is the glory of Thy people Israel!" (Luke 2:32)

Turning to Mary, he also foretold:

> “A sword shall pierce your soul, so that the thoughts of many hearts may be revealed.”

The prophetess Anna, who had spent her life in prayer and fasting, also recognized the Child and spoke of Him to all who awaited the redemption of Israel (Luke 2:38).

A Feast Rooted in Early Christianity

This feast has been celebrated in the Church since the first half of the 4th century A.D. It reminds us of:

Mary’s humility and obedience

The revelation of Christ as the Light of the world

The fulfillment of God’s promises through the Messiah

Reflection ✨

Let us strive to imitate the humility of the ever-blessed Mother of God, remembering that humility is the path that leads to lasting peace and brings us closer to God, who gives His grace to the humble.

✝ Blessed Virgin Mary, pray for us! ✝

February 1 - St. Ignatius of Antioch அர்ச். அந்தியோக்கு இஞ்ஞாசியார்

பிப்ரவரி 01ம் தேதி

அப்போஸ்தலரான அருளப்பரின் சீடரும், மேற்றிராணியாரும் வேதசாட்சியுமான அந்தியோக்கு இஞ்ஞாசியார்

அந்தியோக்கு மேற்றிராணியாரான இஞ்ஞாசியார் தான் முதன் முறையாக அகில உலக திருச்சபையை "கத்தோலிக்க திருச்சபை" என்று அழைத்தார்.

இராயப்பர், எவோடியஸுக்கு அடுத்ததாக, இஞ்ஞாசியாரை அந்தியோக்கு நகரின் மூன்றாவது மேற்றிராணியாராக நியமித்தார். உரோமாபுரிக்கு தனது தலைமையகத்தை மாற்றுவதற்கு முன்பு, இராயப்பர் அந்தியோக்கு நகரின் முதல் மேற்றிராணியாராக இருந்தார்.

இவருடைய காலத்தில், உரோமத்தை ஆண்ட டிராஜன் சக்கரவர்த்தி அந்தியோக்கு நகரத்திற்கு வந்தபோது, அங்கிருந்த கிறிஸ்துவர்கள் அனைவரும் அஞ்ஞான விக்கிரகங்களை வழிபாடு செய்ய வேண்டும் என்று கட்டளையிட்டான். அதைப் பழுதுபடுத்த மறுத்த கிறிஸ்துவர்களை கொன்று போடும்படி உத்தரவிட்டான்.

இஞ்ஞாசியார் விரைவில் கைது செய்யப்பட்டு, டிராஜன் முன்பாக நிறுத்தப்பட்டார். குற்றம் சுமத்தப்பட்டவராக சங்கிலிகளால் கட்டுண்டு, உரோமாபுரி நகரத்திற்கு இழுத்துச் செல்லப்பட்டார். அங்கு உரோமாபுரி மக்களுக்கு முன்பாக காட்டுமிருகங்களுக்கு இரையாகப் போடப்பட்டார்.

இஞ்ஞாசியார், உரோமாபுரிக்கு பயணமாக செல்லும் போது ஏழு கடிதங்கள் எழுதினார். அவை திருச்சபையால் பாதுகாக்கப்பட்ட பிரசித்தி பெற்றவையாகும். ஐந்து கடிதங்கள் துருக்கியிலுள்ள ஆசியாவிலுள்ள கிறிஸ்துவர்களுக்கு எழுதப்பட்டன. திருச்சபை அதிகாரிகளுக்கும் சர்வேசுரனுக்கும் கீழ்ப்படிந்து, வேத விசுவாசத்தில் உறுதியாக இருக்க வேண்டும் என்று அறிவுறுத்தினார்.

ஆறாவது கடிதம், ஸ்மிர்னா நகர மேற்றிராணியாரான போலிக்கார்ப்புவிற்கு எழுதியது. இவர் பின்னாளில் வேதசாட்சியாக கொல்லப்பட்டார். ஏழாவது கடிதம் உரோமையிலிருந்த கிறிஸ்துவர்களுக்கு எழுதப்பட்டது.

அக்கடிதத்தின் ஒரு பகுதி:

“துன்புறுகிற என் சர்வேசுரனை கண்டு பாவிக்கும்படியாக என்னை அனுமதியும். நான் கிறிஸ்துநாதரின் மிகத் தூய்மையான அப்பமாக மாறும்படியாக, சர்வேசுரனின் கோதுமை மணியாயிருக்கிற நான், சிங்கங்களின் பற்களால் நன்றாக அரைக்கப்படவேண்டியிருக்கிறது.”

(இது, இவருடைய திருநாள் திவ்ய பலிபூசையின் போது ஜெபிக்கப்படுகிற ஜெபமாக பாதுகாக்கப்பட்டுள்ளது).

கி.பி. 107ம் வருடம், கொலோசிய மைதானத்தில் இரண்டு சிங்கங்களுக்கு இரையாக அவர் தன்னைத் தானே ஒப்புக்கொடுத்தார். இவ்வாறு அவர் மகிமைமிக்க வேதசாட்சிய முடியைப் பெற்றுக்கொண்டார்.

அந்தியோக்கு இஞ்ஞாசியாரே! எங்களுக்காக வேண்டிக் கொள்ளும்!

St. Ignatius of Antioch – The Martyr Who Defined Catholicism

February 1 – Feast of St. Ignatius of Antioch

St. Ignatius of Antioch, a revered early Church Father and martyr, played a crucial role in shaping Christianity. He was the first to use the term "Catholic" to describe the universal Church, emphasizing its unity and apostolic foundation.

The Third Bishop of Antioch

Appointed by St. Peter himself, St. Ignatius succeeded Evodius as the third Bishop of Antioch. It is significant to note that before shifting the Holy See to Rome, St. Peter was the first Bishop of Antioch. This city holds a special place in Christian history, as it was here that the disciples were first called Christians (Acts 11:26).

