St. Andrews, Apostle. Nov. 30-ம் தேதி

 30-ம் தேதி

                                            

 அர்ச்.அந்திரேயாஸ், அப்போஸ்தலர்

                பெலவேந்திரர் என்று அழைக்கப்படும் அந்திரேயாஸ் கலிலேயா நாட்டில் செம்படவரான தாய் தந்தையரிடத்தினின்று பிறந்து, அந்தத் தொழிலை நடத்தி வந்தார்.  இவர் அர்ச்.ஸ்நாபக அருளப்பருக்குச் சீஷனாகி, சேசுநாதர் உலக இரட்சகரென்று தமது குருவால் அறிந்து, தன் சகோதரரான இராயப்பருடன் சேசுநாதரைக் கண்டு பேசிய பின் சகலத்தையும் விட்டுவிட்டு அவருக்குச் சீஷனானார்.  இவர் கர்த்தருடைய அதிசய அற்புதங்களைக் கண்டு, அவருடைய மதுரமான பிரசங்கங்களைக் கேட்டு அவர் மட்டில் அதிக நேசப்பற்றுதல் கொண்டார்.  பலமுறை கர்த்தரைப் பார்க்க ஆசித்து வந்த அன்னியரை அந்திரேயாஸ் அவரிடம் கூட்டிக்கொண்டுபோய் விடுவார்.  மற்ற அப்போஸ்தலர்களுடன் இஸ்பிரீத்துசாந்துவைப் பெற்றுக்கொண்ட பின், அந்திரேயாஸ் பல தேசங்களில் சுற்றித்திரிந்து, சுவிசேஷத்தைப் போதித்து, அற்புதங்களைச் செய்து, அநேகரை சத்திய வேதத்தில் சேர்த்துக்கொண்டார்.  இவர் பத்திராஸ் என்னும் நகரில் பிரசங்கித்து அநேகருக்கு ஞானஸ்நானம் கொடுத்ததை அந்நகரின் அதிபதி கேள்விப்பட்டு, அவரைப் பிடித்து உபாதித்த பின், அவரைச் சிலுவையில் அறைந்து கொல்லக் கட்டளையிட்டான்.  அந்திரேயாஸ் தாம் அறையுண்டு சாக இருக்கும் சிலுவையைக் கண்டு சந்தோஷித்து களிகூர்ந்து அதை ஆவலுடன் அணுகி: பரிசுத்த சிலுவையே! என் குருவான சேசுகிறீஸ்துநாதருடைய இரத்தத்தால் பரிசுத்தப்படுத்தப்பட்ட திருச்சிலுவையே! வாழ்க! வாழ்க!  உன்னில் அறைபடும் என்னை, என் ஆண்டவரான சேசுகிறீஸ்துநாதருக்கு ஒப்புக்கொடுப்பாயாக என்று கூறி, அவர் அதில் அறைபட்டு, ஒரு நாள் முழுவதும் அதில் தொங்கி தம்மைச் சு10ழ்ந்து நின்ற பெரும் ஜனக்கூட்டத்திற்குப் பிரசங்கித்து, உயிர் துறந்து, தமது குருவிடம் போய்ச் சேர்ந்தார். 

யோசனை

                நமது ஜீவிய காலத்தில் திருச்சிலுவையின் மீது பக்தி வைத்து, அதைப் பற்றி தியானிப்போமாகில், மரண நேரத்தில் அதனால் ஞான ஆறுதல் அடைவோம்.

St. Satrunius., November - 29-ம் தேதி

அர்ச்.சாற்றுர்னினுஸ், மேற்றிராணியார், வேதசாட்சி

                                                       (கி.பி.257)

                பிரான்ஸ் தேசத்திற்குப் போய் சத்திய வேதம் போதிக்கும்படி சாற்றுர்னினுஸ் என்பவர் அர்ச்.பாப்பாண்டவரால் அனுப்பப்பட்டார்.  அப்படியே இந்த மேற்றிராணியார் சில துணைவர்களுடன் அத் தேசத்திற்குச் சென்று, பலவிடங்களில் பிரசங்கம் செய்து, அநேகரை சத்திய வேதத்தில் சேர்த்து, கோவில்களைக் கட்டி வேத பரம்புதலுக்காக பிரயாசைப்பட்டு வந்தார்.  பிறகு துலூஸ் நகருக்குச் சென்று அதைத் தமது பிரதான இருப்பிடமாக்கிக்கொண்டார்.  அவருடைய முயற்சியால் திரளான அஞ்ஞானிகள் ஞானஸ்நானம் பெற்றார்கள்.  இதையறிந்த பொய் மதத்தார் சாற்றுர்னினுஸைப் பகைத்து வந்தார்கள்.  மேலும் இவர் இருக்கும் கோவிலுக்கு அருகாமையில் பசாசு கோவில் இருந்தமையால் அந்த வழியாய்த் தமது இருப்பிடத்திற்கு போகவும் வரவும் வேண்டியிருந்தது.  அவர் அந்த கோவில் வழியாய் செல்லும்போதெல்லாம் பசாசு விடை கொடுக்காமல் ஊமையாயிருக்கும்.  இதையறிந்த பூசாரி அர்ச்சியசிஷ்டவர் மேல் கோபம்கொண்டு அவரைப் பழி வாங்க சமயம் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்.  ஒரு நாள் அந்த பசாசு கோவிலில் திரளான ஜனங்கள் கூட்டம் கூடி பசாசு கொடுக்கும் விடையைக் கேட்டுக்கொண்டிருந்தார்கள்.  அந்நேரத்தில் சாற்றுர்னினுஸ் அந்த வழியாய்ச் சென்றபோது பசாசு விடையை நிறுத்தி ஊமை போலாயிற்று.  இதன் காரணத்தை பூசாரி ஜனக் கூட்டத்திற்கு அறிவிக்கவே, அவர்கள் அவர் மேல் பாய்ந்து அவரைப் பசாசின் கோவிலுக்கு இழுத்துக்கொண்டு போய் தங்கள் தேவர்களுக்குப் பலியிடும்படி கூறினார்கள்.  தமக்குப் பயப்படும் பசாசுக்கு தாம் பலியிடுவதில்லையென்று கூறியதை அஞ்ஞானிகள் கேட்டு சினங்கொண்டு, பலியிடும்படி அங்கு கட்டிவைத்திருந்த ஒரு எருதின் வாலில் இவரைக் கட்டி அதைத் துரத்தவே, அது மிரண்டு காடு, மலை பக்கமாய் ஓடினதினால் அவர் சரீரம் முழுவதும் ஏக காயமாகி வேதனைப்பட்டு வேதசாட்சியானார்.