Persecution Under Emperor Trajan

During the reign of Emperor Trajan, a decree was issued in Antioch demanding that Christians worship pagan idols alongside their neighbors. Those who refused faced severe persecution and execution.

St. Ignatius, unwavering in his faith, was arrested and brought before Trajan. Accused of defying the emperor’s edict, he was condemned to be chained and transported to Rome, where he would be thrown to wild beasts as a public spectacle.

The Seven Letters of St. Ignatius

During his arduous journey to Rome, Ignatius wrote seven profound letters that continue to inspire Christians today:

Five letters were addressed to Christian communities in Asia Minor, urging them to remain steadfast in their faith, obey Church leaders, and reject heretical teachings.

The sixth letter was written to St. Polycarp, the Bishop of Smyrna, who would later become a martyr himself.

The seventh letter, addressed to the Christians in Rome, contains one of his most famous declarations of faith:

> “Permit me to imitate my suffering God ... I am God’s wheat and I shall be ground by the teeth of lions, that I may become the pure bread of Christ.”

These words are preserved today in the Communion prayer of his feast day Mass.

Martyrdom in Rome (AD 107)

Upon reaching Rome, St. Ignatius was led to the Coliseum, where he was devoured by two ferocious lions. His martyrdom remains a powerful testimony to unwavering faith and complete surrender to God’s will.

The Legacy of St. Ignatius

St. Ignatius' contributions to Christianity extend beyond his martyrdom:

He was the first to refer to the Church as Catholic (from the Greek καθολικός, meaning “universal”).

He played a significant role in defining Christian identity, alongside the fact that Antioch was the first place where believers were called Christians.

His writings continue to be a source of theological wisdom, reinforcing the unity of the Church and its teachings.

St. Ignatius of Antioch, pray for us!

January 12 - வேதசாட்சியான உரோமையின் அர்ச்சிதாசியானா

ஜனவரி 12ம் தேதி

வேதசாட்சியான உரோமையின் அர்ச்சிதாசியானா 

இவள் உரோமாபுரியைச் சேர்ந்த மிகவும் பிரசத்தி பெற்ற உயரிய குடும்பத்தில் பிறந்தாள். இவள் தனது கன்னிமையை திவ்விய சேசுகிறீஸ்து நாதர் சுவாமிக்கு அர்ப்பணித்து, கன்னியாஸ்திரியாக ஜீவிக்க தீர்மானித்தாள்.

அலெக்சாண்டர் செவருஸ் சக்கரவர்த்தியாக ஆண்ட காலத்தில், இவள் கைது செய்யப்பட்டாள். அப்போலோ தேவதையின் கோவிலுக்கு இழுத்துச் செல்லப்பட்டு, அஞ்ஞான விக்கிரகங்களுக்கு பலி செலுத்தும்படி வலுவந்தம் செய்யப்பட்டாள். அர்ச்சிதாசியானா ஆண்டவரை நோக்கி ஜெபிக்கத் தொடங்கினாள். உடனே பூகம்பம் ஏற்பட்டது; அந்த அஞ்ஞான விக்கிரகங்கள் அனைத்தும் கீழே விழுந்து சுக்குநூறாக உடைந்தன.

அப்போலோ கோவிலின் ஒரு பாகம் இடிந்து, அஞ்ஞான குருக்கள் மேல் விழுந்தது. விக்கிரகங்களுக்குள் மறைந்து தங்கி வாழ்ந்திருந்த பிசாசு, கூக்குரலிட்டு, அந்த கோவிலை விட்டு பறந்து போனது. கூடியிருந்தவர்கள், பிசாசின் நிழலைக் கண்டனர்.

இதைக் கண்ட அஞ்ஞானிகள் கோபமடைந்து, அர்ச்சிதாசியானாவின் கண்களை இரும்புக் கொக்கிகளால் பிடுங்கி சித்ரவதை செய்தனர். இக்கொடிய துன்பங்களை பொறுமையுடன் ஏற்று அனுபவித்தபடி, அர்ச்சிதாசியானா தன்னை வேதனைக்குள்ளாக்குவோருக்காக வேண்டிக்கொண்டாள். அவர்களுடைய மெய்ஞானக் கண்களை ஆண்டவர் திறக்கும்படி பிரார்த்தித்தாள். உடனே, அவர்களில் எட்டுபேர் மனம் திரும்பி வேதசாட்சிகளானார்கள்.

பின், அஞ்ஞானிகள் அர்ச்சிதாசியானாவை டயானா தேவதையின் கோவிலுக்கு இழுத்துச் சென்றனர். டயானா தேவதைக்கு பலி செலுத்த வற்புறுத்தினர். அர்ச்சிதாசியானா சிலுவை அடையாளத்தை வரைந்து, ஜெபித்தபின் ஆண்டவரை நோக்கி பிரார்த்திக்கத் தொடங்கினாள். திடீரென்று, மாபெரும் இடியும் மின்னலும் ஏற்பட்டு, அஞ்ஞான தேவதையையும் பலிப்பொருட்களையும் அஞ்ஞான குருக்களையும் இடி தாக்கியது.

பின்னர், ஒரு சர்க்கஸில் பசியுடனிருந்த சிங்கத்தின் முன்பாக அர்ச்சிதாசியானாவை தள்ளிவிட்டனர். ஆனால், அந்த சிங்கம் அவளுடைய பாதத்தண்டையில் படுத்துக் கொண்டது.

கி.பி. 235ம் வருடம், ஜனவரி 12ம் தேதியன்று, அர்ச்சிதாசியானா, ஒரு வாளால் தலைவெட்டிக் கொல்லப்பட்டு வேதசாட்சியாக மரித்தாள்.

அர்ச்சிதாசியானாவே! எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்!

The Process of Canonization of St. John de Britto

 

The Process of Canonization of St. John de Britto

1. The Path to Beatification

The first step in recognizing St. John de Britto as a saint was his beatification, which is the formal recognition by the Catholic Church that someone is in heaven and can intercede for others. For someone to be beatified, they must either have died as a martyr or have been the subject of a miracle.

Since St. John de Britto died as a martyr for the Christian faith, the Church initiated the beatification process after careful investigation into his life and death. His steadfastness in his faith and his dedication to spreading the Gospel, even in the face of extreme persecution, were key factors in the decision to begin the process of beatification.

• Beatification Officially Declared: On July 21, 1853, Pope Pius IX officially declared John de Britto "Blessed".
• The Pope praised his heroic virtues, emphasizing his courage and willingness to die for his faith. This was a pivotal moment for the Christian community in South India and the Church at large.

2. The Process of Canonization

After beatification, the next step was canonization—the official declaration of sainthood. For canonization, there needs to be verified evidence of at least one miracle attributed to the intercession of the Blessed person.

Although John de Britto had already been declared Blessed, the Church sought further proof of his holiness, and several miraculous healings were investigated in connection with his intercession. The final miracle attributed to him was the healing of a sick individual in India, believed to have been healed through his intercession. This miracle was investigated and deemed valid by the Vatican.

3. Canonization by Pope Pius XII (1947)

On June 22, 1947, Pope Pius XII officially canonized St. John de Britto as a Saint, recognizing his sanctity and declaring that his life and sacrifice could be an example for all Christians. The canonization took place during a post-WWII era, when there was a renewed spirit of faith and commitment among Catholics around the world.

This canonization was especially significant for India, where John de Britto had worked tirelessly to spread Christianity. The timing was particularly poignant, as it happened during the same year as India’s independence from British rule, symbolizing both spiritual and national renewal for the country.

---

Saint John de Britto’s Canonization Impact

The canonization of St. John de Britto had far-reaching effects on both the Catholic community in India and the global Church. Here are a few important aspects of his canonization and legacy:

1. Strengthening the Faith in India

St. John de Britto is often called the “Francis Xavier of South India” because of his pioneering missionary work, especially among the Tamil people. His canonization gave the Indian Catholic Church a powerful new model of faith and courage.

His life and martyrdom were seen as an example of how to remain strong in the face of persecution. His commitment to local customs (such as wearing Indian dress and learning the Tamil language) and respect for Indian culture made him an especially beloved figure among Indian Christians.

• Oriyur, the place of his martyrdom in Tamil Nadu, has become a significant pilgrimage site for Christians in India. People from all over the world travel there to honor him, and it stands as a symbol of his dedication and sacrifice for the faith.

2. His Legacy in the Global Church

St. John de Britto's canonization was an important moment in the history of the Jesuit order and the Catholic Church’s global missionary efforts. As a Jesuit missionary, he lived out the order’s charism of evangelization and service to the poor, following the footsteps of earlier Jesuit saints like St. Francis Xavier.

The canonization reaffirmed the Church’s commitment to missionary work, particularly in India and other parts of Asia. His example of embracing local cultures while spreading Christianity served as a model for future missionaries.

3. Feast Day and Ongoing Veneration

As part of his canonization, the Church established a feast day to honor St. John de Britto. His feast is celebrated on February 4, the anniversary of his martyrdom. This day is observed with mass celebrations, prayers, and pilgrimages to places connected to his life and mission.

His patronage includes:

• Missionaries: His life as a missionary in India, where he faced great risks, serves as an inspiration for all those dedicated to spreading the Gospel.
• Evangelists: St. John de Britto’s zeal for evangelization continues to inspire Christians around the world to share their faith with others.
• Persecuted Christians: His sacrifice for the faith makes him a powerful intercessor for those suffering persecution because of their beliefs.

---

Conclusion

The canonization of St. John de Britto is a testament to his courage, faith, and unwavering commitment to Christ. From his beginnings as a young boy in Lisbon to his missionary work in India, his life story continues to inspire people around the world, especially in India.

Through his canonization, his legacy was immortalized, not just as a historical figure but as a model of holiness and missionary zeal for Christians everywhere. Today, his life continues to encourage Christians to live out their faith with boldness, compassion, and a deep respect for others, regardless of their background.

Life History of St. John de Britto

 

Life History of St. John de Britto

Early Life and Calling

St. John de Britto was born on March 1, 1647, in Lisbon, Portugal, into an aristocratic family. His father, Salvador de Britto Pereira, was a nobleman and a high-ranking official in the Portuguese court, serving as the Viceroy of Brazil. This gave John a privileged upbringing, surrounded by luxury and royal influence.

At the age of nine, John fell gravely ill. His mother, Dona Britto, prayed fervently to St. Francis Xavier, the famous missionary to India, seeking her son’s recovery. She made a vow that if John was healed, she would dedicate him to God’s service. Miraculously, John recovered, and this experience deeply influenced his spiritual journey.

Despite his noble status and the possibility of a prestigious career, he felt a calling to religious life. He decided to join the Society of Jesus (Jesuits), following in the footsteps of St. Francis Xavier.

---

Joining the Jesuits and the Mission to India

In 1662, at the age of 15, John de Britto joined the Jesuits, committing himself to a life of prayer, study, and missionary work. He excelled in his studies and was ordained a priest in 1673.

From an early age, John de Britto was fascinated by the stories of St. Francis Xavier, who had spread Christianity in India. Inspired by this, he requested to be sent as a missionary to the Madurai Mission in South India, where Christianity was still in its early stages.

His request was granted, and in 1674, he sailed to India. After a long and dangerous journey, he arrived in Goa, the headquarters of Portuguese missionaries in India, and then traveled to Madurai (Tamil Nadu) to begin his mission.