யோசனை

                பசாசு நமக்குத் தந்திர சோதனைகளை வரவிடும்போது அதைக் காலால் மிதித்து ஜெயித்த வேதசாட்சிகளின் உதவியை அடைய அவர்களை மன்றாடுவோமாக.

              

St. Stephen., November - 28-ம் தேதி

         

                                       

அர்ச்.ஸ்டீபென், வேதசாட்சி

                                                       (கி.பி.764)

                முடியப்பர் எனப்படும் ஸ்டீபென் கொன்ஸ்தாந்திநோபளின் புண்ணியவந்தரும் தனவந்தருமான தாய் தந்தையரிடத்தினின்று பிறந்து, சாஸ்திரங்களில் சிறந்து, புண்ணிய மார்க்கத்தில் நடந்து வந்தார்.  ஸ்டீபென் சாஸ்திரத்திலும் புண்ணியத்திலும் தேர்ந்து, ஒரு சன்னியாச மடத்திற்கு மடாதிபதியானார்.  இவர் அந்த மடத்தில் ஜெபத்தியானத்திலும் தவமுயற்சிகளிலும் வெகு நேரம் செலவழித்து கூடை முடைதல், வலை நெய்தல், புத்தகம் எழுதுதல் முதலிய கைவேலைகளைச் செய்து ஏழைகளுக்கு உதவி புரிந்து வந்தார்.  ஆட்டுத்தோலை ஆடையாக அணிந்து இரும்பு வளையத்தை இடைக் கச்சையாகக் கட்டிக்கொண்டார்.  அநேகர் இந்த புண்ணியவானுக்கு சீஷர்களானார்கள்.  அந்தக் காலத்தில் பதிதனான இராயன் திருச்சுரூபங்களை உடைக்க தலைப்பட்டு, சகலராலும் அர்ச்சியசிஷ்டவராக எண்ணப்படும் ஸ்டீபென் தன் கருத்துக்கு இணங்கினால் தான் துவக்கின தேவ துரோக வேலை சுலபமாய் அனுகூலமாகுமென்று நினைத்து, அர்ச்சியசிஷ்டவரிடம் தூதரை அனுப்பினான்.  ஆனால் அவர் தன் கருத்துக்கு இணங்காததினால் அவரைப் பரதேசத்திற்கு அனுப்பினான்.  அவ்விடத்தில் அவருடைய அற்புதங்களாலும் அரிதான புண்ணியங்களாலும் இவர் சகலராலும் ஸ்துதிக்கப்படுவதை இராயனறிந்து, அவர் மேல் பல குற்றங்களைச் சாட்டினான்.  ஆனால் அவர் மாசற்றவர் என்றறிந்த இராயன் அவரைத் தன்னிடம் வரவழைத்து, சிலுவைச் சுரூபத்தைக் காலால் மிதிப்பதால் என்ன தவறு என்று வினவ, ஸ்டீபென் ஒரு பொற்காசை கீழே போட்டு, தன் காலால் மிதித்ததைக் கண்டவர்கள் அவர் பெருந் தண்டனைக்குப் பாத்திரவானென்று ஆர்ப்பரித்தார்கள்.  இதை அவர் கேட்டு, மனித ரூபமடங்கிய ஒரு நாணயத்தை மிதிப்பது குற்றமானால் சேசுநாதருடைய சுரூபத்தை மிதிப்பது எப்பேர்ப்பட்ட பாதகம் என்று அவர் கூறியதைக் கேட்ட இராயன் சினந்து அவரைக் கொல்;லக் கட்டளையிட்டான். 

யோசனை

                கர்த்தருடையவும் அர்ச்சியசிஷ்டவர்களுடையவும் சுரூபம், படம் முதலியவைகளை நாம் மரியாதையுடன் ஸ்தாபித்து, அவைகளைப் பக்தியுடன் கண்ணோக்கி, அவர்களுடைய புண்ணிய மாதிரிகையைப் பின்பற்றுவோமாக.