---

Missionary Work in Tamil Nadu

John de Britto realized that previous European missionaries had struggled to convert the local people because they held on to their Western customs. He took a radical approach:

✅ He adopted the lifestyle of an Indian ascetic (sannyasi), wearing a simple saffron robe and living a humble life.
✅ He learned Tamil fluently, allowing him to preach effectively.
✅ He respected Indian traditions while spreading Christianity.
✅ He opposed the caste system, preaching that all were equal in the eyes of God.

This approach made him highly successful. Many people, especially from the lower castes, embraced Christianity because they saw in his teachings the promise of equality and dignity.

However, his work also angered Hindu priests and local rulers, who saw Christianity as a threat to their traditions and power.

---

Persecution and First Arrest (1684)

In 1684, John de Britto was arrested by a local king, who was opposed to Christianity. He was subjected to severe torture and ordered to stop preaching. Despite his suffering, he refused to renounce his faith.

Instead of executing him, the authorities decided to banish him back to Portugal. He was forced to return to Lisbon, where he received a hero’s welcome.

Many people expected him to stay in Portugal, as he had already endured great hardships. However, John de Britto was determined to return to India. Against all advice, he requested permission to continue his missionary work.

In 1690, after spending six years in Portugal, he returned to Tamil Nadu, knowing well the dangers that awaited him.

---

Final Mission and Martyrdom (1693)

Upon his return, John de Britto resumed his missionary work with even greater zeal. However, trouble arose when he converted a local prince, Thadiya Thevar, to Christianity.

This conversion angered King Raghunatha Thevar, the ruler of that region, because he feared it would weaken his political influence. The king ordered John de Britto’s arrest.

In 1693, he was captured, severely tortured, and given a choice:

🔥 Renounce Christianity and leave India
or
✝️ Remain faithful to his mission and face death

John de Britto refused to abandon his faith. As a result, he was sentenced to death.

On February 4, 1693, he was taken to the town of Oriyur (Tamil Nadu), where he was publicly beheaded. He died a martyr, sacrificing his life for his faith.

---

Canonization and Legacy

St. John de Britto’s courageous sacrifice was widely recognized. Over time, he was honored as a true servant of God.

📌 1853 – Declared Blessed by the Church.
📌 June 22, 1947 – Canonized as a Saint by Pope Pius XII.
📌 Today, he is known as the "St. Francis Xavier of South India".

His martyrdom site in Oriyur remains a major pilgrimage center, where thousands of devotees visit each year to honor his memory.

---

Key Lessons from St. John de Britto’s Life

✔ Faith and Courage – He remained strong even in the face of death.
✔ Sacrifice – He gave up wealth, comfort, and even his life for his mission.
✔ Adaptability – He embraced local customs to better connect with the people.
✔ Equality – He stood against social discrimination and promoted unity.

St. John de Britto’s life continues to inspire Christians worldwide, especially in Tamil Nadu, where his legacy remains strong.

Life History of St. John de Britto

 

Life History of St. John de Britto

Early Life

St. John de Britto was born on March 1, 1647, in Lisbon, Portugal, into a noble family. His father, Salvador de Britto Pereira, was a royal officer who served as the Viceroy of Brazil. Despite being born into wealth and privilege, John de Britto was deeply spiritual from a young age.

At the age of nine, he became seriously ill. His mother prayed to St. Francis Xavier, promising that if her son recovered, she would dedicate him to God. Miraculously, John was healed, and he decided to become a Jesuit priest, inspired by the life of St. Francis Xavier, a great missionary to India.

Becoming a Jesuit

In 1662, at the age of 15, John de Britto joined the Society of Jesus (Jesuits). He was a brilliant student and was deeply committed to religious life. He studied philosophy and theology, preparing himself for missionary work.

Even though he could have stayed in Portugal and lived a comfortable life, he felt a strong calling to spread Christianity in India. In 1673, he was ordained as a priest and was sent to the Madurai Mission in South India, following in the footsteps of St. Francis Xavier.

Missionary Work in India

When John de Britto arrived in India, he saw that the Portuguese missionaries before him had struggled because they looked and lived like Europeans. He realized that if he wanted to convert the local people, he had to live like them.

• He adopted Indian customs, wearing a simple saffron robe like Hindu monks (sannyasis).
• He learned Tamil fluently, preached in the local language, and respected Indian traditions.
• He followed local customs in food, dress, and lifestyle to gain people's trust.

He traveled across Tamil Nadu, preaching Christianity, baptizing people, and establishing churches. He worked among the poor, especially the Dalits (lower castes), and opposed the caste system, which created enemies among the higher castes.

Challenges and Persecutions

John de Britto’s success in converting people to Christianity angered Hindu priests and some local rulers. They saw him as a threat to their religion and traditions.

In 1684, he was arrested and taken to prison. He was tortured and ordered to stop preaching, but he refused. He was then sent back to Portugal. Instead of staying there safely, he returned to India in 1690, determined to continue his mission.

Martyrdom

John de Britto’s conversion of a local king’s relative led to more trouble. The king, angry that his family member had become Christian, ordered Britto’s arrest. He was captured, tortured, and sentenced to death.

On February 4, 1693, he was beheaded at Oriyur, Tamil Nadu. He died as a martyr, sacrificing his life for his faith.

Sainthood

John de Britto was declared Blessed in 1853 and was canonized as a saint by Pope Pius XII on June 22, 1947. Today, he is honored as the "Francis Xavier of South India." His martyrdom site in Oriyur is an important pilgrimage center.

Legacy

• St. John de Britto is a symbol of faith, courage, and missionary zeal.
• His story continues to inspire Christians worldwide, especially in Tamil Nadu.
• He is remembered for his dedication, humility, and willingness to sacrifice everything for his beliefs.

January 29 - St. Francis de Sales

ஜனவரி 29ம் தேதி
மேற்றிராணியாரும், ஸ்துதியரும், வேதபாரகருமான அர்ச். பிரான்சிஸ் சலேசியார் திருநாள்

இவர் கி.பி. 1567ம் வருடம் பிரான்சில் பிறந்தார். இராணுவத்தில் மிக உயர்ந்த பதவியை இவர் அடைய வேண்டும் என்று, இவருடைய தந்தை ஆசித்தார். அதனால், இவரை பாரீஸ் நகரத்திற்கு அனுப்பி கல்வி கற்கும்படிச் செய்தார்; பதுவா நகரில், சட்டத்துறையில் முனைவர் (டாக்டர்) பட்டத்தை, இவர் தனது 25வது வயதில் பெற்றார்.

பிரான்சிஸ், தனது இருதய ஆழத்தில், சர்வேசுரன் தன்னை துறவற ஜீவியத்திற்கு அழைப்பதை உணர்ந்தார். குதிரையில் அமர்ந்தபடி கத்திசண்டை பயிலும்போது, இவர் மூன்று முறை குதிரையிலிருந்து கீழே விழுந்தார்; மூன்று முறையும், இவருடைய வாளும், வாளின் உறையும் ஒன்றன் மேல் ஒன்றாக சிலுவை அடையாளத்தை தரையில் வரைந்ததுபோல் கீழே விழுந்தன!

இவர், குடும்பத்தினரிடம் திருச்சபைக்காக உழைக்கும்படியாக குருவானவராக போவதைப் பற்றி வெளிப்படுத்தியபோது, மிக நுட்பமான போராட்டம் இவருக்கும், இவருடைய தந்தைக்கும் இடையே ஏற்பட்டது. இவருடைய எதிர்காலத்தைப் பற்றி கொண்டிருந்த திட்டங்கள் எல்லாம் கலைந்துபோவதை, இவருடைய தந்தையால் ஏற்கக்கூடாமலிருந்தது.

அச்சமயம், ஜெனிவா மேற்றிராணியாரான வந். கிளாட் டே கிரானியர் ஆண்டகை, பாப்பரசரின் ஆதரவுபெற்ற ஜெனிவா நகர ஆளுனர் பதவியை, தன் சொந்த முயற்சியினால், பிரான்சிஸுக்குப் பெற்றுக்கொடுத்தார். அந்த மேற்றிராசனத்தில் அது மிகப்பெரிய பதவியாகும். பின்னர், பிரான்சிஸ் குருப்பட்டம் பெற்றார்.

இச்சமயம் புராட்டஸ்டன்டு தப்பறைகளின் புரட்சி துவங்கியிருந்தது. புராட்டஸ்டன்டுகளுக்கும் கத்தோலிக்கர்களுக்கும் இடையே ஐரோப்பா முழுவதும் ஆங்காங்கே போர்கள் நடந்து கொண்டிருந்தன. பிரான்சிஸ் ஜீவித்த பகுதியிலிருந்த மலைப்பிரதேசத்தில் சுவிட்சர்லாந்து நாடு இருந்தது. இப்பிரதேசம் முழுவதும் கால்வினிஸ்ட் பதிதர்களின் ஆதிக்கத்தில் இருந்தது. இப்பகுதியை மறுபடியும் சவாய் நாட்டின் கத்தோலிக்க இளவரசர் கத்தோலிக்க ஆதிக்கத்திற்குள் கொண்டு வந்தார். அங்கு இருந்த 60,000 கால்வினிஸ்டுகளையும் மறுபடியும் கத்தோலிக்க மதத்திற்கு மனந்திருப்பிக் கொண்டு வர பிரான்சிஸ் தீர்மானித்தார்.

இம்மாபெரும் அலுவலுக்கான பயணத்தில், இவர் மட்டுமே தனியாக உழைத்தார்; ஆர்வமிகுதியினால் இவர் நிறைவேற்ற ஆசித்த இத்திட்டத்திற்கு, இவருடைய தந்தை எந்த உதவியும் செய்ய முன் வரவில்லை. இவருடைய மேற்றிராசனம் பொருளாதாரத்தில் மிகவும் பின்தங்கியிருந்தது; அதனால், மேற்றிராசனமும், அவருக்கு இத் திட்டத்தில் உதவக்கூடாமலிருந்தது.

மூன்று வருட காலமாக பிரான்சிஸ், கால்வினிஸ்டு பதிதத்தப்பறையில் மூழ்கியிருந்த கிராமப்புறங்களுக்குச் சென்றார். ஆனால், அங்கிருந்த வீடுகளின் கதவுகள் இவருடைய முகத்திற்கு முன்பாக சத்தத்துடன் மூடப்படுகின்றன! கற்கள் இவர் மேல் எறியப்படுகின்றன! ஆனால், அசாதாரணமான பொறுமையுடனும், உத்தமமான ஆன்ம ஈடேற்ற ஆவலுடனும், காணாமற்போன ஆடுகளைத் தேடும் நல்ல மேய்ப்பராக, அர்ச். பிரான்சிஸ், பதிதத்தப்பறையில் நரகப் பாதையில் ஜீவித்த கால்வினிஸ்டுகளை மனந்திருப்புவதற்காகத் தொடர்ந்து தனியாக உழைத்து வந்தார்.

பிரான்சிஸ், தனக்கு முன்பாக மூடிக்கொள்ளும் வீடுகளுக்குள் நுழைவதற்கான ஒரு வழியை இறுதியில் கண்டடைந்தார்! கதவின் அடியில் அந்த வழியைக் கண்டடைந்தார்! இவர், ஞானப் பிரசங்கங்களை கையால் எழுதி, அவற்றின் பிரதிகளையும் கையால் எழுதி, எடுத்துச் சென்றார். பிரசங்கத்தின் ஒவ்வொரு பிரதியையும், ஒவ்வொரு வீட்டின் கதவின் அடியின் வழியாக உள்ளே நுழைத்துவிட்டு வந்தார். மக்களிடம் வலியுறுத்தி அறிவுறுத்தக்கூடிய கத்தோலிக்க வேதத்தின் கோட்பாடுகளை சிறு பிரசுரங்களாக அச்சிட்டு கொடுக்கும் பழக்கத்தை, இவ்விதமாக முதலில் அர்ச். பிரான்சிஸ் சலேசியார் தான், துவக்கினார், என்பது குறிப்பிடத்தக்கது!

அர்ச். பிரான்சிஸ் சலேசியார், 40,000 புராட்டஸ்டன்டுகளை மறுபடியும் மனந்திருப்பி கத்தோலிக்க திருச்சபையில் சேர்த்தார். 1602ம் வருடம், இவர் ஜெனிவா நகர மேற்றிராணியாராக அபிஷேகம் செய்யப்பட்டார். இவருடைய ஜீவிய காலத்தில், 70,000க்கும் மேற்பட்ட கால்வினிஸ்டுகளை மனந்திருப்பி சத்திய வேதத்தில் சேர்த்தார். தன்னிகரற்ற விதமாக, அர்ச். பிரான்சிஸ் சலேசியார், 8ம் கிளமென்ட் பாப்பரசரால், "அயராத ஆன்ம தாகம் கொண்ட உத்தம மேற்றிறாணியார்!" என்று பாராட்டப்பட்டார்.

இவர் தனது 55வது வயதில், டிசம்பர் 28ம் தேதியன்று பாக்கியமாய் மரித்தார். வார்த்தை அலங்காரமில்லாததும், மிகக் குறுகியதும் நேரிடையாக விளக்கப்படுகிறதுமான எளிமையான பிரசங்கங்களையே, இவர் எப்போதும் நிகழ்த்தி வந்தார்.

"எவ்வளவுக்கு அதிகமாக நீ பேசுவாயோ, அவ்வளவுக்குக் குறைவாகவே, மக்கள் ஞாபகத்தில் வைத்திருப்பார்கள்" – அர்ச். பிரான்சிஸ் சலேசியார்.

அர்ச். பிரான்சிஸ் சலேசியாரே! எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்! 

St. Francis de Sales

Francis de Sales was born in France in 1567. His father wished for him to attain a high position in the military and sent him to study in Paris. Later, he earned a doctorate in law from the University of Padua at the age of 25.

Deep in his heart, Francis felt called to the religious life. While training in swordsmanship, he fell from his horse three times, and each time, his sword and scabbard formed the shape of a cross on the ground. When he revealed his desire to become a priest, it led to a significant struggle between him and his father, who had other plans for his future.

At that time, St. Claude de Granier, the Bishop of Geneva, secured a position for Francis as the governor of Geneva under the Pope's authority. Francis was later ordained a priest and eventually became the Bishop of Geneva.

During this period, the Protestant Reformation was spreading across Europe, and conflicts between Protestants and Catholics were widespread. The region where Francis lived bordered Switzerland, which was under Calvinist influence. Determined to bring back 60,000 Calvinists to the Catholic faith, he embarked on a mission without any financial or familial support.

For three years, Francis traveled alone through Calvinist strongholds, facing hostility. Doors were slammed in his face, and stones were thrown at him. However, with extraordinary patience and dedication, he tirelessly preached and sought to bring back lost souls.

Realizing that people refused to listen to him directly, Francis found a way to enter their homes—through written messages. He wrote Catholic teachings by hand and slipped them under doors. This was one of the first instances of using printed materials to spread religious messages, a method that would later become widespread.

Through his efforts, Francis brought back 40,000 Protestants to the Catholic Church. In 1602, he was consecrated as the Bishop of Geneva, and during his lifetime, he converted over 70,000 Calvinists. Recognizing his unwavering spiritual dedication, Pope Clement VIII praised him as a "tireless shepherd of souls."

Francis de Sales passed away on December 28 at the age of 55. He was known for his simple, clear, and direct sermons, avoiding unnecessary embellishments.

---

Famous Words of St. Francis de Sales:

"The more you talk, the less people remember."

---

St. Francis de Sales, Pray for Us!

January 30 - அர்ச். மார்டினம்மாள்

 

அர்ச். மார்டினம்மாள்  – ஜனவரி 30

உரோமாபுரியின் வேதசாட்சியான அர்ச். மார்டினம்மாள்

மார்டினம்மாள் உரோமை அதிபரின் மகள். சிறிய வயதிலேயே பெற்றோர்களை இழந்து அனாதையாகினார். அவர் வெளிப்படையாக கிறிஸ்தவம் அனுசரித்ததால், உரோமை அதிகாரிகள் அவரை பிடித்தனர்.

அலெக்சாண்டர் செவெருஸ் உரோமை சக்கரவர்த்தியாக இருந்தபோது, கிறிஸ்தவர்களை துன்புறுத்தும் சட்டங்களை அமல்படுத்தினார். மூன்று அதிகாரிகள் மார்டினம்மாளை தேவாலயத்தில் ஜெபித்துக்கொண்டிருக்கும்போது பிடித்து, அவரை அப்போல்லோ தேவதையின் கோவிலுக்குச் செல்லும்படி கட்டளையிட்டனர். மார்டினம்மாள் மகிழ்ச்சியுடன் சம்மதித்து, ஜெபித்துவிட்டு வருவதாக தெரிவித்தார்.

அதிகாரிகள், மார்டினம்மாள் மிக எளிதாக கிறிஸ்தவத்தை மறுக்குவாள் என நினைத்தனர். ஆனால், அவர் "மெய்யான சர்வேசுரனுக்கு மட்டுமே பலி செலுத்துவேன். அப்போல்லோ போன்ற விக்கிரகங்களுக்கு ஒருபோதும் பலி செலுத்தமாட்டேன்!" என்று உறுதியாக தெரிவித்தார். இதைக் கேட்ட உரோமை அதிகாரிகள் கோபமடைந்து, இரும்புக் கொக்கிகளால் அவரை சித்ரவதை செய்தனர்.

ஆனால், அவர் அமைதியாக ஜெபித்துக் கொண்டிருந்தார். திடீரென, வானத்தில் இருந்து மிகப்பெரிய ஒளி வந்தது. அவரை துன்புறுத்திய அதிகாரிகள் தரையில் வீழ்ந்தனர். அவர்கள் எழுந்ததும், கிறிஸ்தவ நம்பிக்கையை ஏற்றுக்கொண்டனர்.

அடுத்த நாள், மார்டினம்மாளை சக்கரவர்த்தி முன் அழைத்து, கொடூரமாக சித்ரவதை செய்தனர். பின்னர், அவரை டயானா தேவதையின் கோவிலுக்குக் கொண்டு சென்றனர். அங்கு, அந்த விக்கிரகத்தில் இருந்த பிசாசு பயங்கரமாக கூச்சலிட்டு வெளியேறியது. அதே நேரத்தில், பரலோகத்திலிருந்து வந்த நெருப்பு அந்த விக்கிரகத்தின் மேல் விழுந்து அதை எரித்தது. அந்த விக்கிரகம் விழுந்து, அஞ்ஞானர்களையும் பூசாரிகளையும் நசுக்கிக்கொன்றது.

மற்றும் பல கொடிய துன்பங்களை அனுபவித்த பிறகு, மார்டினம்மாளை ஒரு சிங்கத்துக்கு முன் விட்டனர். ஆனால், அந்த சிங்கம் அவரை ஒன்றும் செய்யவில்லை. அவரை பெரிய நெருப்புச் சூளையில் போடினார்கள், ஆனால் அவர் எந்த தீங்கும் அடையவில்லை.

இறுதியாக, கி.பி. 228ம் ஆண்டில், முதலாம் உர்பன் பாப்பரசர் ஆண்ட காலத்தில், மார்டினம்மாள் தலை வெட்டிக் கொல்லப்பட்டு, வேத சாட்சியத்தின் மகிமையைப் பெற்றார்.

அர்ச். மார்டினம்மாளின் மறைவு மற்றும் நினைவு

1634 அக்டோபர் 25 அன்று, மார்டினம்மாளின் புனித உடல்கள் மேமர்டைன் சிறைச்சாலையின் அருகிலுள்ள பழைய தேவாலயத்திற்குள் கண்டெடுக்கப்பட்டன. பாப்பரசர் 8ம் உர்பன் அந்த தேவாலயத்தை புதுப்பித்தார். மேலும், அவர் மார்டினம்மாளுக்கு அர்ப்பணித்து பாடல்களை இயற்றினார். ஜனவரி 30 அன்று, அவர் நினைவாக உரோமாபுரியில் திருநாள் கொண்டாடப்படுகிறது.

மார்டினம்மாள் உரோமாபுரி நகரத்தின் முக்கிய பாதுகாவலர்களில் ஒருவராக கருதப்படுகிறார்.

அர்ச். மார்டினம்மாளே! எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்!

St. Martina of Rome

Martina was the daughter of a Roman consul and was left an orphan at an early age. She so openly testified to her Christian faith that she could not escape the persecutions under the pagan emperor Alexander Severus.

One day, three officers of a search party discovered Martina in a church and commanded her to follow them to a temple of Apollo. She cheerfully agreed, saying she would do so after praying for a short time.

The pagan Roman officers reported their important capture to the emperor, believing she would readily renounce her faith. But when he ordered her to speak, she replied that she would sacrifice to none other than the true God and never to the pagan idols. Martina was then tortured by iron hooks, but as she prayed, her executioners were thrown to the ground amid a great light. When they arose, they were miraculously converted to the Catholic faith, just like Saint Paul.

The following day, she was tormented again before the emperor, cruelly scourged while being tied by her hands and feet to posts. Later, she was taken to a temple of Diana, where the demon inhabiting the idol left with horrible screams. Fire from heaven then fell, burning the idol, which collapsed and crushed many of its priests and pagan worshipers.

After enduring further tortures, Martina was spared by an enraged lion and survived a fiery furnace. Finally, in AD 228, during the Pontificate of Pope Urban I, she was beheaded, receiving the glorious crown of martyrdom.

---

Discovery of Her Relics

The relics of St. Martina were discovered on 25 October 1634 in a crypt of an ancient church near the Mamertine prison, dedicated to the saint.

Pope Urban VIII, who was the Pontiff at the time, ordered the church to be repaired and composed hymns in her honor, which are still sung on her feast day, 30 January.

St. Martina is one of the special patrons of the city of Rome.

January 31 - அர்ச். ஜான் போஸ்கோ

 

அர்ச். ஜான் போஸ்கோ

ஸ்துதியரும், சலேசிய சபை ஸ்தாபகருமான அர்ச். ஜான் போஸ்கோ

அர்ச். ஜியோவான்னி மெல்கியோர் போஸ்கோ (அர்ச். ஜான் போஸ்கோ) 1815 ஆகஸ்ட் 16 அன்று இத்தாலியின் பெக்கி கிராமத்தில் பிறந்தார். அந்நேரத்தில், நெப்போலியன் போர்களால் ஏற்பட்ட சீரழிவுகள் காரணமாக, இத்தாலியில் பஞ்சமும் வறுமையும் நிலவியது.
ஜான் போஸ்கோ 2 வயதாகும்போது, அவரது தந்தை இறந்துவிட்டார். அவரது தாய் மார்கிரட் போஸ்கோ, மூன்று மகன்களை வளர்ப்பதற்கு கடினமாக உழைத்தார்.

வறுமையின் காரணமாக, சிறுவயதில் ஜான் ஆடுமாடுகளை மேய்த்தார். முதல் ஞான உபதேசத்தை பங்கு சுவாமியாரிடம் கற்றார்.
1835ல், 20வது வயதில், குருமடத்திற்குள் நுழைந்தார். 1841 ஜூன் 5 அன்று, குருப்பட்டம் பெற்று, தூரின் நகரில் பங்கு குருவாக நியமிக்கப்பட்டார்.

தூரின் நகரில் தொழிற்சாலைகள் அதிகமாக இருந்ததால், பல பிள்ளைகள் வேலை தேடித்திரிந்தனர். சிலர் தீய வழியில் சென்றனர். இதைப் பார்த்த அர்ச். ஜான் போஸ்கோ, அவர்களை கல்வி கற்றுக்கொடுத்து, நல்ல வழியில் நடத்தவேண்டும் என தீர்மானித்தார்.

1841 டிசம்பர் 8, மகா பரிசுத்த தேவமாதா ஜென்மப் பாவமில்லாமல் உற்பவித்த திருநாளன்று, அவர் திவ்ய பலிபூசைக்கு தயாராகிக்கொண்டிருந்தபோது, ஒரு ஏழை சிறுவன் அவரிடம் வந்து பூசைக்கு உதவ முன்வந்தான். இதை அவர் ஆவலுடன் ஏற்றுக்கொண்டார். இதுவே பின்னாளில் "ஆரட்டரி" (Oratory) எனும் ஜெபக்கூடம் உருவாகக் காரணமானது.

1842 பிப்ரவரி மாதம், 22 சிறுவர்களுடன் ஆரட்டரி துவங்கப்பட்டது. 1846 மார்ச் மாதம், இதில் 400 சிறுவர்கள் சேர்ந்தனர்.

சலேசிய சபையின் தோற்றம்
அர்ச். பிரான்சிஸ் சலேசியாரின் எழுத்துக்களை பின்பற்றி, அர்ச். ஜான் போஸ்கோ, "சலேசிய சபை" (Salesian Society) எனும் துறவறச் சபையை உருவாக்கினார்.
மேலும், மரிய தோமினிக்கா மசரெல்லா என்பவருடன் இணைந்து, "கிறிஸ்துவர்களின் சகாய மாதாவின் குமாரத்திகள்" (Daughters of Mary Help of Christians) எனும் கன்னியாஸ்திரி சபையையும் நிறுவினார்.

10 இலட்சம் பிராங்குகள் மதிப்பில், கிறிஸ்துவர்களின் சகாய மாதாவிற்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட ஒரு பிரம்மாண்டமான பேராலயத்தையும் கட்டினார். 1868 ஜூன் 9 அன்று, இது அபிஷேகம் செய்யப்பட்டது.

1888 ஜனவரி 31 அன்று அர்ச். ஜான் போஸ்கோ பாக்கியமாய் மறைந்தார்.
1934 ஏப்ரல் 1 (ஈஸ்டர் ஞாயிறு), இரட்சணியத்தின் ஜூபிலி ஆண்டின் நிறைவு நாளில், 11ம் பத்திநாதர் பாப்பரசர் அவரை அர்ச்சிஷ்டராக (Saint) பிரகடனம் செய்தார்.

---

 அர்ச். ஜான் போஸ்கோவின் அறிவுரை 

"எதை நீ செய்தாலும், உன்னால் கூடியதை மிகச் சிறந்த விதமாகச் செய்! தேவையானதை சர்வேசுரனும், தேவமாதாவும் செய்து முடிப்பார்கள்!"
"கெட்ட நண்பர்களை விலக்கி விடு! எப்போதும் சுறுசுறுப்பாக வேலையில் ஈடுபட்டுக்கொண்டிரு!"

அர்ச். ஜான் போஸ்கோவே! எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்!

ST. JOHN BOSCO

             ⚡

(Founder of the Salesians)

Giovanni Melchiorre Bosco was born on 16 August 1815 at Becchin in Italy.

It was a time of great shortage and famine in the countryside, following the devastation wrought by the Napoleonic wars

When John was little more than two years old his father died, leaving the support of three boys to the mother, Margaret Bosco. John's early years were spent as a shepherd and he received his first instruction at the hands of the parish priest.

In 1835 he entered the seminary at Chieri and was ordained priest on the eve of Trinity Sunday and then was appointed in the diocese of Turin.

While working in Turin, where the population suffered many of the effects of industrialization and urbanization, he dedicated his life to the betterment and education of street children.

On 8 December, 1841, the feast of the Immaculate Conception, while John Bosco was vesting for Mass, the sacristan drove from the Church a poor boy because he refused to serve Mass. John Bosco heard his cries and recalled him, and the first seed of the "Oratory" was sown. In February, 1842, the Oratory numbered 22 boys, in March of the same year, 30, and in March, 1846, four hundred.

John Bosco, was a follower of the spirituality of St. Francis de Sales, hence he named his Order, "Salesians".

Together with Maria Domenica Mazzarello, he founded the Institute of the Daughters of Mary Help of Christians, a religious congregation of nuns

The church built by him at Turin at a cost of more than a million francs, was consecrated on 9 June, 1868, and is known today as the Basilica of Mary Help of Christians.

St. John Bosco died on 31 January 1888 and was canonized on Easter Sunday, 1st April 1934, the closing of the "jubilee year of Redemption" by Pope Pius XI.

"Do the best you can! God and our Lady will do the rest!" =  St. John Bosco

His advice for youths:

"Avoid bad companions & stay busy"